آنچه پس از برگزاری ماراتن کیش، در زبان انتقادی به این رویداد رخ داد، به روشنی تضاد دو نگاه متفاوت به جامعه و شیوه اداره امور را آشکار کرد؛ از یک سو تأکید رییس جمهور بر پرهیز از فشارهای غیرضروری، مدیریت عقلانی ناهنجاری ها و توجه به مسائل معیشتی و مطالبات انباشته شده مردم، و از سوی دیگر واکنش جریان هایی که با ادبیات تند، توهین آمیز و امنیتی سازی یک رویداد ورزشی، آن را به نمادی از تهدید فرهنگی و سیاسی تبدیل کردند.

به گزارش هم میهن، ورود دستگاه قضایی، تشکیل پرونده و بازداشت عوامل اجرایی، همزمان با موج تخریب رسانه ای و اتهام زنی به شهروندان شرکت کننده، فضای اجتماعی پیرامون این رویداد را ملتهب تر کرد و امکان طرح آرام و کارشناسی اختلاف نظرها را محدود ساخت. در این میان، تکرار هشدارهای رییس جمهور درباره پیامدهای نارضایتی عمومی و لزوم تغییر شیوه مواجهه با مسائل اجتماعی، بیش از آنکه به کاهش تنش ها بیانجامد، با مقاومت و واکنش های تندتر از سوی جریان های منتقد روبه رو شد و شکاف موجود را در سطح گفتمان عمومی برجسته تر کرد.

مسعود پزشکیان در واکنش به انتقاداتی که از سوی برخی جریان های تندرو مطرح شد، تصریح کرد که هر اقدامی که باعث نارضایتی مردم شود، دقیقاً کمک به رژیم صهیونیستی است. با این حال موج انتقادات با واکنش های قضایی نیز همراه بود. دادستان کیش برای مسئولان و عوامل برگزارکننده این رویداد پرونده کیفری تشکیل داد و دو نفر از عوامل برگزارکننده ماراتن نیز بازداشت شدند. پزشکیان در ماه های گذشته بارها نسبت به تعقل درباره فشارهای بیش از اندازه به مردم و نحوه بیان اعتراض به رویکردهایی که مورد پسند جریان های مختلف نیست، هشدار می دهد و بر برخورد منصفانه، پرهیز از برخورد خشن و احترام به مردم و توجه به مشکلات واقعی آنها سخن می ‎گوید.

پزشکیان بارها تاکید کرده که هر اقدامی که موجب نارضایتی مردم شود، نه تنها به حل مشکل کمک نمی کند، بلکه به تشدید بحران و حتی تقویت جریان های مخالف منافع ملی کمک می کند. او معتقد است، دولت و حاکمیت موظف اند با ایجاد رضایت عمومی و مدیریت خردمندانه، جامعه را آرام نگه دارند. هرگونه فشار غیرضروری و برخورد سخت گیرانه با مردم، همانند حرکت حیوانات درنده است که به جای حل مشکلات، تنها خشونت و تنش ایجاد می کند.

رییس جمهور در واکنش به اتفاقاتی که پس از برگزاری ماراتن کیش رخ داد در جلسه هیئت دولت تاکید کرد: نباید بی جهت برای مردم محدودیت ایجاد کرد یا آنها را تحت فشار گذاشت؛ هر اقدامی که باعث نارضایتی مردم شود، دقیقاً کمک به رژیم صهیونیستی است. ما نه تنها موافق ناهنجاری ها نیستیم، بلکه مخالف جدی آن هم هستیم، اما بحث بر سر نحوه و چگونگی مواجهه با این ناهنجاری هاست.

مردم با انبوه مشکلات اداری و معیشتی مواجه هستند که کسی به این مشکلات حساسیتی نشان نمی دهد، اما به محض اینکه یک ناهنجاری کوچک در جایی مشاهده شود، عده ای فریاد وااسلاما سر می دهند؛ نباید به جای حل ریشه ای مسئله به دنبال پاک کردن صورت مسئله باشیم.

