کتاب باشگاه 5 صبحی ها نوشته رابین شارما داستان یک کارآفرین خسته و یک هنرمند سردرگم است که با یک میلیاردر عجیب آشنا می شوند و از او یک روش زندگی کاملاً جدید یاد می گیرند.

یک کارآفرین، با این که ظاهر موفقی دارد، در آستانه فروپاشی روحی و شکست کاری است و تقریباً امیدش را از دست داده؛ یک هنرمند هم با تعلل، بی نظمی و نداشتن اعتمادبه نفس درگیر است.

هر دوی آن ها در یک سمینار انگیزشی شرکت می کنند؛ جایی که سخنران پیرِ معروف، به اسم اسپلبایندر ، از شجاعت، انضباط و استفاده از سحرگاه برای ساختن یک زندگی افسانه ای صحبت می کند.

در همین سمینار است که یک مرد به ظاهر بی خانمان، با لباس های ساده و رفتاری غیرمعمول، سر صحبت را با آن ها باز می کند.

کم کم مشخص می شود این مرد در واقع استون رایلی است؛ یک میلیاردر بسیار موفق که شاگرد همین اسپلبایندر بوده و حالا می خواهد راز موفقیت خودش را به این دو نفر منتقل کند.

رایلی آن ها را دعوت می کند که فردا صبح ساعت 5 جلوی سالن منتظرش باشند؛ جایی که سفر واقعی آن ها شروع می شود، با یک هواپیمای خصوصی به مقصد جزیره موریس و مجموعه ای از درس ها درباره صبح زود، نظم شخصی و تسلط بر خویشتن.

رایلی به آن ها توضیح می دهد که نخبه های واقعی، هنرمندان بزرگ و رهبران مؤثر، بامداد را به عنوان منطقه آزاد از حواس پرتی در نظر می گیرند؛ زمانی که دنیا ساکت است، مغز شفاف تر کار می کند و می توانی روی خودت سرمایه گذاری کنی.

او می گوید اگر هر روز از ساعت 5 تا 6 صبح را به درستی مدیریت کنی، این ساعت پیروزی به تدریج کل روز و در نهایت کل زندگی ات را متحول می کند.

برای این ساعت پیروزی، او یک چارچوب خیلی مشخص معرفی می کند به نام فرمول 20/20/20؛ یک مدل ساده که کمک می کند این یک ساعت، فقط زود بیدار شدن نباشد، بلکه یک آیین رشد شخصی شود.

ساعت 5 تا 6 صبح به سه بلوک 20 دقیقه ای تقسیم می شود: حرکت، تأمل و رشد.

در این بخش، باید ضربان قلبت را بالا ببری؛ ورزش نسبتاً شدید، دویدن، طناب، حرکات هوازی یا هر فعالیتی که واقعاً عرقت را درآورد.

شارما تأکید می کند که این ورزش کوتاه، سطح دوپامین و سروتونین را بالا می برد و با پایین آوردن هورمون استرس، ذهن را برای تمرکز عمیق در ادامه روز آماده می کند.

این جا قرار است آرام شوی؛ می توانی مدیتیشن کنی، نماز و دعا بخوانی، شکرگزاری بنویسی یا درباره اهداف و برنامه های روزت ژورنال نویسی کنی.

هدف این مرحله، آرام کردن ذهن، دیدن تصویر بزرگ زندگی و هماهنگ کردن کارهای امروز با ارزش ها و اولویت های عمیق ترت است.

این قسمت، سوخت گیری ذهن است؛ مطالعه کتاب های عمیق، شنیدن پادکست آموزشی، مرور دوره ها یا یادداشت برداری از مطالب تخصصی حوزه کاری ات.

پیام اصلی این است که اگر هر روز فقط 20 دقیقه روی یادگیری متمرکز سرمایه گذاری کنی، در چند سال به یک سطح مهارت و دانشی می رسی که برای خیلی ها دست نیافتنی به نظر می رسد.

رایلی به کارآفرین و هنرمند می گوید موفقیت واقعی فقط با ذهنیت ساخته نمی شود؛ او از چهار امپراتوری درونی صحبت می کند: ذهن، قلب، بدن و روح.

باورهایی که درباره خودت، دنیا و آینده داری، کیفیت تصمیم ها و رفتار روزانه ات را تعیین می کند؛ اگر در عمق ذهن ات خودت را لایق موفقیت نبینی، تمام تکنیک ها بی اثر می شوند.

تو با قلب زخمی، خشم فروخورده و رنج های حل نشده، نمی توانی یک زندگی شاهکار بسازی؛ پاک سازی احساسات، بخشش، رها کردن گذشته و پرورش قدردانی، بخشی از کار است.

بدن فرسوده و خواب زده، اجازه نمی دهد مغزت در اوج کار کند؛ خواب کافی، تغذیه درست و تحرک منظم، پایه های غیرقابل مذاکره زندگی سطح بالا هستند.

