فرارو- از جرقه های ناگهانی نور تا دوبینی و افت ناگهانی دید، متخصصان چشم می گویند توجه به این علائم می تواند از نابینایی دائمی و حتی خطر سکته مغزی جلوگیری کند.

به نقل از هاف پست، بسیاری از ما تغییرات کوتاه مدت بینایی را به راحتی نادیده می گیریم؛ به ویژه اگر درد نداشته باشند یا به نظر برسد خیلی زود برطرف می شوند. اما متخصصان چشم هشدار می دهند بعضی از همین نشانه های ظاهراً ساده، می توانند زنگ خطر مشکلاتی بسیار جدی تر باشند؛ مشکلاتی که در بسیاری از موارد، زمان نقش تعیین کننده ای در درمان و جلوگیری از آسیب های جبران ناپذیر دارد.

اگر به طور ناگهانی جرقه های نور ببینید یا تعداد زیادی لکه شناور (مگس پران) در میدان دیدتان ظاهر شود، این موضوع می تواند نشانه یک مشکل جدی باشد. به گفته دکتر آونیش دیوباکتا، جراح شبکیه در بیمارستان چشم و گوش نیویورک، این وضعیت گاهی نخستین علامت پارگی شبکیه است.

شبکیه گیرنده های درد ندارد؛ بنابراین تغییرات بینایی تنها هشدار پیش از جداشدگی شبکیه محسوب می شوند. متخصصان این حالت را آژیر خطر شبکیه توصیف می کنند. اگرچه بسیاری از مگس پران ها بی خطرند، اما ظاهر شدن ناگهانی تعداد زیادی از آن ها می تواند نشانه ای جدی باشد. مراجعه فوری به چشم پزشک و انجام معاینه با مردمک باز، می تواند از کاهش دائمی بینایی جلوگیری کند.

دیدن حالتی شبیه پایین آمدن یک پرده یا سایه تیره در بخشی از میدان دید، یکی از مهم ترین علائم هشداردهنده در چشم پزشکی است. این نشانه اغلب با جداشدگی یا پارگی شبکیه مرتبط است و یک اورژانس واقعی محسوب می شود.

به گفته متخصصان، گاهی این علامت همراه با جرقه های نوری، افزایش مگس پران ها یا کاهش ناگهانی وضوح دید ظاهر می شود. در چنین شرایطی، حتی تأخیر چندساعته می تواند پیامدهای جدی برای بینایی داشته باشد.

درد شدید چشم همراه با قرمزی و آزار دیدن از نور، نشانه ای نیست که بتوان آن را به صبر می کنم شاید خوب شود سپرد. این علائم می توانند نشانه التهاب، افزایش فشار داخل چشم یا عفونت باشند.

در افرادی که از لنز تماسی استفاده می کنند، این ترکیب علائم حتی نگران کننده تر است و ممکن است نشان دهنده عفونت شدید باشد که بدون درمان فوری، به از دست رفتن بینایی منجر می شود. اگر این درد با تاری شدید دید در یک چشم همراه باشد، احتمال حمله حاد گلوکوم مطرح می شود؛ وضعیتی اورژانسی که باید ظرف چند ساعت درمان شود.

کاهش یا قطع ناگهانی بینایی، حتی اگر فقط چند ثانیه یا چند دقیقه طول بکشد، هرگز نباید نادیده گرفته شود. این اتفاق می تواند نشانه اختلال موقت جریان خون به چشم باشد؛ وضعیتی که متخصصان آن را سکته چشم می نامند.

این حالت، که در پزشکی به نام آموروزیس فوگاکس شناخته می شود، اغلب به صورت افتادن ناگهانی پرده ای تاریک روی چشم بروز می کند و می تواند نشانه خطر سکته مغزی قریب الوقوع باشد. افراد مبتلا به فشار خون بالا، دیابت یا کلسترول بالا بیشتر در معرض این خطر هستند.

در موارد شدیدتر، انسداد شریان مرکزی شبکیه رخ می دهد؛ حالتی که اگر طی دو تا سه ساعت درمان نشود، نابینایی دائمی و غیرقابل بازگشت به دنبال دارد.