او زمانی که برای دفاع از کابینه خود در مجلس حاضر شد، صراحتاً از برخورد مانند حیوانات درنده با مردم برحذر داشت و گفت: مسائل جامعه مزمن شده و تدابیر و رویه های جاری قادر به حل مشکلات نیست، مردم احساس نارضایتی دارند همچنان که نشان دادند به کشور و انقلابشان علاقه دارند و اگر احساس کنند رویه اثربخشی برای حل مشکلات وجود دارد، همچنان در صحنه حضور خواهند یافت. عمل صالح یعنی رضایت مردم؛ مردم امروز از ما شاکی اند. مانند حیوان درنده نباید به جان مردم بیفتیم. نارضایتی مردم یعنی جنگ با خدا، این ماییم که رسالت مان ایجاد رضایت و آرامش در مردم است. مردم امروز از ما شاکی هستند.

مقصر ما هستیم، آمریکا مقصر نیست. وظیفه حاکمیت ایجاد رضایت مردم است. رییس جمهور سال گذشته در مراسم تودیع و معارفه وزیر آموزش و پرورش از برخورد تند نیروی انتظامی با نوجوانان و به ویژه دختران انتقاد کرده و گفته بود: محصولی که ما در بیرون درباره رفتار جوانان و دختران می بینیم و به نیروی انتظامی می سپاریم تا هدایت کند، او هدایت نمی کند؛ تخریب می کند. این آموزش و پرورش است که هدایت می کند.

او در مراسم روز دانشجوی سال جاری نیز درباره برخورد با مردم و خودی و غیرخودی کردن جامعه سخن گفته بود: بهتر است دیگران را اجنبی و خود را خودی ندانیم. اصل حرف من همین است. هرکس توان انجام کاری را دارد، میدان در برابرش باز است. اگر من نتوانم کاری انجام دهم، نیازی نیست مرا تخریب کنید؛ آن که توان دارد، وارد عمل شود تا مشکلات کشور برطرف شود.

با این حال، رویکرد رییس جمهور در مواجهه با مردم و رویکردهای فرهنگی و اجتماعی متفاوتی که دارند، در تضاد آشکار با جریان های تندرو است و انتقادهای پیوسته او هنوز به آرام سازی این جریان های فکری نیانجامیده است. روزنامه کیهان در واکنش به مواضعی که رییس جمهور در ماجرای ماراتن کیش در پیش گرفت آن را پدیده ای پلشت توصیف کرد که رییس جمهور باید با آن برخورد کند: چرا از مقابله با این پدیده پلید که کشف حجاب فقط بخشی از آن بوده است، با عنوان ایجاد بی جهت محدودیت ! برای مردم یاد فرموده اید؟!

ماراتن کیش، یک اقدام مجرمانه و خیانت به مردم است... اگر می خواهید مردم را ناراضی نکنید باید با پلشتی یاد شده برخورد جدی بفرمایید و ثانیاً؛ برخلاف تصور حضرتعالی، رژیم صهیونیستی و سایر دشمنان تابلو دار ایران اسلامی و مردم شریف این مرز و بوم نه فقط از کشف حجاب و حرکات ناهنجاری که در ماراتن کیش اتفاق افتاده است، ناراضی نیستند، بلکه همه توان خود را برای ایجاد و گسترش این گونه اقدامات هنجار شکنانه نیز به کار گرفته و می گیرند.

در این مختصر، برای اطلاع بیشتر جنابعالی و برخی از مشاوران [ متاسفانه] زاویه دارتان، فقط به چند نمونه از این اسناد (که اندکی از بسیارهاست ) اشاره می کنیم. بخوانید! همچنین چهره های تندرو دیگر نیز در واکنش به این رویداد به استفاده از الفاظ سرشار از خشم، توهین و بی احترامی به شرکت کنندگان در ماراتن پرداختند. نمونه‎اش محمدمهدی فاطمی صدر، مدرس حوزه علمیه است که در پی این اتفاق در شبکه اجتماعی ایکس دست به فحاشی زد و نوشت: ماراتن خراب ها بالا بردن رسمی بیرق جنبش فواحش در جزیره ی لختی ها بود...

