قیمت مسکن طی سه هفته گذشته، براساس سطح میانگین، کمتر از یک درصد، نسبت به متوسط قیمت آبان، افزایش پیدا کرده، اما معاملات به شکل محسوسی بیشتر شده است. شاخص مسکن میانگین قیمت 21روز آذر را 108.5میلیون تومان در مترمربع نشان می دهد.

به گزارش دنیای اقتصاد، بازار مسکن تهران در آذرماه، شکل جدیدی از معاملات را تجربه کرده است. با وجود فضای کم تحرک قیمتی در 21 روز ابتدایی آذر ماه، معاملات به شکل پراکنده افزایش از خود نشان داد و البته بخش عمده ای از خرید و فروش ها در قالب معاملات قطاری انجام می شود. گزارش ها از روند 21 روز گذشته نبض بازار مسکن در تهران، حاکی از ثبات قیمت توام با افزایش محسوس معاملات خرید است.

سنجش شاخص روزانه مسکن در روزهای گذشته از آذر ماه، میانگین قیمت پیشنهادی واحدهای مسکونی در مناطق 22گانه تهران را 108 میلیون و 500 هزار تومان در هر مترمربع نشان می دهد. این رقم در مقایسه با میانگین یک ماهه آبان ماه که 107 میلیون و 800 هزار تومان بود، ریزنوسان مثبت زیر یک درصد را مشخص می کند.

تحلیل تحولات سه هفته گذشته در این بازار حاکی است؛ صرف نظر از ثبات نسبی قیمت، بازار با تحرکات معاملاتی نسبت به مهر و آبان همراه است. بررسی ها نشان می دهد معاملات بیش از همه در مناطق جنوبی شهر متمرکز بوده و عمدتا به آپارتمان های کم متراژ و به ویژه با سن بنای بالا اختصاص دارد.

طی هفته های گذشته تمرکز تقاضا به آپارتمان هایی اختصاص داشته که میانگین قیمت آنها، تا 4 میلیارد تومان و همچنین تا 6 میلیارد تومان است.

تحقیقات میدانی و روایت واسطه های ملکی نشان می دهد بخش قابل توجهی از معاملات انجام شده در آذرماه به تبدیلی ها مربوط بوده است. سهم نوسازها از معاملات نیز بسیار پایین است. به این ترتیب، یک عامل بروزدهنده ثبات نسبی قیمت در معاملات مسکن، حذف اثر نوسازها است.

به لحاظ بودجه ای نیز تمرکز تقاضا به طور محسوسی بر آپارتمان های زیر 4 میلیارد تومان قرار دارد. در شرایط فعلی اقتصاد و محدودیت قدرت خرید خانوارها، این بازه قیمتی که عمدتا در مناطق جنوبی شهر قابل دسترس است، بیشترین حجم تقاضا را به خود اختصاص داده اند.

بررسی ها از بازار مسکن طی 21 روز آذر حاکی است، سرمایه گذاران همچنان ترجیح می دهند در بازارهای موازی مانند ارز، سکه، طلا و رمز ارزها باقی بمانند. تحرک معاملاتی اخیر در بازار مسکن عمدتا از جنس مصرفی بوده و در این میان، تبدیلی ها بیشترین سهم معاملات را به خود اختصاص داده اند؛ درحالی که سهم خانه اولی ها محدود و حضور سرمایه گذاران کمرنگ است.

جنس غالب معاملات مسکن که به صورت تبدیلی انجام می شده، قالب دومینویی یا قطاری(فروش به شرط خرید و خرید به شرط فروش) به بازار داده است.

در این نوع معاملات، فروشنده ملک خود را با شرط قطعی شدن خرید واحد جایگزین، عرضه می کند و در سوی دیگر، خریدار نیز اقدام به معامله را منوط به فروش آپارتمان فعلی خود می کند. در چنین شرایطی، اگر یکی از حلقه های این زنجیره، به ویژه در سطوح بالاتر قیمت از فروش منصرف شود، کل قطار معاملات متوقف می شود.

کارشناسان اقتصادی، دلیل شکل گیری فروش به شرط خرید در بازار مسکن را ریسک معاملات در شرایط تورمی و ناپایداری قیمت دارایی های موازی ملک عنوان می کنند.