از دست دادن ناگهانی و بدون درد بینایی در یک چشم، به ویژه اگر با علائمی مانند سردرد، درد فک، حساسیت پوست سر، تب یا احساس ناخوشی عمومی همراه باشد، می تواند نشانه مشکلات بسیار جدی باشد.

این وضعیت گاهی ناشی از التهاب عصب بینایی یا کاهش خون رسانی به آن است و در مواردی می تواند به بیماری آرتریت سلول غول آسا اشاره داشته باشد؛ بیماری ای که نیازمند درمان فوری با کورتون است تا از نابینایی و حتی سکته مغزی جلوگیری شود.

دوبینی ای که به تازگی ایجاد شده، باید حتماً بررسی شود. متخصصان بین دوبینی تک چشمی و دوچشمی تفاوت قائل می شوند. اگر با بستن یکی از چشم ها دوبینی از بین برود، احتمالاً مشکل از هماهنگی حرکت چشم هاست و می تواند به اختلالات عصبی مربوط باشد.

دوبینی واقعی ممکن است نشانه فلج عصب های مغزی، تومور، آنوریسم مغزی یا بیماری های عصبی مانند میاستنی گراویس باشد. همچنین فشار خون و قند خون کنترل نشده از علل شایع این مشکل هستند.

اگر متوجه شدید خطوط صاف، مثل خطوط متن یا لبه درها، ناگهان موج دار یا خمیده دیده می شوند، این علامت را بسیار جدی بگیرید. این تغییر معمولاً به مشکل در ماکولا مربوط است؛ بخشی از چشم که مسئول دید مرکزی و دقیق است.

این وضعیت می تواند نشانه اولیه دژنراسیون ماکولا یا تورم ناشی از دیابت باشد. استفاده از ابزار ساده ای مانند شبکه آمسلر در خانه می تواند به تشخیص زودهنگام این مشکل کمک کند، اما در هر صورت مراجعه فوری به چشم پزشک ضروری است.

اگر یکی از مردمک ها ناگهان بزرگ تر یا کوچک تر از دیگری شود، یا یکی از پلک ها بدون دلیل مشخصی دچار افتادگی شود، این می تواند نشانه مشکل عصبی یا عروقی جدی باشد.

چنین تغییراتی گاهی به آنوریسم، سکته مغزی یا تومورهای مغزی اشاره دارند. در این موارد، چشم در واقع پیامی فوری از مغز را منتقل می کند و بررسی تخصصی ضروری است.

خشکی چشم فقط یک ناراحتی ساده نیست. اگر این وضعیت به طور مزمن ادامه پیدا کند، می تواند باعث درد، نوسان دید، احساس جسم خارجی، خارش و حتی اشک ریزش شود. در صورت بی توجهی، خشکی مزمن می تواند به آسیب اعصاب قرنیه، اختلال در ترمیم بافت و حتی کاهش دائمی بینایی منجر شود.

همچنین خارش مداوم پلک ها ممکن است ناشی از آلرژی، عفونت باکتریایی یا افزایش بیش ازحد مایت هایی به نام دمودکس باشد که در فولیکول های مو زندگی می کنند. تشخیص دقیق تنها با معاینه تخصصی امکان پذیر است.

چشم ها فقط ابزار دیدن نیستند؛ آن ها می توانند نشانه هایی حیاتی از وضعیت کلی سلامت بدن باشند. متخصصان تأکید می کنند بسیاری از بیماری های جدی، نخستین هشدار خود را از طریق تغییرات ظریف بینایی نشان می دهند. نادیده گرفتن این علائم ممکن است بهای سنگینی داشته باشد؛ از کاهش دائمی بینایی گرفته تا خطر سکته مغزی. در مواجهه با هر تغییر ناگهانی یا غیرعادی در بینایی، بهترین تصمیم، مراجعه سریع به پزشک و جدی گرفتن هشدارهایی است که بدن و به ویژه چشم ها به ما می دهند.