سید حسین مرعشی، فعال سیاسی اصلاح طلب، هم اکنون دبیرکل حزب کارگزاران سازندگی است. او قبلا سمت هایی از جمله رییس دفتر رییس جمهوری (در دوره ریاست اکبر هاشمی رفسنجانی)، دو دوره نماینده مجلس (پنجم و ششم) و معاون رییس جمهوری و رییس سازمان میراث فرهنگی (دوره ریاست جمهوری سیدمحمد خاتمی) را برعهده داشته است.

به گزارش شرق، او در گفتگویی به مشکلات اخیر کشور پرداخته است. متن مصاحبه وی به این شرح است:

جناب مرعشی، حال وهوای این روزهای اقتصاد و معیشت با هیچ تفسیر سیاسی-اجتماعی قابل تحلیل و تفسیر نیست. هرچند در دولت های قبلی نیز شاهد صعود قیمت ارز و سکه بودیم، اما به واسطه انتقادات، دولت ها در عمل دست کم اقداماتی انجام می دادند و تصمیماتی می گرفتند؛ فارغ از اینکه آن اقدامات چه تأثیری بر قیمت ها داشته باشد. اما آنچه در دولت چهاردهم می گذرد، با هیچ قرائتی قابل تحلیل و تفسیر نیست و عملا کار به جایی رسیده که برخی واژه بی دولتی را برای آنچه در این مدت روی داده است، به کار می برند.

من با به کار بردن واژه بی دولتی موافق نیستم. به نظر من، بیش از آنکه ما با بی دولتی مواجه باشیم، با بی تصمیمی مواجه هستیم.

به نظر من این بازی با کلمات است. به هر حال شرایط کنونی به نحوی است که موضوع بی تصمیمی یا بی دولتی تفاوتی در فهم ابربحران فعلی ندارد.

بله، قطعا وضعیت خوب نیست. اما با توجه به شرایط بسیار سختی که ایران در آن قرار دارد، باید موضوع را در چارچوب بی تصمیمی تحلیل کرد.

بی تصمیمی به چه معناست؟

در این مدت، متأسفانه ایران هم در سطح منطقه ای و هم در سطح بین المللی فرصت های زیادی را از دست داده است. نتیجه آن نیز وضعیت امروز کشور است. همان طور که می بینید، اقتصاد ما تحت فشار سنگینی قرار دارد.

اینجاست که دوباره به مسئله بی تصمیمی یا بی دولتی بازمی گردیم جناب مرعشی. ما همین مسائل فرصت سوزی در حوزه سیاست خارجی و حتی تجربه جنگ را نیز در تابستان 1404 داشتیم. اما آنچه در پاییز و زمستان 1404 می گذرد، کاملا متفاوت است. هیچ منطق قابل قبولی برای این میزان از ابربحران وجود ندارد. به هر حال، بن بست دیپلماتیک مسئله جدیدی نبوده است.

تحریم ها و بازگشت قطع نامه ها پس از فعال سازی مکانیسم ماشه نیز موضوع تازه ای نیست. ضمن آنکه فعلا مسئله جنگ هم به شکل جدی مطرح نیست؛ کمااینکه اگر جنگ هم بود، ما آن را در همین تابستان تجربه کردیم. اما واقعا مسئله این روزها بی تصمیمی نیست، فرصت سوزی نیست، بلکه بی دولتی است.

این مشکلاتی که شما به آن اشاره می کنید، یک شبه به وجود نیامده است. مجموعه ای از مشکلات انباشته، رکود تورمی سنگین، تورم بالای 55 درصد و شکل گیری رشد اقتصادی منفی را رقم زده است. همه اینها در شرایطی رخ می دهد که به نظر می رسد مقامات عالی رتبه کشور آمادگی تصمیم گیری های جدی را ندارند. به نظر می رسد آمادگی لازم برای اتخاذ تصمیمات مهم وجود ندارد، در حالی که ایران امروز به شدت نیازمند تصمیمات سخت، تعیین کننده و حیاتی است. سؤال اساسی این است که آیا اراده و عزم جدی برای ورود به چنین عرصه ای از تصمیم گیری و تصمیم سازی مهم و سرنوشت ساز برای ایران و ملت ایران وجود دارد یا خیر.

اجازه دهید سؤال خودتان را از خودتان بپرسم. به باور حضرت عالی، آیا اراده و عزم جدی برای ورود به چنین عرصه ای از تصمیم گیری و تصمیم سازی های مهم و حیاتی برای ایران و ملت ایران وجود دارد؟

من چندان خوش بین به تصمیم گیری های مناسب از سوی مسئولان مربوطه نیستم.

از بی تصمیمی به تصمیم سخت رسیدیم. منظور شما از تصمیم سخت چیست؟ و اساسا شما چه راه حلی برای برون رفت از بحران امروز کشور پیشنهاد می کنید؟

راه حل های موجود چندان متنوع نیست. چند راه حل بیشتر پیش پای ما نیست؛ یا باید بپذیریم که شرایط بسیار خطیری بر کشور و مردم حاکم شده است و در نتیجه حتی یک شورایی تشکیل داده شود تا بتواند دولت را مدیریت کند و همچنین بتواند مجلس را در امر قانون گذاری هدایت کند و تصمیمات مهم را اتخاذ کند یا اینکه باید یک ترمیم جدی در کابینه و دولت دکتر پزشکیان، به ویژه درباره وزرای مورد بحث و انتقاد صورت گیرد.

فکر می کنید ترمیم کابینه جواب بدهد.

بله می تواند جواب بدهد….

اگر به ترمیم جدی در کابینه در مقام راه حل می نگرید، چه کسی باید جایگزین شود؟ مگر تغییر این وزرا یا رییس بانک مرکزی می تواند بحران جاری را حل کند؟ مگر این افراد مؤثر بودند که تغییرشان مؤثر باشد؟ اگر راه حل شما را بپذیریم، شما چه کسانی را پیشنهاد می دهید؟

افرادی که حاضرند ایثارگرانه مسئولیت بپذیرند و حتی آبروی خود را نزد مردم گرو بگذارند. کسانی که خطر تبعات و شرایط کشور را بپذیرند و وارد عرصه تصمیم گیری شوند و کشور را از این وضعیت بی تصمیمی نجات دهند. چون همان طور که گفتم، ریشه تشدید این مشکلات، ناشی از بی تصمیمی و تصمیم نگرفتن است؛ تصمیم گیری واقعی.