روزنامه جمهوری اسلامی در سرمقاله خود آورده است: ترور ژنرال اکرام الله سریع، از عناصر مؤثر دوران جمهوریت افغانستان که بعد از سلطه طالبان بر این کشور به ایران پناهنده شد و در تهران زندگی می کرد، از دو جهت قابل تأمل است. اول اینکه تروریست های مزدور بیگانگان، تهران را هم ناامن کرده اند و دوم اینکه حتی پناهندگان نیز در ایران امنیت ندارند.

گروه های مخالف طالبان در افغانستان، ترور ژنرال سریع را به حکومت خودخوانده طالبان نسبت داده اند. نکته قابل توجه اینکه سه ماه قبل نیز در مشهد یکی از پناهندگان افغانستانی ترور شد. وی از یاران اسماعیل خان والی سابق هرات بود. خود اسماعیل خان نیز اکنون در مشهد زندگی می کند و از اهداف اصلی توطئه طالبان است.

سرتیپ اکرام الله سریع، در دوران جمهوریت، فرمانده پلیس ایالت بغلان و سپس فرمانده پلیس ایالت تخار بود. وی از مخالفان سلطه طالبان بر افغانستان بود و جبهه مقاومت این کشور، او را از افراد مؤثر در پیشبرد اهداف ضدطالبان می دانست.

ژنرال سریع، روز سوم دیماه جاری هنگام خروج از دفتر کار خود در یکی از خیابان های تهران در حالی که چند نفر او را همراهی می کردند هدف تیراندازی افراد ناشناس قرار گرفت و بعد از انتقال به بیمارستان در اثر جراحات وارده درگذشت. یکی از همراهان او نیز کشته و فرد دیگری مجروح شد. هرچند تاکنون هیچ گروهی مسئولیت این ترور را برعهده نگرفته ولی طالبان نیز اتهامات وارده را رد نکرده است.

آنچه از ترورهای تهران و مشهد که قربانیان آن ها مخالفین طالبان هستند باید آموخته شود اینست که دستگاه های اطلاعاتی و امنیتی ایران اکنون با توطئه پیچیده ای مواجه هستند که هرطور شده باید آن را کشف و بر آن غلبه کنند.

برای کشور ایران بهیچوجه قابل تحمل نیست که یک گروه مدعی رابطه حسنه با دولت این کشور برای سرکوب کردن مخالفین خود به ترور متوسل شود. دولت جمهوری اسلامی ایران باید به این اقدامات تروریستی واکنش قاطع نشان دهد و دقیق ترین اقدام اینست که نفوذ حکومت خودخوانده طالبان در ایران را قطع نماید. ایران در مواجهه با پدیده طالبان مرتکب اشتباهاتی شد که اکنون در معرض عوارض منفی آن اشتباهات قرار گرفته است.

1- اشتباه اول، تلاش برای تطهیر طالبان بعد از سلطه اش بر کابل در مرداد 1400 بود. طالبان در نتیجه تبانی با آمریکا براساس پیمان دوحه جایگزین جمهوریت شد تا اهداف آمریکا را در منطقه دنبال کند ولی مسئولان ایرانی در آن زمان این تبانی را پیروزی طالبان بر آمریکا معرفی کردند!

2- دومین اشتباه، تحویل دادن سفارت و کنسولگری های افغانستان به طالبان بود که زمینه را برای نفوذ همه جانبه این گروه در لایه های مختلف جامعه ایرانی فراهم کرد.

3- اشتباه سوم، دادن امتیازات اقتصادی و تسهیلات عبور و مرور برای اتباع افغانستانی بود که راه را برای انجام برنامه های گروه طالبان در داخل ایران باز کرد. طالبان یک گروه تروریستی است که نه می توان به وعده هایش اعتماد کرد و نه از توطئه هایش می توان در امان ماند. ترورهای مشهد و تهران، خودداری طالبان از دادن حقابه ایران، ایجاد محدودیت برای نهادهای ایرانی در افغانستان و ظلمی که به زبان فارسی و فارسی زبانان و شیعیان می شود نمونه های روشن غیرقابل اعتماد بودن طالبان هستند.

4- پنهان کردن اخبار ترورهایی که عوامل طالبان در حرم رضوی، شاهچراغ، مراسم سالگرد شهید سلیمانی، خیانت های عظیم در جنگ تحمیلی 12روزه و همراهی نفوذی های اتباع با رژیم صهیونیستی و موارد دیگر انجام دادند یکی دیگر از اشتباهات بود. حالا هم تلاش می شود ترورهای مشهد و تهران مکتوم بمانند تا مبادا کوچک ترین خدشه ای به اعتبار گروه تروریستی طالبان وارد شود!

5- کوتاه آمدن در برابر حامیان داخلی طالبان به ویژه در اخراج اتباع غیرمجاز و بدتر از آن باز کردن مجدد مرزها برای بازگشت آنان، از خطرناک ترین اشتباهات است. متأسفانه معاون سفیر ایران در کابل نیز همزمان با ترور ژنرال سریع به نماینده طالبان در هرات وعده تسهیلات بیشتر داده است! قانون انحرافی تأسیس سازمان ملی مهاجرت نیز مکمل این اشتباه است.

ایران باید این اشتباهات را سریعاً جبران کند و نفوذ حامیان داخلی طالبان را قطع نماید. فقط با این دو اقدام است که می توان مانع ادامه توطئه طالبان در ایران شد.