اسماعیل قلی زاده در فصل جاری استقلال تبدیل به یکی از محصول های قابل اتکا و نوظهور این باشگاه شده است؛ بازیکنی که توانایی های فنی و هوش بالای خود را بارها نشان داده و حتی می تواند شانس دعوت به تیم ملی را داشته باشد. قلی زاده با حضور گاه و بیگاه در ترکیب استقلال و فرصت اندک بازی، توانسته عملکردی مستمر و تأثیرگذار ارائه دهد و در ادامه ماجراجویی ها در بازی با المحرق بحرین، گل نخست تیمش را به ثمر برساند و بار دیگر قابلیت هایش را به نمایش بگذارد.

این فصل برای استقلال همچنین فرصت معرفی بازیکنان نوظهوری مانند رزاقی نیا، احمدی و گودرزی به فوتبال ایران بوده است؛ بازیکنانی که هر یک توانسته اند سطح فنی خود را نشان داده و مورد توجه سرمربی تیم ملی نیز قرار بگیرند. در کنار اینها، علیرضا کوشکی که از فصل قبل جهش خود را آغاز کرده بود، در این فصل نیز روند درخشش خود را ادامه داده است.

بی تعارف نقش سرمربی استقلال در بارورسازی این بازیکنان بسیار پررنگ است. کادرفنی آبی ها توانسته با مدیریت ایده آل خود، بازیکنان گمنام را به سطوح بالای عملکردی برساند؛ به طوری که تبدیل به بازیکنانی قابل اعتماد شده اند.

ظهوراسماعیل قلی زاده در استقلال نشان می دهد که تا چه اندازه بزرگی یک باشگاه می تواند در پیشرفت بازیکنان تأثیرگذار باشد البته به شرط آنکه آن بازیکن نیز تمایل به پیشرفت داشته باشد، نه اینکه با چهره ای اشباع شده گام به این تیم بگذارد که نمونه آن را کم در این باشگاه ندیده ایم.