پرسپولیس درحالی مهیای شروع بیست وپنجمین دوره رقابت های لیگ برتر می شود که کمتر هواداری تصورش را می کرد این فصل بدون اسماعیل کارتال شروع شود. این مربی ترکیه ای که قرارداد یک ونیم ساله ای به پرسپولیس بسته بود، باید تا انتهای فصل آتی روی نیمکت می نشست ولی؛ رخ دادن شرایط ویژه در ایران پس از حمله اسراییل، مقدمات جدایی او را از این باشگاه فراهم کرد. هرچند که شاید بالاتر از این غافلگیری، انتخاب وحید هاشمیان به عنوان سرمربی جدید پرسپولیس بود. هرچه که هست ولی این 2 غافلگیری رقم خورده و این روزها هدایت باشگاه پرسپولیس به هاشمیان رسیده؛ بازیکن سابق همین باشگاه و تیم ملی فوتبال ایران که قرار است اولین تجربه جدی اش در دنیای مربیگری را از پرسپولیس استارت بزند.

پرسپولیس؛ مدل وحید

همان طور که عنوان شد، پرسپولیس اولین تجربه جدی سرمربیگری وحید هاشمیان است؛ دقیقا به همین دلیل است که برای بسیاری، پرسپولیسِ فصل آتی معماهای زیادی در دل دارد. مهم ترین آن ها این است که هاشمیان به عنوان جدیدترین گزینه نسل جدید مربیان ایرانی، قرار است با چه سبک وسیاقی، تیمش را راهی میدان کند. این موضوع از آن جهت اهمیت دارد که وحید، سال های زیادی از دوران فوتبالش را در آلمان سپری کرده و تجربه کار کردن با مربیان حرفه ای را داشته است. همچنین بخشی از دوران کارآموزی اش در عرصه مربیگری را هم با تمرینات پپ گواردیولا سروکله زده و از طرفی، محصول فوتبال ایران است. همین تنوع فکری و تفاوت ساختاری است که باعث شده ایده های این سرمربی تازه وارد، زیر ذره بین برود. باتوجه به آنکه در این سطح، هنوز وحید تیمی را راهی میدان نکرده، نمی توان با قطعیت درباره سبکی که پرسپولیس او قرار است بازی کند، نظر داد ولی می توان نشانه هایی یافت تا بیشترین میزان قرابت با ایده های او را داشته باشد.

پپ، یحیی یا سبک آلمانی؟

آن هایی که این روزها جسته گریخته از تمرینات پیش فصل پرسپولیس خبر دارند، می دانند که تمرکز اصلی روی کار بدنی است. شاید در نگاه اول این امر طبیعی باشد؛ پرسپولیس به ارتفاعات ترکیه رفته تا بدن بازیکنانش را آماده فصلی پرتب وتاب کند. اما این موضوع وقتی مهم تر می شود که شدت تمرینات بدنسازی، از حد معمول، کمی بالاتر رفته است. اینجاست که گمانه زنی ها از سر گرفته می شود و به ایده های فنی وحید هاشمیان مرتبط می شود. آیا او قرار است پرسپولیسی بسازد که پرس از بالا را در دستور کار قرار می دهد؟ این روزها، این سبک متعلق به لوییس انریکه و پاری سن ژرمن است ولی کیست که نداند، پپ گواردیولا یکی از علاقه مندان به این سبک از بازی است. از آنجا که وحید چندین جلسه از نزدیک، تمرینات پپ را دنبال کرده، این پرسش مطرح می شود که آیا دل در گرو سبک پپ دارد؟ شاید. وحید ابزار لازم برای پیاده کردن سبک پپ را دارد ولی اینکه بتواند بدن بازیکنانش را به آن حد از آمادگی برساند و ایده های تاکتیکی پپ را پیاده کند، بزرگترین چالش پیش رو است.

آنچه که در این میان می توان تبدیل به تناقض شود، سیستم بازی پرسپولیس است. به عبارتی اگر قرار باشد وحید به سبک پپ، تیمش را مهیا کند، قرار است با سیستم 3-3-4 بازی کند؟ آن هایی که هاشمیان را پیش تر دنبال کرده اند می دانند در یکی دو تیمی که اندک زمانی برای سرمربیگری داشته، بیشتر علاقه مند به استفاده از سبک 1-3-2-4 بوده؛ پس اگر بخواهد به این سیستم وفادار بماند، بعید است ایده پپ، در پرسپولیس پیاده شدنی باشد.

نکته دیگر، اجرای تفکرات یحیی در تمرینات این روزهای پرسپولیس است. شاید اتفاقی باشد ولی ظاهرا بخش زیادی از نحوه تمرینات پرسپولیس با وحید هاشمیان، برگرفته از همان ایده های تمرینی یحیی است. اگر چنین باشد، پرسپولیس کمترین ریسک را به لحاظ تاکتیکی خواهد داشت چراکه؛ بازیکنان این تیم بیشترین میزان آشنایی را با سیستمی که یحیی در پرسپولیس پیاده کرده، دارند. سیستم یحیی هم بی شباهت به اندیشه های مدنظر هاشمیان نیست؛ مالکیت بالای توپ و تنوع طرح های هجومی روی دروازه رقیب. ضمن اینکه سیستم 1-1-4-4 یحیی، با سیستم به کارگیری 5 هافبکی که مورد علاقه وحید هاشمیان است، همخوانی زیادی دارد.

با این حال باید آن روی سکه را هم دید؛ اگر وحید نخواهد به سبک پپ بازی کند و از پایه تاکتیکی یحیی هم در این تیم عدول کند، گزینه آلمانی اش پیاده خواهد شد؛ سبکی ماشینی، مبتنی بر حفظ توپ، پاس های متعدد ولی بدون ریسک، به امید باز شدن روزنه ای در خط دفاعی رقیب و زدن ضربه نهایی. این یکی شاید حوصله سربرترین سبکی باشد که پرسپولیسی ها انتظارش را داشته باشند ولی می تواند امن ترین سبک وحید در اولین سال سرمربیگری اش در تیم پرهواداری مثل پرسپولیس باشد. هرچند که این یکی، احتمالا غیرمنتظره ترین سیستمی خواهد شد که در دستور کار هاشمیان قرار خواهد گرفت.