فضای ایجادشده در روزهای اخیر یکبار دیگر شکاف عمیق میان مردم و شیوه حکمرانی را پررنگ کرد؛ شکافی میان رویکردی که حفظ آرامش اجتماعی و جلب رضایت عمومی را شرط امنیت و منافع ملی می داند و جریانی که با زبان تهدید و توهین می کوشد نظم مطلوب خود را تحمیل کند. روزنامه هم میهن در همین راستا نظرخواهی ای با سعید شریعتی، عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت، حسین کنعانی مقدم، دبیرکل حزب سبز ایران و مهدی شیرزاد، فعال سیاسی امضاکننده بیانیه روزنه گشا داشته است که در ادامه می خوانید.

مسعود پزشکیان بارها تاکید کرده نباید مردم را بی جهت تحت فشار گذاشت و هر اقدامی که موجب نارضایتی مردم می شود کمک به رژیم صهیونیستی است آیا سخنان رییس جمهور را می توان یک هشدار جدی به جریان های تندرو در نظر گرفت و تاثیری در عقب نشینی از موضع گیری های رادیکال آنها دارد؟

سعید شریعتی: جایگاه رییس جمهور به عنوان مجری قانون اساسی و کسی که قوای مجریه در اختیار اوست، لزوماً هشدار و انذار دادن نیست. اگر جریان، مسیر، تصمیم و یا اراده ای برخلاف قانون اساسی، منافع ملی و رضایت عمومی، از سوی هر شخص، نهاد و یا جریانی رخ می دهد، ابتدای هر اقدامی، این رییس جمهور است که موظف است مانع آن اتفاق شود و اینکه صرفاً تذکر اخلاقی بدهد، اگر توأم با اقدام عملی نباشد، کسی آن را جزو اقدامات رییس جمهور نمی پسندد و مقبول مردم نیست. اگر آقای رییس جمهور روند و فرایندی را برخلاف رضایت عمومی تشخیص می دهد باید از همه امکانات دولت استفاده کند و مانع از آن اقدامات شود.

البته ممکن است اقدام رییس جمهور صرفاً ناظر بر گفتار و سخنرانی باشد که این سبک رویکرد در جایگاه اهمیت نیست. فرضاً یک جریان تندرو در مجلس اظهاراتی را از پشت تریبونی که در اختیار دارد انجام می دهد که برای مردم چندان اهمیتی ندارد و اقدام عملی نیز محسوب نمی شود که فرضاً آسیبی به زندگی مردم بزند و محدودیتی ایجاد کند.

در راستای آزادی بیان این کار را می کنند و ایرادی هم ندارد. نارضایتی زمانی به وجود می آید که اقدامی صورت بگیرد و آن اقدامات رییس جمهور را موظف می کند براساس وظایف قانونی و سوگندی که در هنگام تحلیف خورده است، مانع از این نوع اقدامات شود چراکه امکانات و ظرفیت های قانونی را دارد که جلوی فرایندهای برخلاف رضایت، خواست و حقوق عامه را بگیرد. هشدار و انذار در مقام رییس قوه مجریه و رییس جمهور که اولین وظیفه اش اجرای قانون اساسی است کافی نیست و مردم را هم راضی نمی کند.

حسین کنعانی مقدم: برخی بدسلیقگی ها در کشور انجام می شود که دولت و ملت باید پاسخگوی آن باشند. ماراتن کیش در جایی انجام شد که در جنگ بین ایران و یونان در آنجا، سپاه ایران شکست خورد و همه ساله آنجا مراسم می گیرند. یعنی ما در کشور خودمان پیروزی یونان را بر سپاه ایران جشن گرفتیم. باید اسم این رویداد را دو همگانی می گذاشتند و نه ماراتن. این بدسلیقگی ها گاهی اوقات کار دست مسئولان می دهد.

