تصمیم غیرمنتظره ریکاردو ساپینتو و قلم گرفتن روی نام رامین رضاییان برای سفر به بحرین و دیدار مقابل المحرق، کافی بود تا گمانه زنی ها درباره آینده این مدافع راست باسابقه بار دیگر به تیتر یک رسانه ها تبدیل شود. بلافاصله پس از انتشار این خبر، زمزمه های بازگشت او به سپاهان اصفهان در محافل ورزشی شنیده شد. با توجه به سابقه درخشان رضاییان در پیراهن طلایی، سبک هجومی و شناور سپاهان که همواره مطلوب این بازیکن بوده و البته رابطه گرمی که رامین هنوز با سکوهای نقش جهان و هواداران اصفهانی دارد، چنین شایعه ای روی کاغذ چندان دور از ذهن به نظر نمی رسد.

با وجود تمام این شایعات، نباید فراموش کرد که رامین رضاییان در همین مدت کوتاه حضور در استقلال نیز توانسته جایگاه ویژه ای نزد هواداران استقلال پیدا کند. این بازیکن همچنان مهره ای محبوب روی سکوهاست و اگر رضاییان بتواند بر هیجانات رفتاری خود مسلط شود، حواشی را مدیریت کند و در فضای رقابتیِ ایجاد شده توسط سرمربی تیمش تلاشش را دوچندان کند، همچنان می تواند ستاره استقلال و مهره ای تعیین کننده برای روزهای سختِ پیش رو باشد.

اما اگر از زاویه فنی و بدون توجه به حواشی به سناریوی بازگشت به اصفهان نگاه کنیم، فرش قرمزی برای این بازیکن پهن نشده است. سپاهان در حال حاضر در پست دفاع راست، بازیکن جوانی به نام آریا یوسفی را در اختیار دارد. یوسفی که حالا به پیراهن تیم ملی هم رسیده، عملکرد درخشانی داشته که حتی عبور از او برای محرم نویدکیا و کادر فنی سپاهان نیز کار ساده ای نیست. بنابراین حضور رامین در اصفهان به معنی پایان چالش نیست؛ او که در استقلال درگیر رقابت با صالح حردانی است، در صورت بازگشت به سپاهان باید با آریا یوسفی رقابت کند که جایگاهی به مراتب محکم تر و تثبیت شده تر در ترکیب زردپوشان دارد.

شاید تنها نکته فنی مثبتی که بتواند کادر فنی سپاهان را به این انتقال ترغیب کند، نیازِ طلایی پوشان به تقویت فاز هجومی در کناره هاست. سپاهان در پست وینگر احساس ضعف می کند و حضور یک فول بک با خصوصیات کاملاً تهاجمی مثل رضاییان، می تواند دستِ مربیان را برای استفاده از او در یک خط جلوتر باز بگذارد. این تغییر پست احتمالی، می تواند تاکتیک های هجومی نویدکیا را تحت تأثیر قرار دهد و پازل تیمی آن ها را تکمیل کند.

فارغ از بحث های فنی، بزرگترین مانع این انتقال، موانع مدیریتی و استراتژیک باشگاه استقلال است. بسیار بعید و دور از منطق حرفه ای است که مدیران آبی پوش با جدایی یکی از شاخص ترین ستاره های خود و پیوستن او به رقیب مستقیم قهرمانی موافقت کنند. انتقال مستقیم از استقلال به سپاهان، آن هم در شرایطی که پنجره نقل وانتقالاتی آبی ها بسته است و امکان جذب جایگزین وجود ندارد، عملاً غیرممکن به نظر می رسد. استقلال هرگز حاضر نخواهد شد یکی از کلیدی ترین پست های خود را خالی کند تا تیم رقیب را تقویت کرده باشد.

با کنار هم قرار دادن تمام قطعات این پازل، رامین رضاییان در یک دوراهی قرار ندارد، بلکه تنها یک مسیر روشن پیش روی اوست: رقابت و جنگیدن، او چه در استقلال بماند و چه راهی سپاهان شود، او محکوم است که برای پس گرفتن جایگاهش بجنگد.

نکته انتقال او به تیم های مدعی اینجاست که در بین تمام تیم های مدعی لیگ برتر، تنها سمت راست خط دفاعی پرسپولیس است که شاید از نظر فنی نیاز به یک مهره شاخص داشته باشد، اما بازگشت به جمع سرخپوشان با توجه به اتفاقات گذشته، پرونده ای است که برای همیشه بسته شده و غیرممکن ترین گزینه محسوب می شود. بنابراین رامین باید حقش را در زمین چمن و احتمالاً با پیراهن آبی پس بگیرد.