کمتر کسی می توانست تصور کند توقف بدون گل تراکتور در خانه شمس آذر قزوین در هفته پانزدهم لیگ برتر با چنین واکنش خشمگینانه ای از سوی مدیران باشگاه تبریزی مواجه شود، اما توفانی به پا شد که پیامدهایش تا همین حالا ادامه داشته است. از نظر مسائل داوری، بازی کلا یک صحنه مشکوک داشت که به سرنگونی بازیکن تراکتور در محوطه جریمه شمس آذر در دقایق پایانی مربوط می شد. تراکتوری ها اعتقاد به پنالتی داشتند و حتی دراگان اسکوچیچ در پایان مسابقه به خاطر اعتراض به داوری کارت قرمز گرفت، اما تقریبا صددرصد کارشناسان رای به صحت تصمیم داور دادند و مدعی شدند خطایی اتفاق نیفتاده است. به این ترتیب، این بخش از اعتراضات تراکتوری ها فاقد موضوعیت بود، اما در ادامه روشن شد آنها ناراحتی دیگری هم دارند؛ اینکه برخی هواداران تیم حریف در شهر قزوین علیه تراکتور شعار داده اند.

پس از پایان بازی، ابتدا محمدرضا زنوزی مالک باشگاه در بیانیه ای خشمگینانه علیه مهدی تاج، ضمن اشاره به مهندسی داوری و نیز تاکید بر فحاشی قومیتی در قزوین، تهدید به کناره گیری از لیگ برتر کرد. همزمان باشگاه هم بیانیه های پیاپی و تند و تیزی صادر می کرد، اما انگار دل زنوزی آرام نگرفت و او به صورت داوطلبانه در یک برنامه تلویزیونی در شبکه ورزش حضور یافت تا به دفاع از تیمش بپردازد. اظهارات مالک تراکتور تقریبا مثل همیشه بود و البته به شکل چشم گیری تندتر. او بار دیگر پرسپولیس را متهم به کسب قهرمانی های برنامه ریزی شده کرد و در ادامه مدعی شد استقلال هم با پنج هزار میلیارد تومان، گران ترین تیم لیگ را بسته.

تعداد ادعاها و اتهاماتی که زنوزی به این و آن می زد، از شماره خارج بود؛ از جمله اینکه مدعی شد پسر مسعود سلطانی فر، وزیر پیشین ورزش در قهرمانی های پرسپولیس نقش داشته و نیز فحاشی های صورت گرفته به تراکتوری ها در بازی فصل گذشته با چادرملو، در اثر توافق مدیران پرسپولیس با رییس هیات فوتبال یزد بوده است! این اظهارات آن قدر بی محابا بود که شماری از نام بردگان روی خط تلفنی برنامه آمدند و از خود دفاع کردند. تندترین واکنش هم مربوط به رییس هیات فوتبال یزد بود که با یادآوری حرکت عجیب شجاع خلیل زاده در آن شهر، یک جمله بسیار جنجالی به زبان آورد. توضیح اتفاقات آن شب جنجالی، از حوصله این مطلب خارج است، اما در نهایت چنان که می دانید، کار محمدرضا زنوزی به گریستن روی آنتن زنده رسید. او ادعا کرد برای خدمت به همشهریانش و نیز کل فوتبال ایران آمده بود، اما حالا کار به جایی رسیده که شاهد تشدید فحاشی ها هستیم و این، اتفاق خوشایندی نیست.

راستش گریه کردن در تلویزیون یک فرمول همیشه برنده است که هر کسی با هر عملکردی از آن استفاده می کند، معمولا بخش قابل توجهی از همدلی افکار عمومی را به دست می آورد. حتی بغض وحید هاشمیان هم با وجود نتایج و نمایش های بسیار بد پرسپولیس، برخی را تا حدی تحت تاثیر قرار داد. با این حال چنین اتفاقی برای زنوزی رخ نداد و بعد از برنامه، بسیاری از کاربران در فضای مجازی و شبکه های اجتماعی به انتقاد از او پرداختند. حتی تقریبا در تمامی خبرگزاری های رسمی هم انتقادات تندی از زنوزی به عمل آمد. او شانه ای برای گریه کردن نداشت، شاید به این دلیل که خودش بیش و پیش از همه به شکاف های قومیتی دامن زد و با اظهارات عجیب و نسنجیده، موجب تولید تفرقه و نفرت پراکنی بین هواداران تیم های مختلف شد. حقیقت تلخی است، اما نمی توان بذر کینه کاشت و میوه مهر چید.