پس از جنگ و با گذشت چندماه از آن، سیاست ها نه تنها تغییر نکرده اند، بلکه همان سیاست های نادرست و به بن بست رسیده گذشته بار دیگر تکرار می شوند. این وضعیت به طور طبیعی موجب افزایش ناامیدی در جامعه می شود.

به گزارش تابناک، فائزه هاشمی در گفتگویی به علمکرد دولت چهاردهم پرداخته است که به اهم نکات گفتگوشده در این مصاحبه اشاره می شود:

*وقتی شاخص های اصلی وضعیت کشور را بررسی می کنیم، از جمله قیمت ارز، قیمت طلا، نرخ تورم و مشکلات اقتصادی، می بینیم که این مسائل همه اقشار جامعه را درگیر کرده است. زمانی که قرار نیست بهبودی حاصل شود و همچنان بر سیاست های گذشته اصرار می شود، بدون آن که امکان به روزرسانی سیاست ها یا حل مشکلات وجود داشته باشد، مشارکت در انتخابات چه معنایی پیدا می کند؟ این مسئله تنها به یک حوزه خاص محدود نیست؛ اگر به تمامی حوزه ها نگاه کنیم، با همین مشکلات مواجه می شویم.

*به نظر می رسد کشور در وضعیتی رهاشده قرار دارد و نوعی فقدان تصمیم گیری متمرکز وجود دارد؛ به گونه ای که در هر حوزه، افراد بر اساس سلیقه خود عمل می کنند و نوعی اداره ملوک الطوایفی حاکم است.

*افرادی که در چارچوب جریان اصولگرا قرار می گیرند، در همان چارچوب فکری عمل می کنند و حتی در صورت بروز خطا، پاسخ گویی جدی از آن ها مطالبه نمی شود. در بسیاری موارد، قانون عملاً کارایی ندارد و میزان ناکارآمدی بسیار بالاست.

*رأی دادن زمانی معنا دارد که فرد انتظار تغییر داشته باشد. در حال حاضر، با روی کار آمدن آقای پزشکیان، بخشی از جامعه با امید و انتظار تغییر پای صندوق رأی رفته اند. شخصاً رأی نداده ام، اما معتقدم در سال نخست دولت ایشان، برخی تغییرات مثبت اتفاق افتاد. با این حال، یا توان ادامه این مسیر وجود ندارد یا اراده لازم برای ایجاد تغییرات اساسی تضعیف شده است. نه تنها تغییرات ملموس جدیدی مشاهده نمی شود، بلکه تأکید و پافشاری بر سیاست های نادرست گذشته نیز بیشتر شده است. آنچه از نتایج نظرسنجی ها نیز شنیده می شود، نشان دهنده مشارکت بسیار پایین است؛ به ویژه در شهرهایی مانند تهران که حتی آمارهایی کمتر از پنج درصد نیز مطرح می شود.