فرارو- آشپزخانه به عنوان پرکاربردترین فضای خانه، بیش از هر جای دیگر در معرض بی نظمی است، اما به باور کارشناسان، رعایت چند اصل کلیدی می تواند این فضا را به محیطی منظم، کارآمد و کم تنش تبدیل کند.

به نقل از ریل سیمپل،​ این که آشپزخانه یکی از سخت ترین بخش های خانه برای مرتب نگه داشتن باشد، چندان دور از انتظار نیست؛ چراکه هم زمان یکی از پرکاربردترین فضاهای خانه نیز به شمار می رود. آشپزخانه فقط محلی برای پخت وپز نیست؛ این فضا اغلب نقش محل کار، محل گردهمایی اعضای خانواده و حتی مرکز فرماندهی خانه را ایفا می کند. به همین دلیل، اگر به طور مداوم به آن رسیدگی نشود، بی نظمی و شلوغی می تواند خیلی سریع از کنترل خارج شود.

با این حال، در دل این شلوغی ظاهری، نظمی پنهان وجود دارد؛ نظمی که صاحبان آشپزخانه های مرتب به خوبی آن را می شناسند. برای کشف این فرمول، از چند سازمان دهنده حرفه ای پرسیده شد که آشپزخانه های منظم چه ویژگی های مشترکی دارند. پاسخ ها ترکیبی از بدیهیات و نکات روشنگرانه بود؛ نکاتی ساده اما تأثیرگذار که در ادامه به آن ها پرداخته می شود.

یک آشپزخانه بدون به هم ریختگی، به طور اتفاقی شکل نمی گیرد و حتی پیشرفته ترین نظم دهنده های کابینت هم به تنهایی معجزه نمی کنند. همه چیز از طرز فکر آغاز می شود و به گفته مونیکا فی، متخصص رفع شلوغی و سازمان دهنده حرفه ای، وجود یک روتین نقش کلیدی دارد.

او می گوید: من همیشه می گویم روتین، نقطه تلاقی عادت و روحیه است. در عمل، این یعنی انجام دادن کارهای نظافتی با یک ترتیب مشخص و تکرارشونده، روز به روز. نکته مهم این است که این ترتیب باید شهودی و منطقی باشد؛ برای مثال، خالی کردن ماشین ظرف شویی در ابتدای روز، تا در ادامه با انباشت ظرف های کثیف در سینک مواجه نشوید، یا تمیز کردن سطح کابینت ها در پایان روز. همین منطق درباره کارهای هفتگی یا ماهانه نیز صدق می کند؛ مانند بررسی یخچال و دور ریختن مواد غذایی تاریخ گذشته.

فی تأکید می کند: وقتی هیچ روال مشخصی وجود نداشته باشد و تمیزکاری به صورت پراکنده انجام شود، فاصله های بزرگی در حفظ نظم دائمی آشپزخانه ایجاد می شود. او همچنین توصیه می کند اگر روال فعلی شما ساده یا کاربردی نیست، از تغییر نترسید. تنظیم زمان مشخص، در نظر گرفتن پاداش های کوچک پس از انجام کارها، مشارکت دادن دیگر اعضای خانواده و حتی استفاده از یادآورهای دیجیتال می تواند به ایجاد یک عادت پایدار کمک کند.

دانیکا اور توضیح می دهد شلوغی بیش از حد سطح کابینت ها نه تنها ظاهر آشپزخانه را آشفته می کند، بلکه باعث افزایش تحریک بصری می شود؛ عاملی که می تواند سطح هورمون کورتیزول را بالا ببرد و به زبان ساده، استرس زا باشد. به گفته او، کانترهای مرتب معمولاً فقط شامل وسایلی هستند که حداقل پنج روز از هفت روز هفته استفاده می شوند، به همراه چند آیتم خوش منظر و نه بیشتر.

به بیان دیگر، تخته های برش، جا قاشقی های لبریز، یا کتاب های آشپزی بهتر است در دید نباشند. آشپزخانه باید فضای کافی برای آشپزی و حرکت داشته باشد. این یعنی نامه ها، تکالیف مدرسه، وسایل ورزشی و هر چیزی که اعضای خانواده به طور موقت روی کابینت یا کف آشپزخانه رها می کنند، جایی در این فضا ندارند.

کریستی پری معتقد است وسایل آشپزخانه باید به صورت گروه بندی شده در کشوها، کابینت ها و انبارها قرار گیرند تا هنگام آشپزی، پخت شیرینی یا چیدن میز، نیازی به جست وجوی بی هدف نباشد. او این گروه بندی ها را زون یا محدوده های عملکردی می نامد.

برای مثال، در خانه افرادی که زیاد شیرینی می پزند، می توان یک محدوده مخصوص پخت ایجاد کرد که شامل ابزارها، سینی ها و کاسه های مخلوط کن باشد. یا یک ایستگاه قهوه که ماگ ها، قهوه ساز، کپسول ها، شکر و شربت ها همگی در یک نقطه متمرکز شوند. این کار، احتمال ایجاد شلوغی را کاهش می دهد، هرچند اور یادآوری می کند که وجود فضای ذخیره سازی کافی و استفاده از نظم دهنده ها نیز بخش مهمی از این معادله است.

به گفته مونیکا فی، افراد واقعاً مرتب، برای وسایل خود ارزش قائل اند و آگاهی روشنی از آنچه واقعاً استفاده می کنند دارند. این موضوع ممکن است به معنای نگه داشتن وسایل کمتر باشد، اما در عوض وسایلی با کیفیت بالا یا اقلامی موروثی که همچنان کاربرد فعال و جایگاه احساسی در آشپزخانه دارند.

کریستی پری توصیه می کند هر از گاهی آشپزخانه را خلوت سازی کنید. او می گوید: کفگیرها، ملاقه ها و ابزارهایی را که به ندرت یا هرگز استفاده نمی کنید جدا کنید و به فرزندان تان که به خانه جدید نقل مکان می کنند بدهید یا به خیریه ها اهدا کنید. واقعاً چه کسی به سه اسلایسر آووکادو یا پنج دربازکن نیاز دارد؟

در نهایت، پری یادآور می شود که آشپزخانه و خانه شلوغ، بازتاب ذهنی آشفته است. به باور او، مهم ترین اصل این است: وقتی خانه تان منظم باشد، خودتان هم منظم تر خواهید بود.