شکست در آخرین بازی خانگی نیم فصل، فاصله امتیازی استقلال با رتبه نخست جدول را به عدد 8 رساند و آبی ها برای کاهش آن باید روز پنج شنبه در اصفهان، سپاهان صدرنشین را شکست دهند؛ ماموریتی که پس از باخت برابر گل گهر در تهران بسیار سخت می نماید. تیمی که میلیون ها یورو صرف تقویت ترکیب آن شده، تفاوت خاصی با مجموعه نا موفق فصل قبل نداشته و با یک بازی کمتر، تنها یک برد بیشتر نسبت به تیم پارسال به دست آورده. قاعدتا به فاصله چند روز تا یک دیدار حساس، تغییر دادن سرمربی کار درستی به نظر نمی رسد اما با همه این تفاسیر، ادامه دادن با ریکاردو ساپینتو تصمیمی منطقی خواهد بود؟

سقوط ساپینتـو

نکات منفی فراوانی وجود دارد که کارنامه سرمربی سابقا محبوب پرتغالی در بازگشت به نیمکت استقلال را با ناکامی جمع بندی می کند. ثبت سنگین ترین شکست تاریخ باشگاه آن هم در یک دیدار آسیایی، عقب ماندن از کورس قهرمانی لیگ برتر با وجود در اختیار داشتن گران قیمت ترین تیم تاریخ و عدم مدیریت رختکن و ستاره هایی که تعدد عصیانگری شان بیش از حساب و کتاب بوده. تنها چند روز پس از برتری برابر المحرق و صعود به دور حذفی سطح دوم لیگ قهرمانان آسیا، آبی ها در تهران برای اولین بار مقابل تیمی تحت هدایت مهدی تارتار شکست و حسابی ضدحال خوردند. ساپینتو هم چمن افتضاح قلعه حسن خان را دلیل اصلی ناکامی تیمش عنوان کرد. او درست می گوید و داشتن یک زمین استاندارد اصلا خواسته زیادی نیست.

کما اینکه دیدن نمایش سرخابی ها در زمین آبروبر شهرقدس بزرگ ترین شکنجه به هواداران این دو تیم بوده اما ساپینتو نباید فراموش کند بدترین باخت زمانه را در زمین مخملی الوصل امارات متحمل شد! پس ناکامی در چهارمین بازی پیاپی لیگ برتری که پیش تر هم باعث از دست دادن صدر جدول شده بود، نمی تواند با این بهانه ها توجیه شود. کما اینکه سبک جذاب و پویایی هم از این تیم فعلی نمی بینیم به جز زیر توپ زدن های متوالی و عدم توانایی در خلق موقعیت روی دروازه رقبا. پس مرد پرتغالی هنوز نقاط ضعف اساسی در چینش استراتژی هایش دارد که چمن افتضاح در آن گم است. ارنج های ابتدایی او هر هفته محل بحث است و هیچ کس نمی داند چرا تا این اندازه دیر و عجیب تعویض می کند.

بحث دیگر همان مدیریت بازیکنان نامدار تیم بوده که سبب شده تقریبا هر هفته یک حاشیه خودساخته به وجود بیاید. درست است سابقه بازیکنی مثل رامین رضاییان نشان می دهد که معمولا حق با مربیانی است که او را کنار گذاشته اند اما در کنار آن، ساپینتو می توانست حداقل با مهره ای مثل ابوالفضل جلالی مدارا کند. سرکشی بازیکنان از دستورات سرمربی تحت هر شرایطی مذموم بوده و کسی نمی داند در تمرینات استقلال دقیقا چه اتفاقاتی رخ داده اما از لحاظ فنی مشخص است که جلالی، حداقل از حسین گودرزی که دفاع چپ ثابت این روزهای آبی هاست، بدتر نیست.

پس اینکه حتی فرصت نیمکت نشینی هم در اختیار بهترین پاسور دو فصل قبل استقلال قرار نمی گیرد، بسیار ابهام آمیز است. یا از طرف دیگر، عارف آقاسی با تصمیمات و مصاحبه هایش حسابی از چشم هواداران افتاده اما نمی شد پس از ابراز ندامتش، حداقل در بازی های اخیر که در خط دفاعی غیبت های متعددی رخ داده، به او که هزینه زیادی هم برایش پرداخت شده اعتماد کرد؟ خلاصه ساپینتو آن قدر ایراد و کاستی داشته که نمی شود از قابلیت های مثبتش صحبت کرد. پس احتمالا نتیجه جدال برابر سپاهان برای او حکم مرگ و زندگی را داشته باشد.