در نپال، چشم ناپیدا زندگی جامعه تبت را دگرگون کرده است. دوربین ها تنها دستگاه هایی که بر روی دسته های ضخیم سیمی در کوچه های باریک کاتماندو نصب شده اند نیستند بلکه آنها حضوری دائمی و ناپیدا دارند، ناظری که تبت ها یاد گرفته اند از آن بترسند.

به گزارش فرارو، در اردوگاه های پناهندگان شهر، که زمانی مأمن این جامعه بودند، هر لنز دوربین به منزله هشداری جدی است. مردان پیش از سخن گفتن پرده ها را می کشند و اتاق های دعا بسته مانده و عبادات پشت چوب و پارچه خاموش شده است. پرچم هایی که زمانی آزادانه در باد می رقصیدند، اکنون پاره پاره و به سیم خاردار چسبیده اند.

نپال یکی از حداقل 150 کشوری است که شرکت های چینی ابزارهای نظارتی خود را در آن عرضه می کنند. این سیستم ها، که بخش مرکزی تلاش جهانی پکن محسوب می شوند، به دولت های کم بودجه ای مانند این پادشاهی هیمالیا، پلیسی ارزان اما مزاحم ارائه می کنند. این سیستم ها با استفاده از دوربین ها، الگوریتم ها و داده ها، قدرت کنترل را چند برابر می کنند، همان طور که تحقیقات خبرگزاری آسوشیتدپرس نشان داده است.