پرسپولیس باز هم خوب بازی نکرد و حداقلی برد. البته مهمترین چیز در کورس قهرمانی، کسب حداکثر امتیازات است و تیم اوسمار هم همین رویه را به بهترین شکل ممکن اجرا می کند. منتها هنوز شیوه بازی قرمزها باب میل طرفداران نیست و آن ها حتی مس رفسنجان انتهای جدولی را هم به سختی شکست دادند؛ آن هم در شرایطی که رقیب 20 دقیقه ده نفره بازی می کرد.

پرسپولیس بار دیگر به صورت موقت به صدر جدول رسید اما نکته بازی دیروز تنها پیروزی آن ها نبود. پس از مدت ها یک چمن به نسبت استاندارد را در لیگ وطنی دیدیم و افسوس خوردیم که چرا چنین مورد ابتدایی تبدیل به یک رویا شده. از آن ناراحت کننده تر اما وضعیت مس است؛ تیمی که امکانات لجستیکی فراوانی دارد، مردم شهر رفسنجان را به خودش امیدوار کرده و هزینه زیادی هم برای آن صرف شده اما با شیب تندی در حال رفتن به لیگ یک است.

جدا چرا باید با وجود پولی که از بیت المال خرج می شود، وضعیت تیمی مثل مس اینگونه باشد؟ آن ها به شکل عجیبی از استانداردهای لیگ برتر پایین تر هستند و این دقیقا ماحصل تفکری است که این باشگاه را تبدیل به حیاط خلوت رفقای دولت کرده. ابتدای فصل که رسول خطیبی آمد، کلی بازیکن خرید و سپس خودش برخی از آن ها را کنار گذاشت و دوباره نفرات جدید جذب کرد.

اتفاقی که علاوه بر تحمیل بدهی فراوان، سطح کیفی ترکیب را هم پایین آورد و حالا مس جدی ترین گزینه سقوط به لیگ آزادگان است. آقای خطیبی به عنوان دوست صمیمی رییس جمهور کجاست؟ احتمالا مشغول صحبت برای پیدا کردن تیمی جدید!