فرارو- شبکه قطری الجزیره در گزارشی به روی آوردن فزاینده ایرانی ها به پادکست ها در سایه فرار جمعی آن ها از صداو سیما پرداخت.

به گزارش فرارو، در این گزارش آمده است: در استودیوهای خانگی ساده و با تجهیزاتی که از موارد ضروری تجاوز نمی کند، برنامه های پادکست در حال ورودی قدرتمندی به صحنه رسانه ای ایران هستند و برای بحث و گفت وگو، فضایی وسیع تر و به دور از قید و بندها و نظارت و سانسورهای سنتی فراهم می کنند.

طبق گزارش این شبکه، این تغییر و تحول، امری حاشیه ای نیست؛ بلکه نمایانگر، تغییری در رفتار عموم مردم است که به دنبال محتواهایی متنوع تر و جسورانه تر هستند؛ مسأله ای که از دید نورالدین الدغیر خبرنگار اعزامی الجزیره به تهران پنهان نمانده و وی در گزارشی به این پدیده و پیامدهای آن پرداخته است.

بنابر این گزارش، تجریه پادکست همچنانکه از بیرون نمایان است، ساده و بدون زرق و برق تولید می شود؛ اما آنچه که پادکست ها را متمایز می کند، طبیعت بحث هایی است که در آن ها مطرح می شود؛ به طوری که هیچ محدودیتی در نوع مهمانانی که دعوت می شوند وجود ندارد و بر خلاف رسانه های سنتی، هیچ پیش نظارتی بر آرا و نظرات میهمانان حاضر در برنامه در کار نیست.

محمد احمدی، مجری و تولید کننده پادکست آزاد در این باره می گوید: سادگی استودیوها با کمبودهای موجود در ساخت محتوایی که تولید می شوند، همخوانی دارند. این برنامه ها جایگاه خود را از طریق پوشش مسائلی که رسانه های رسمی به آن ها نمی پردازند، به دست آورده اند و توجه مخاطبان را جلب کرده اند.

الجزیره در بخش دیگری از گزارش خود به کاهش مخاطبان صدا و سیما پرداخت و نوشت: در مقابل، میزان مشاهده برنامه های گفت وگو محور در تلویزیون رسمی ایران کاهش یافته و در همین حال، عموم مردم راهی ساده تر را برای رسیدن به اطلاعات از طریق پادکست هایی که به آن ها اجازه می دهد تا پیگیر محتوا در هر زمانی و بدون هیچ واسطه ای باشند، دنبال می کنند.

طبق اعلام الجزیره، داده های موجود نشان از آن دارد در حدود 9 هزار پلتفرم پادکست فارسی زبان وجود دارد که بیش از 9 میلیون نفر آن ها را دنبال می کنند؛ مسأله ای که نشانی آشکار از حجم استقبال فزاینده از پادکست ها دارد. این افزایش استقبال همزمان است با افزایش میزان دسترسی به اینترنت و افزایش استفاده از تلفن های هوشمند در داخل ایران که همین امر نیز پادکست ها را گزینه ای عملیاتی و ساده برای بسیاری از گروه های سنی می کند.

در همین ارتباط یک خانم شهروند ایرانی به خبرنگار الجزیره می گوید: تلویزیون آنچه را که برای یک شهروند اهمیت دارد، نمایش نمی دهد و برای همین نیز برنامه های سیاسی و فرهنگی پادکست ها دنبال می شود.

همچنین جوان ایرانی دیگری می گوید که برنامه های موسیقی را در پادکست ها دنبال می کند و فرد دیگری نیز از پیگیری رسانه های خارجی سخن می گوید.

الجزیره سپس با بر شمردن شماری از مشکلاتی که انتشار پادکست ها با آن روبرو هستند، در انت ها می نویسد: با تمامی این چالشها، مشخص است که تلویزیون رسمی منبع اصلی اطلاعات در ایران به شمار نمی رود؛ چرا که پلتفرمهای پادکست و شبکه های اجتماعی سانسور را دور زده و دری را به سوی محتواهایی به دور از تبلیغات رسمی می گشایند.