گاهی هم عدم آگاهی مسئولان ما به مسائل سیاسی و فرهنگی و اجتماعی موجب می شود کاری را هم که یک ورزش و رویداد عمومی و همگانی است نیز سیاسی می شود و تبدیل به یک موضوع حساس می شود و موج آفرینی می کنند.

از سوی دیگر باید در نظر داشت که منطقه آزاد کیش منطقه آزاد فرهنگی نیست، بلکه منطقه آزاد تجاری است و اگر آنجا خاک ایران است، قانون ایران نیز باید در آنجا حاکم شود. اگر خاک ایران نیست، اعلام کنند، در واقع نباید با بی قانونی به گونه ای برخود شود که توجیه پذیر شود و چون در کیش بوده است، پس ایرادی ندارد.

علاوه بر این اگر برنامه هایی در این زمینه ها طراحی می شود پیوست آنها نیز باید در نظر گرفته شود.ظاهراً برخی از سوداگران مسائل اقتصادی در کیش برای جذب مشتری چنین حرکاتی را انجام می دهند و به قانون دهن کجی می کنند تا هم نارضایتی ایجاد کنند و هم دولت را وادار به واکنش کنند و بعد نیز تندروها دنبال این مسائل هستند که پرچم را بلند کنند و داد و بیدادی هم داشته باشند.

مهدی شیرزاد: بخش هایی از جریاناتی که در قدرت صاحب نفوذ هستند به اشکال مختلف تلاش می کنند دولت را در برابر جامعه قرار دهند. آقای رییس جمهور به ویژه در موضوع حجاب و قانونی که ابلاغ نکردند صریحاً گفتند در برابر مردم قرار نمی گیرند. اعضای برخی از جریان ها در شوراهای عالی حضور دارند و تلاش بسیاری می کنند دولت و رییس جمهور را در برابر مردم قرار دهند و آقای پزشکیان با موضعی که گرفتند به زبان دیگری مجدداً اعلام کردند خودشان را در برابر مردم قرار نخواهند داد و کاری نمی کنند مردم بیش از آنچه که تحت تاثیر تحریم ها و شرایط اقتصادی تحت فشار هستند بر سر سیاست گذاری های ناصواب سیاسی و اجتماعی تحت فشار قرار گیرند.

پزشکیان در سخنانش به این موضوع اشاره داشته که مردم با انبوه مشکلات اداری و معیشتی مواجه هستند که کسی به این مشکلات حساسیتی نشان نمی دهد، اما به محض اینکه یک ناهنجاری کوچک در جایی مشاهده شود، عده ای فریاد وااسلاما سر می دهند و در ادامه گفته نباید به جای حل ریشه ای مسئله به دنبال پاک کردن صورت مسئله باشیم. تحلیل تان از این سخنان چیست و چگونه حاکمیت، دولت و سایر نهادها، باید نسبت به آن عمل کنند؟

سعید شریعتی: آقای رییس جمهور به حق از برخی اقدامات ناراضی هستند و مخالف آنها هستند و با این اظهارنظرها مخالفت خود را اعلام و صف خود را از این شیوه عملکردی جدا می کنند و به مردم نیز اطلاع می دهند که دولت با این نوع از رفتارها موافق نیست. تا این اندازه قابل قبول است اما اینکه رسیدگی به مشکلات اداری را نیز مثال می زنند و می گویند چرا کسی به آنها توجهی نمی کند توضیح و توجیه خوبی نیست چراکه او خود مسئول قوه مجریه است. یکبار آقای روحانی در یک سخنرانی گفت باید این کار بشود، باید آنگونه عمل شود و... و رهبری به وی گفتند این بایدها را خود شما باید انجام دهید.

