امیر جدیدی در هم میهن نوشت: احتمالاً اطراف خانه یا محل کارتان هر روز و هر روز حجم زیادی از گونی های چرک و بدبو را دیده باشید. اگر کمی دقت تان را بیشتر کنید متوجه می شوید که پشت این آمد و رفت و پر و خالی شدن بمب های عفن سیستم لجستیکی غریب و عجیبی در حال کار و برنامه ریزی است.

اگر سنگ از آسمان ببارد، اگر زمین و زمان به هم بریزد، اگر کوه از جا کنده شود، اگر دریا از تشنگی آب بنوشد، در ایام تعطیل و غیرتعطیل، بیست و چهار ساعته، عده ای جوان تر و فرز را می بینید که با دست های سیاه شده از زباله، با پاهای خسته از گز کردن کوچه های شهر، با سرهای آسیمه از سرک کشیدن مدام در سطل، سر ساعت مقرری از محل ماموریت بر می گردند و گونی های روی دوش شان را به گونی های بزرگتر می ریزند.

گونی ها به شکل منظمی در گوشه ای از خیابان چیده می شوند و عده دیگری مثل آمبولانس هایی که دنبال مریض می آیند گونی ها را روی دست می گیرند و بار ماشین های حمل زباله می کنند. کامیون ها هم آژیرکشان که نه اما همچون تیری که از چله کمان رها شده باشد خودشان را به سراشیبی تهران می سپارند و…

در تهران روزانه حدود 7000 تن زباله تولید می شود. ظاهراً ارزش افزوده این حجم از زباله در سال عددی نزدیک به 32 هزار میلیارد تومان است. این اعداد و ارقام را همین روز گذشته یکی از اعضای شورای شهر در مصاحبه با خبرگزاری صداوسیما گفته است.

نکته اینکه درآمد سازمان پسماند از ساماندهی زباله یک سال تهران عددی نزدیک به 265 میلیارد تومان است. این ها همه در حالی است که همین سازمان پسماند از بودجه عمومی استفاده می کند؛ به طوری که بیش از 3 هزار میلیارد تومان بودجه دریافت می کند تا پسماندی را مدیریت کند که می توانست 32 همت درآمد برای شهر ایجاد کند. به این اعداد و ارقام نگاه کنید.

به عکس هایی که خبرگزاری تسنیم از مافیای زباله در تهران منتشر کرده است نگاه کنید. به رفتار زباله گردهای محل تان نگاه کنید. مردم این شهر کجای کارند؟ 32 همت کجا ما کجا؟