​پرونده نگریرا، مربوط به پرداخت های باشگاه بارسلونا به معاون سابق کمیته فنی داوران اسپانیا، بار دیگر با اظهارات خوان لاپورتا در دادگاه و درخواست صریح رئال مادرید برای اجرای عدالت، مورد توجه قرار گرفته است. رئال مادرید با گام برداشتن به جلو، نشان داد که روابط سنتی در فوتبال اسپانیا بازگشته و دوستی مصلحتی سال های اخیر بین باشگاه های بزرگ پایان یافته است.

برخی گمانه زنی ها از دخالت فیفا حکایت دارند، اما طبق اطلاعات روزنامه آاس، هرگونه تحریم احتمالی در صلاحیت یوفا است، زیرا مسئله به رقابت های داخلی مربوط می شود. سیستم تنبیهی فوتبال جهانی به گونه ای طراحی شده که در رقابت های محلی و قاره ای، کنفدراسیون ها (مانند یوفا) مسئول اعمال مجازات در موارد نقض سلامت و یکپارچگی ورزشی هستند.

کلید ماجرا ماده 4 مقررات انضباطی یوفا است که به این سازمان اجازه می دهد هر باشگاهی را که مستقیم یا غیرمستقیم از 27 آوریل 2007 (تاریخ اجرای ماده 50 اساسنامه یوفا) در فعالیت هایی برای دستکاری یا تأثیرگذاری بر نتیجه مسابقات ملی یا بین المللی دخیل بوده، از شرکت در رقابت ها محروم کند.

این محرومیت تنها برای یک فصل فوتبالی اعمال می شود. یوفا می تواند بر اساس اطلاعات موجود و بدون الزام به تصمیم دادگاه ملی یا بین المللی عمل کند، هرچند ممکن است از احکام موجود پیروی کند یا اگر تحریم قبلی کافی باشد، از اعمال مجازات جدید صرف نظر نماید.

الکساندر چفرین، رییس یوفا، این پرونده را بزرگ ترین رسوایی فوتبال نامیده و یوفا همچنان آن را باز نگه داشته است. یوفا ترجیح داده منتظر احکام قضایی بماند، اما نیازی به حکم قطعی دادگاه ندارد و می تواند مستقل تصمیم گیری کند.

نقش فیفا فعلاً محدود به ناظر است. فیفا تنها در مواردی که فدراسیون ملی مستقیماً درگیر تقلب یا دستکاری باشد، دخالت می کند. در این پرونده، فیفا منتظر اقدامات یوفا است و حداکثر می تواند فشار سیاسی وارد کند. گزارش رئال مادرید به فیفا در مورد داوری بررسی خواهد شد، اما به دلیل محلی بودن مسئله، دخالت مستقیم فیفا دشوار است، مگر اینکه فساد سیستمیک اثبات شود.

با گذشت زمان، به نظر می رسد محرومیت بارسلونا بدون حکم قضایی بعید است، اما یوفا ابزار قانونی لازم برای اقدام مستقل را در اختیار دارد.