وزیر امور خارجه ایران در تازه ترین سخنانش به این نکته اشاره کرده است که تحریم برای ایران نعمت است. این جمله البته با واکنش گسترده ی افکار عمومی روبه رو شده است. واکنش به این گفته شاید به بحران ارزی ایران نیز بازگردد. نوسان شدید بهای ارز در ایران که منجر به رشد قابل ملاحظه ی قیمت ها و همچنین افزایش تورم شده است، سبب شده بسیاری عوارض تحریم را در فضای مجازی، در یادداشت ها، گزارش‎ها و ... یادآوری کنند. از سوی دیگر نوسان شدید قیمت ارز باعث شده حتی بخش هایی از فعالان صنفی و بازاریان نسبت به اعتراض در خیابان اقدام کنند و حالا چشم انداز تشدید تحریم ، فضای فعلی را بیش از پیش نگران کننده کرده است.

محمد مهاجری، فعال سیاسی اما معتقد است آقای عراقچی خوب می داند تحریم چه بلایی بر سر کشور آورده است. ایشان به عنوان کسی که در برجام حضور داشت و اتفاقا حضور موثری هم داشت؛ به خوبی می داند برجام مطرح شد تا تحریم ها از میان برداشته شود. بنابراین چیزی که برکت باشد نباید سراغش رفت و حذفش کرد.

وی با اشاره به این نکات نتیجه گرفت عراقچی به قول علما دچار سهواللسان شده و توضیح داد: البته باید در نظر داشت ممکن است تحریم واقعا نعمت باشد ولی این نعمت برای کیست؟ طبیعتا تحریم برای کاسبان تحریم و کسانی که کشتی های متعدد دارند نفت را دریا می فروشند و یا برای کسانی که پورسانت نفت می گیرند و اسم خودشان را گذاشته اند دور زننده ی تحریم برکت است و نعمت فراوانی دارد.

مهاجری گفت: اما همین تحریم برای کشور چیزی جز نکبت و نقمت برای کشور به همراه نداشته است. ما به عبارتی حدود 46 سال است تحت تحریم هستیم و این تحریم از سال 1382 کمی تشدید شد و از سال 1384 تحریم کمی بیشتر شد و کشور به جایی رسید که بزرگان نظام و شخصیت های درجه ی اول به این نتیجه رسیدند باید با برجام فکری به حال تحریم کنند . من در کل معتقدم تحریم در هیچ شرایطی برکت و نعمت حساب نمی شود و آقای عراقچی هم خوب این مساله را می داند.

او اضافه کرد: مجموعه ی وزارت خارجه و سیستم دیپلماسی اصلاً کارش چیست؟ مگر کارش غیر از این است که دنبال برطرف کردن تحریم باشد؟ مسئولان دیپلماسی در ایران کاری جز برطرف کردن تحریم ها ندارند . بنابراین ممکن است بخش هایی از ان فیلم حذف شده باشد و از سوی دیگر هم ایشان از کلمات دقیق استفاده نکرده باشد.

مهاجری با ذکر مثالی تاریخی تاکید کرد: من برای کسانی که معتقدند تحریم نعمت است، یک نمونه ی تاریخی می آورم. حضرت رسول در صد اسلام سه سال در حصر اقتصادی بود؛ ما اسمش را گذاشتیم شعب ابی طالب. شما یک روایت تاریخی پیدا کنید که پیامبر یا هر یک از معصومین بعد از ایشان گفته باشد که سه سال محاصره ی اقتصادی پیامبر در شب ابیطالب بود برکت یا نعمت بود. در این دوران کفار برای اینکه بتوانند اسلام را مهار کنند، پیامبر را در محاصره اقتصادی و حتی محاصره ی سیاسی قرار دادند اما کسی این لفظ را به کار نبرد. بنابراین هیچ کسی از تحریم استقبال نمی کند جز کاسبان تحریم.

وی در توضیح این مطلب اضافه کرد: اگر واقعا کسی خیلی عشق تحریم دارد و علاقمند به تحریم است، می تواند راجع به خودش این سبک را در نظر بگیرد، ما حق نداریم سبک زندگی ای که خودمان می پسندیم را به دیگران، حتی فرزندان خودمان تحمیل کنیم. این افرادی که دائما با شامورتی بازی و کارهای اقتصادی خلاف دنبال دور زدن تحریم هستند، هر روز متمول تر و ثروتمندتر می شوند. سود این کارها کجا در جیب مردم رفته است؟

این فعال رسانه ای تاکید کرد: بنابراین تصور من این است که باید این فرهنگی که تحریم را برکت و نعمت می داند منکوب شود. لازم است اندیشمندان ما؛ چه اندیشمندان دینی و چه اندیشمندان سیاسی و اقتصادی ما دنبال فرآوری چنین ایده ای نباشند. وقتی تصور این است ممکن است فردا روز ترامپ بیاید بگوید اگر تحریم نعمت و برکت است، باید ممنون من باشید و دست من را ببوسید که برایتان نعمت و برکت ایجاد کردم. پس بهتر است حرف ها را نزنیم.

وی در پاسخ به این سئوال که آیا سخنان اقای عراقچی پالسی به کاسبان تحریم و ... تلقی نمی شود؟ گفت: بعید می دانم اما از آقای عراقچی می خواهم یک ارزیابی دقیق کنند که چه کسانی از حرف هایشان حمایت کره اند. این ها یا کاسبان تحریم بودند که ویترینی دارند که ادای انقلابی گری هم در می آورد و فیلم بازی می کند تا خودش را ارزشی نشان دهد. واقعیت این است که تحریم باعث عزت نیست و پدری که سفره ی کم رمق و خالی دارد از زن و فرزندش خجالت می کشد و در اشل بزرگ تر دولتی که قادر به اداره ی کشور نیست هم خجالت زده می شود.

او در پاسخ به این پرسش که در این صورت چرا توضیحی از سوی وزیر امور خارجه برای مشخص شدن موضع ارائه نمی ‎شود، گفت: برای سیاسیون هم مثل برخی از روزنامه نگاران عذرخواهی سخت است.

او به عوارض اجتماعی فشارهای اقتصادی ناشی از تحریم نیز اشاره کرد و گفت: مردم تحریم شده پای صندوق رای نمی روند و سرمایه ی اجتماعی و پشتوانه ی اجتماعی حاکمیت نمی شوند . بعد از 47 سال باید بفهمیم تحریم چیز بدی است الا برای دوزنندگانش.

وی در جواب این پرسش که که تشدید تحریم ها و تحریم های نفتی چه تاثیری بر اقتصاد ایران گذاشته است ، گفت: تاثیر تحریم ها تدریجی آشکار می شود. تصادف نیست که یک‎باره رخ بدهد و فرد از دنیا برود. تحریم مثل یک بیماری پیش رونده عمل می کند که سیستم ایمنی بدن را تحت تاثیر قرار می دهد. طبقه ی متوسط در اثر تحریم ها و فشارهای اقتصادی در حال نابودی است دو در این فضا تحت هیچ شرایطی نباید زا تحریم استقبال کرد بلکه باید تلاش کرد به هر صورت ممکن این مشکل را حل کرد.

وی گفت: حتی موفق ترین و شارلاتان ترین کاسبان تحریم باز هم 25 درصد زیر قیمت واقعی در حال فروش نفت هستند. این یعنی اتش زدن به سرمایه و زندگی. باید کاری کنیم تا کاسبان تحریم نتوانند تا ابد ما را گروگان خویش نگه دارند و راهی جز راه از بین بردن تحریم درست نیست.