این گنجینه که به عنوان گنجینهٔ سَدل ریج معروف شده بزرگ ترین مجموعه سکه های طلایی است که تاکنون در ایالات متحده کشف شده است. زوجی که در رسانه ها با نام های جان و مری معرفی شده اند، برای جلوگیری از هجوم جویندگان گنج، هویت و محل دقیق زندگی خود را پنهان نگه داشته اند. بیشتر اطلاعاتی که از این کشف در دست است، از طریق دیوید مک کارتی، سکه شناس ارشد و پژوهشگر شرکت کاگینز به رسانه ها منتقل شده؛ کسی که به این زوج در ارزیابی و در نهایت فروش گنج کمک کرد.

مک کارتی در مصاحبه ای در سال 2014 گفت: یک روز که در همان مسیر همیشگی قدم می زدند، به دلیلی یکی از آن ها به زمین نگاه می کند و یک قوطی می بیند. آن ها عادت داشتند در ملکشان قوطی، میخ، گلوله و چیزهای عجیب دیگری از قرن نوزدهم پیدا کنند و معمولاً این اشیا را بیرون می آوردند، چون به تاریخ علاقه داشتند .

این زوج ابتدا سعی کردند با یک چوب درِ قوطی را باز کنند، اما موفق نشدند و آن را به خانه بردند. وقتی به خانه رسیدند و درِ قوطی را باز کردند، درون خاک داخل آن یک سکه طلای تنها دیدند؛ لبهٔ یک سکهٔ 20 دلاری طلا که از خاک بیرون زده بود .

آن ها هیجان زده، دوباره به محل برگشتند تا قوطی های بیشتری پیدا کنند و واقعاً یکی دیگر هم یافتند. پس جست وجو را ادامه دادند. مک کارتی می گوید: حدود دو هفته مرتب به آن محل می رفتند و هر بار چیزهای بیشتری پیدا می کردند. در مجموع، پس از جست وجو با دستگاه فلزیاب، هشت قوطی پیدا شد .

در مجموع، 1٬411 سکه به دست آمد که ارزش اسمی آن ها حدود 28 هزار دلار بود. اما ارزش امروزی این سکه ها بسیار بیشتر است؛ هم به دلیل تورم و هم به این خاطر که بسیاری از سکه ها کاملاً سالم و در وضعیت عالی بودند و برای مجموعه داران بسیار ارزشمند محسوب می شوند. این زوج که نمی دانستند با چنین کشف بزرگی چه کنند، در نهایت با شرکت کاگینز تماس گرفتند؛ شرکتی که در ارزیابی و فروش سکه های کمیاب تخصص دارد.

هیچ روایت قطعی و مشخصی درباره منشأ این سکه ها وجود ندارد، اما به گفته مک کارتی چند سرنخ دیده می شود. نخست اینکه قوطی ها میزان فرسودگی متفاوتی داشتند و خود سکه ها در سال هایی بین دههٔ 1860 تا دههٔ 1890 ضرب شده بودند. این موضوع نشان می دهد که احتمالاً فردی در دوره های مختلف، سکه ها را در همان محل دفن کرده است.

به گفته مک کارتی، دفن طلا در قرن نوزدهم در شمال کالیفرنیا کار رایجی بوده است، چون بسیاری از مردم صدها کیلومتر از نزدیک ترین بانک فاصله داشتند. او می گوید: اگر در طول زمان 10، 20 یا 30 هزار دلار طلا به دست آورده باشید، آن را در خانه رها نمی کنید. وقتی بانکی هم در کار نباشد، منطقی ترین کار دفن کردن طلا در زمین است. این رفتاری کاملاً انسانی و رایج است .

فرضیه این است که فردی که سکه ها را پنهان کرده، پیش از آنکه بتواند از آن ها استفاده کند از دنیا رفته و هرگز محل گنج را به وارثانش نگفته است. با این حال، برخی جزییات عجیب اند. بسیاری از سکه ها در وضعیتی کاملاً نو بودند که نشان می دهد هرگز وارد چرخهٔ دادوستد نشده اند. افزون بر این، برخی از آن ها هزاران کیلومتر دورتر، در ایالت جورجیا ضرب شده بودند.

واقعیت این است که هیچ توضیح قطعی ای وجود ندارد. شاید هرگز ندانیم چه کسی این سکه ها را دفن کرده و چرا.

جان و مری تصمیم گرفتند بیشتر سکه ها را بفروشند. بسیاری از آن ها حتی از طریق آمازون عرضه شدند؛ برای نخستین بار بود که یک کشف بزرگ سکه به طور گسترده از طریق یک فروشگاه آنلاین فروخته می شد. درآمد حاصل برای پرداخت بدهی ها و کمک به امور خیریه استفاده شد. دو سکه به مؤسسه اسمیتسونین اهدا شد و این زوج چند سکه را هم برای خود نگه داشتند تا به یادگار خانوادگی تبدیل شوند.