روزنامه خراسان در مطلبی به انتشار اسنادی از گفتگوی روسای جمهور روسیه و ایالات متحده، پوتین و بوش، درباره ایران و برنامه هسته ای آن پرداخته است.

این روزنامه آورده است: آرشیو امنیت ملی امریکا اسناد تازه ای درمورد مذاکرات پوتین و جورج بوش در دهه 2000 منتشر کرده است.

در یکی از اسناد منتشر شده در آرشیو امنیت ملی آمریکا، جزییات گفتگوی بوش و پوتین در روز یکشنبه - 18 فروردین 1387 در سوچی روسیه درمورد ایران آمده که متن آن در زیر می آید:

کاندولیزا رایس، وزیر خارجه:

ما لازم بود مسئله ای درمورد ایران را حل وفصل کنیم. فکر می کنم آن را حل کرده ایم. نگران بودیم که با کنگره به مشکل بخوریم. (S)

همه چیز آنجا تحت کنترل است. گاهی بعضی [در روسیه]همکاری هایی با آن ها می کنند و سعی می کنند کار را به صورت مخفیانه [با ایران]جلو ببرند، بدون این که برای دولت [روسیه]آشکار باشد.

ما آن ها را پیدا می کنیم و مجازات خواهند شد (N)

رییس جمهور (جرج بوش):

این کار کجا انجام می شود؟

کاندولیزا رایس:

اراک.

ولادیمیر پوتین:

افرادی هستند که حاضرند برای به دست آوردن کمی پول این کارها را بکنند، اما ما چنین مواردی را شناسایی می کنیم. (R)

رییس جمهور (جرج بوش):

من به همه درباره ایران می گویم که طرح شما بسیار هوشمندانه بود. رهبران ایران می گویند برق هسته ای غیرنظامی می خواهند؛ ما می گوییم باشه، این حق شماست . روسیه می گوید این هم سوخت، بنابراین نیازی به غنی سازی ندارید . اگر غنی سازی کنید، نشان می دهد که برق هسته ای غیرنظامی نمی خواهید، بلکه چیز دیگری می خواهید. بعضی ها می گویند می توانی با پوتین کار کنی؟ من می گویم این هم نمونه اش. او در موضوع ایران پیش قدم شد و من دنبالش رفتم . این کارِ درستی بود.

ولادیمیر پوتین:

همین را وقتی در ایران بودم به آن ها گفتم؛ وقتی گفتند دارند یک نیروگاه هسته ای جدید می سازند و به سوخت نیاز دارند. پرسیدم چه زمانی نیروگاه را کامل می کنید؟ این یک پروژه بلندمدت است. ما 15 سال است که نیروگاه بوشهر را می سازیم. به آن ها گفتم شما تا 15 سال دیگر هم یک نیروگاه جدید را کامل نمی کنید، پس چرا از حالا در حال افزایش ظرفیت غنی سازی هستید؟

رییس جمهور (جرج بوش):

من و شما درباره سامانه اس-300 صحبت کردیم و شما گفتید صبر می کنید ببینید آن ها چگونه رفتار می کنند — یک فروش مشروط — و من بابت این موضوع قدردانی می کنم.

ولادیمیر پوتین:

ما چهار سال پیش با آن ها قراردادی امضا کردیم، اما این قرارداد اجرا نشده است. (N)

رییس جمهور (جرج بوش):

از این بابت متشکرم. آن ها دیوانه اند. (R)

ولادیمیر پوتین:

واقعاً دیوانه اند. (S)

رییس جمهور (جرج بوش):

امیدواریم افراد عقلانی تری سر کار بیایند. شما با آن ها صحبت می کنید، ما نه. امیدواریم افراد منطقی تری ظاهر شوند؛ دوست داریم رابطه بهتری داشته باشیم. (N)

ولادیمیر پوتین:

چیزی که وقتی آنجا بودم مرا شگفت زده کرد این بود که آن ها شاید در ایدئولوژی شان افراطی باشند، اما روشنفکرند. تحصیلات دانشگاهی دارند و از محیط های آکادمیک می آیند — از جمله احمدی نژاد، اطرافیانش و رییس مجلس. آدم های بدوی ای نیستند. این موضوع برای من کاملاً غیرمنتظره بود.

در چارچوب نظام بین المللی ای که ایران خود را در معرض سیاست های فشار، تحریم و تقابل از سوی غرب می بیند، تصمیم گیران ایرانی به این جمع بندی رسیده اند که ناگزیر باید با دیگر قدرت های بزرگ، از جمله روسیه و چین، تعامل و همکاری کنند.

این همکاری نه از سر اعتماد کامل یا همسویی ایدئولوژیک، بلکه بر مبنای محاسبات عمل گرایانه (مبتنی بر اضطرار) و موازنه ساز شکل گرفته است. به بیان دیگر، سیاست ایران در قبال روسیه و چین را می توان تلاشی برای کاهش هزینه های انزوا، ایجاد اهرم های متقابل در برابر غرب و بهره گیری از شکاف ها و رقابت های موجود در نظام بین الملل دانست، تلاشی که همزمان آگاهی از محدودیت ها، تعارض منافع و امکان رفتار فرصت طلبانه این قدرت ها را نیز در خود دارد.