این حرف درستی است چراکه رییس جمهور که نباید؛ باید، باید بگوید، او مسئول اقدامات اجرایی است و اگر مشکلاتی در زمینه بوروکراسی اداری وجود دارد و موجب نارضایتی مردم است، اگر به انحاء مختلف به مردم فشار اقتصادی وارد می شود این دولت است که باید چاره جویی کند و اقدامات لازم را انجام دهد. نمی شود که رییس جمهور گلایه کند چرا کسی به وظیفه بوروکراسی نمی پردازد، چراکه این وظیفه خود او است که باید به آن بپردازد.

حسین کنعانی مقدم: آقای پزشکیان هنوز فکر می کند که زمان انتخابات است و رییس جمهور نشده است. ایشان رییس جمهور کشور و حافظ قانون است. زمانی که قانون کشور در رابطه با مسئله کشف حجاب و بدحجابی حساسیت دارد ایشان نمی تواند بگوید ناهنجاری است. قانون که ناهنجاری نمی شود.

این نشان می دهد که رییس جمهور از قانون اطلاعی ندارد و همین باعث تضعیف خود ایشان نیز می شود و اگر بخواهد قانون دیگری را اجرا کند، دیگران نیز می توانند بگویند این کاری که آقای پزشکیان می خواهد انجام دهد ناهنجاری است. در عین حال که خیلی راحت می توانستند مانند یک دوی همگانی و مانند ورزشکاران خانم ما که در مسابقات بین المللی با حجاب اسلامی شرکت می کنند و مورد تقدیر مقام معظم رهبری نیز قرار می گیرند، عمل کنند، چرا ما صحنه ورزشی را اینگونه آلوده کنیم که دیگر در پارک ها نیز کسی نتواند به صورت جمعی و اجتماعی ورزش های همگانی انجام دهد.

مهدی شیرزاد: جامعه ما روزگار سختی را تجربه می کند. بعد از یکی دو دهه بسیار سخت، مردم در ابعاد مختلفی همچون معیشت، سیاست خارجی و… شرایط سختی را تحمل می کنند و چشم انداز امیدبخش کوتاه مدتی نیز پیش روی خود ندارند. در چنین وضعیتی عده ای به جای همدلی با جامعه و قرار گرفتن در کنار مردم، با طرح مسائل غیرضروری سعی می کنند کشور را دچار چالش کنند.

عده ای اولویت ها را گم کردند و به جای پرداختن به مشکلات اصلی مردم سعی می کنند با طرح موضوعات فرعی که دلایل فرهنگی و اجتماعی دارد و مقصر آن نیز خود این افراد با عملکردهای تنگ نظرانه و ناصواب در سال های گذشته داشتند، درس عبرت نمی گیرند و مردم را عصبانی و ناراحت می کنند. این شرایط حتی از نظر امنیتی نیز به نفع کشور نیست و دستگاه های امنیتی به جای آنکه رویکرد اجتماعی داشته باشند با نگاه ایدئولوژیک جریان خاص سیاسی که عقبه اجتماعی چندانی نیز ندارند، می خواهند با این مسائل مواجهه داشته باشند. تجارب گذشته هم نشان داده که این شیوه ها پیامدهای مثبتی نخواهد داشت.

پزشکیان در ادامه گفت: جوسازی ها نسبت به این برنامه از قبل شروع شده بود. هدف جریان مدنظر را برای چنین جوسازی ای چه می‎دانید. آیا موضوع حفظ کنترل فرهنگی - اجتماعی جامعه است یا زیر سوال بردن پی در پی دولت در کنترل وضعیت جامعه؟

سعید شریعتی: به طور اختصاصی در مورد ماجرای ماراتن کیش، سوابق نشان می دهد که این ماجرا در دولت آقای رییسی نیز با همین کیفیت رخ داده و کسی ندای وااسلاما سر نداده است. یک ورزش همگانی برگزار شد و برخی از بانوان نیز با پوشش های متفاوتی شرکت کردند که امری طبیعی است و این اتفاق در سال 1402 نیز افتاد و در آن زمان کسی با این موضوع مشکلی نداشت.