این که بدانی چرا این جایی، برای چه چیزی کار می کنی و چه اثری می خواهی بگذاری؛ زمانی که صبح ها را به سکوت، دعا، مدیتیشن یا تأمل اختصاص می دهی، در واقع این بعد را تغذیه می کنی.

این چهار امپراتوری یادآوری می کند که باشگاه 5 صبحی ها فقط درباره زود بیدار شدن نیست؛ درباره ساختن یک انسان کامل تر در چهار بعد اصلی است.

هر عادت جدید، مخصوصاً زود بیدار شدن، یک دوره ی گذار دردناک ولی کوتاه مدت دارد و نباید با دید چندروزه قضاوتش کرد.

الگوی پروتکل 66 روزه ؛ یعنی حدود دو ماه و اندی تمرین مداوم تا یک رفتار، خودکار و بدون زور بیرونی شود.

این 66 روز به سه فاز تقسیم می شود:

حدود 22 روز اول، احساس مقاومت شدید و ناراحتی داری؛ این جا در حال تخریب عادت قدیمی هستی.

22 روز دوم، وارد فاز نصب می شوی؛ رفتارت هنوز طبیعی نیست، اما کم کم مغز و بدنت به ریتم جدید عادت می کنند.

22 روز سوم، فاز ادغام است؛ بیدار شدن ساعت 5 برایت تبدیل به بخش طبیعی هویتت می شود، نه یک زور اضافی.

رایلی در طول سفر، چند اصل کلیدی دیگر هم به آن ها یاد می دهد؛ مثلاً قانون 90/90/1: این که برای 90 روز، هر روز 90 دقیقه اول کار را فقط روی مهم ترین پروژه زندگی ات بگذاری.

هم چنین درباره چرخه های دوقلوی عملکرد صحبت می کند؛ یعنی تناوب بین دوره های کار عمیق و استراحت عمیق، تا به فرسودگی و خستگی مزمن نرسی.

در پایان داستان، می بینیم که کارآفرین شرکتش را نجات داده، هنرمند به اوج خلاقیت و موفقیت رسیده و هر دو، سبک زندگی 5 صبحی ها را پذیرفته اند؛ حتی نام فرزندشان را استون گذاشته اند تا یادشان نرود این سفر از کجا شروع شده است.

خلاصه اینکه اگر انسان حاضر باشد از راحتی کوتاه مدت بگذرد، درون خودش را متحول کند و صبح ها را به شکل حرفه ای مدیریت کند، می تواند در چند سال، یک زندگی کاملاً متفاوت برای خودش بسازد.

رابین شارما نویسنده، سخنران و مربی رهبری کانادایی است که نامش را بیشتر با کتاب راهبی که فراری اش را فروخت و بعدتر باشگاه 5 صبحی ها می شناسیم. او در سال 1965 در اوگاندا به دنیا آمد، در کودکی به کانادا مهاجرت کرد و در نوا اسکوشیا بزرگ شد. پیش از ورود به دنیای توسعه فردی، به عنوان وکیل دعاوی تحصیل کرده دانشگاه دالهوزی کار می کرد، اما با وجود موفقیت بیرونی، احساس نارضایتی و پوچی او را به سمت نوشتن و تغییر مسیر زندگی کشاند.

اولین کتاب جدی شارما با موضوع مدیریت استرس و معنویت، در میانه دهه 90 میلادی به صورت خودانتشار چاپ شد و او نسخه های آن را شخصاً بین آشنایان پخش می کرد. نقطه عطف زندگی حرفه ای اش زمانی بود که راهبی که فراری اش را فروخت بعد از انتشار مستقل، توسط یک ناشر بزرگ خریداری شد و به فروش میلیونی رسید؛ همین موفقیت باعث شد شارما وکالت را کنار بگذارد و تمام وقت به نوشتن و سخنرانی بپردازد. از آن پس او ده ها کتاب در حوزه رهبری شخصی، معنویت کاربردی و بهره وری نوشت، از جمله رهبر بی عنوان ، راهنمای عظمت و باشگاه 5 صبحی ها .

شارما امروز به عنوان یکی از مشهورترین مربیان رهبری در جهان شناخته می شود و شرکت آموزشی خودش، شَرما لیدرشیپ اینترنشنال ، با سازمان های بزرگی مثل نایکی، مایکروسافت، استارباکس و ناسا همکاری داشته است. تمرکز اصلی او بر این است که نشان بدهد نبوغ بیش از آن که ارثی باشد، نتیجه تمرین آگاهانه، انضباط شخصی و کار عمیق است و هر فرد عادی می تواند با ساختن عادت های کوچک اما مستمر، به نتایج سطح جهانی برسد. همین نگاه، هسته اصلی پیام او در کتاب باشگاه 5 صبحی ها است که سحرگاه را بهترین زمان برای ساختن این عادت ها و کار روی ذهن، احساس، بدن و روح می داند.