فرارو بعد از مصاحبه کاترین شکدم با یک تلویزیون فارسی زبان خارج از کشور که گفته می شود تحت هدایت دولت و سرویس اطلاعاتی اسراییل فعالیت می کند، نام او یکبار دیگر در ایران بر سر زبان ها افتاده است.

به گزارش فرارو، شکدم در دوره ای به ایران رفت و آمد داشت و با حمایت هایی از داخل کشور، توانست به رسانه هایی مانند کیهان و صداوسیما راه پیدا کند. علاوه بر این که توانست مصاحبه هایی با شخصیت های سیاسی شناخته شده کشور بگیرد. امروز روایت منسجم و دقیقی از عمق نفوذ او در محافل سیاسی کشور وجود ندارد و قصه های زیادی درباره اش تعریف می شود که همه بارها و بارها آن را شنیده اند و تکرار دوباره شان مفید نیست. موضوع فراتر از شکدم است. موضوع به تشنگی تایید برخی مواضع و دیدگاه ها از سوی افراد خارجی ارتباط دارد.

احتمالاً در بعضی مقاطع زمانی، در رسانه های داخلی و رسمی با تیترهایی مانند حمایت مجری آمریکایی از ایران، اعتراف فعال رسانه ای انگلیسی به قدرت ایران و حمایت فیلسوف روس از مقاومت و ... روبرو شده باشید. این گونه تیترها به خصوص در مواقع بحران و درگیری های سیاسی و منطقه ای بیشتر هم می شود. در حالت عادی این موضوع مورد توجه قرار نمی گیرد که در کشورهای دیگر، رسانه ها در موضع گیری و تحلیل وقایع آزاد هستند و الزامی به تبعیت آن ها از مواضع رسمی دولت ها نیست.

بخشی از این مواضع و تحلیل ها، ارتباط به این فضا دارد. مثلاً در این مورد می توان به تحلیل وقایع مربوط به جنگ 12 روزه ایران و اسراییل در برخی رسانه های غربی پرداخت که الزاماً منعکس کننده نظرات دولت هایشان درباره این رخداد مهم نبود. تا کنون چند بار موضع ترامپ و وزرایش درباره نابودی برنامه هسته ای ایران در جریان بمباران تیرماه توسط رسانه های آمریکایی به چالش کشیده شده است؟ بخشی از آنچه در ایران به عنوان حمایت و اعتراف فعالان، رسانه ها و چهره های سیاسی منعکس می شود، ناشی از آزادی رسانه در کشورهای دیگر است. اگر در میان این تحلیل ها جستجو کنیم، ممکن است همین افراد در نقد ایران و سیاست هایش هم تحلیل هایی داشته باشند، یا حتی در همان تحلیل و اظهارنظر، علاوه بر تعریف از یک توانایی یا سیاست ایران، نقدی جدی هم مطرح شود که طبیعتاً انعکاسی پیدا نمی کند.

به بخشی از این اظهارنظرها هم باید دیده شک نگاه کرد. به خصوص دیدگاه هایی که بسیار مثبت، انقلابی، تاییدکننده، حمایتی و خالی از آسیب شناسی هستند. حمایت چنین افرادی از مواضعی خاص، در فضای رسانه ای و شبکه های اجتماعی داخلی کاربرد بسیار زیادی دارد. چرا که استفاده کنندگان، به دنبال انعکاس این مفهوم هستند که افرادی در کشورهای دیگر و شاید در میان دشمنان، نه تنها از مواضع انقلابی حمایت می کنند بلکه ترویج دهنده آن نیز هستند و از این مسیر، در پی اثبات حقانیت اندیشه هستند. از این حربه برای پاسخ دهی به منتقدان نیز استفاده می شود. در این میان گاهی صحبت های آنان در رسانه های ایران منعکس می شود، گاهی برای شرکت در برنامه هایی مانند کنفرانس افق نو به تهران می آیند یا حضورشان در پیاده روی اربعین پررنگ می شود؛ گاهی هم به صورت مستقیم برای رسانه های ایران می نویسند. این که در پس پرده و خارج از فضای رسانه چه اتفاقات، ملاقات و تبادل نظرهایی رخ می دهد و چه تاثیراتی گذاشته می شود، از دایره دسترسی رسانه ها خارج است.