جریان مخالف دولت همواره وقتی در اقلیت قرار می گیرد و در رقابت های سیاسی کم می‎ آورد سعی می کند با تکیه کردن بر ظواهر شرعی مطالبی را برجسته کند و اینگونه نشان دهد که دولت و اجزای آن نسبت به مسائل شرعی مقید نیستند و این را نقطه فشاری به دولت برای امتیاز گرفتن در جای دیگری در نظر بگیرد.

اینکه مشی 45 ساله این جریان که بازماندگان گروه های متحجری هستند که در سیاست ایران قدرت پیدا کردند و نقش نیز دارند، تکرارشونده است و اینها دلشان نه برای اسلام و نه برای شرع سوخته است و از شعائر اسلامی استفاده ابزاری می کنند تا به دولت فشار وارد کنند. آقای پزشکیان باید در برابر این گروه از مدیران خود دفاع تمام قد کند و اجازه ندهد که این فشارها به بدنه دولت منتقل شود. ابزار و امکاناتی که در دولت وجود دارد می تواند کمک کننده باشد و مانع از هجمه ها به دولت شود.

حسین کنعانی مقدم: هر اتفاقی که در جامعه رخ دهد و منشأ بی قانونی داشته باشد، قوه قضاییه باید به عنوان مدعی العموم ورود کند. اما در رقابت های سیاسی متاسفانه این مسئله شکل گرفته است که همه به دنبال آن هستند که طرف مقابل یک خطایی انجام دهد و آن را بهانه ای کنند تا طرف مقابل را مورد خطاب قرار دهند و به او ضربه بزنند.

این سفارش ائمه ما است که می گویند باید از تهمت زدن پرهیز کرد. آنچه که من می دانم یک شرکت خصوصی با فروش بسته های مختلف ورزشی که حتی خیلی از آنها را هم رایگان داده است این تجمع را ایجاد کرده است تا از آن بهره برداری کند. چرا ما باید تمام کشور را قربانی مطامع اقتصادی و سیاسی یک جریان نامشخص کنیم؟

مهدی شیرزاد: عده ای خوششان می آید که دولت را بی قدرت و رای مردم را بی تاثیر نشان دهند. در ماجرای کیش، سازمان تبلیغات اسلامی چه عملکردی داشته است؟ رویکرد معاون اجتماعی شهردار تهران جز تشویق به پرونده سازی علیه مدیران دولتی چه بوده است؟ اصلاً مسئله ماراتن کیش چه ربطی به شهرداری تهران دارد؟ دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی که باید برای موضع گیری با رییس جمهور هماهنگ باشد قبل از همه بیانیه می دهد.

چه کسی این مسئولیت را بر عهده ایشان گذاشته است که پیشاپیش شروع کرد به ملتهب کردن کشور؟ بخش هایی در قدرت به جای تلاش برای ایجاد فضای آرام برای دولت، تا سیاست گذاری های اصلی خود را انجام دهد، خود این بخش ها آتش بیار معرکه شده اند و آرامش روانی جامعه را بر سر موضوعاتی که چندان اولویت کشور نیست به هم می ریزند.

به نظرشما دولت پزشکیان در ایجاد تعادل میان نارضایتی مردم و حفظ ارزش های رسمی ساختار حاکمیت موفق عمل کرده است؟

سعید شریعتی: متاسفانه دولت آقای پزشکیان نتوانسته است به اندازه لازم نارضایتی های عمومی را کاهش دهد. البته تنها در زمینه ابلاغ نکردن قانون حجاب و ایجاد محدودیت بیشتر برای زنان جامعه اقداماتی انجام دادند، اما در مجموع فکر نمی‎کنم نارضایتی عمومی در یک سال ونیم بعد از روی کار آمدن دولت آقای پزشکیان کمتر شده باشد.

در زمینه های مختلف از فرهنگی و سیاسی گرفته تا اقتصادی و اجتماعی نارضایتی وجود دارد. اینکه سهم دولت در این نارضایتی ها چقدر است و سایر اجزای حکومت نقش دارد بحث جداگانه ای است اما در مجموع فکر نمی کنم دولت آقای پزشکیان توفیق چندانی در جذب رضایت مردم داشته باشد.

حسین کنعانی مقدم: دولت آقای پزشکیان سوپاپ اطمینانی بود برای نارضایتی و مطالباتی که به آن توجه نشده بود، خیلی ها به اینکه ایشان با شعارهای انتخاباتی که داده بود امیدوار شده بودند و شعارهایی هم بدون اینکه اختیار آن را داشته باشد؛ برای مثال رفع فیلترینگ مطرح کرده بود و با این سوپاپ اطمینان مردم برای مدتی امیدوار شدند که مورد توجه قرار گرفتند. اما با توجه به مشکلات اقتصادی، گرانی های افسارگسیخته مطالبات فرهنگی فراموش می شود و بیشتر به دنبال مطالبات اقتصادی هستند و در این زمینه از نظر من موفق نبوده است.

البته که در خیلی از زمینه ها نیز کار و تلاش کردند و رهبری نیز اعلام کردند که از رییس جمهور حمایت کنید و ما هم حمایت می کنیم و سعی می کنیم کمک کنیم و اگر نقدی می کنیم در جهت کمک به دولت است. اما گاهی برخی اظهاراتی دارند مبنی بر اینکه ما نمی توانیم انجام دهیم و خودتان بیایید و کمک کنید و این از یک رییس جمهور بعید است. اگر یک نماینده مجلس این حرف را زده بود شاید قابل قبول بود.

مهدی شیرزاد: الان در جامعه ایران دو نوع فرهنگ داریم؛ یک فرهنگ رسمی که از تریبون ها و توسط نهادها بیان می شود، دیگری فرهنگ عامه و متن زندگی روزمره مردم است که در خانواده ها جریان دارد. متاسفانه روزبه روز فاصله این دو فرهنگ از همدیگر بیشتر می شود و این برای کشور خطرناک است. حتی از منظر امنیت ملی هم خطرناک است و تمامیت ارضی و استقلال کشور را تحت تاثیر قرار می دهد. برخی با پافشاری بر یکسری سیاست ها که می دانند جامعه با آن همراهی ندارد، تلاش می کنند تا روزبه روز این دو فرهنگ از همدیگر فاصله بگیرند.

دولت پزشکیان تلاش کرد این فاصله را کم کند، اما دیدید که معاون وزیری مانند خانم نادره رضایی که تلاش کرد رابطه هنرمندان و دولت را بهبود بخشد، با فشار همین بخش های خاص کنار می گذارند. آنچه که باعث شد مردم به پزشکیان رای دهند این بود که احساس کردند پزشکیان حداقل بنا ندارد در زندگی خصوصی آن ها سرک بکشد و آزادی های مشروع و مصرح در قانون اساسی را محدود کند و تلاش هم می کند که با پیگیری موضوعاتی مانند رفع فیلترینگ آزادی مشروع جامعه را به رسمیت بشناسد.

اما بخش هایی در قدرت و حاکمیت تلاش می کنند مقابل رای مردم بایستند و این حس را به جامعه القا کنند که رای آن ها هیچ تاثیری ندارد و قدرت تندروها بزرگتر از صندوق رای است. بی اعتبار کردن و ناامید کردن مردم از صندوق رای و نتیجه رای باعث می شود مشروعیت نظام در معرض تهدید قرار گیرد و این به نفع کشور نیست.