سند راهبردی جدید امنیت ملی آمریکا چین را نه به عنوان یک تهدید موجودیتی بلکه به عنوان قدرتی بزرگ که باید با آن تعامل تجاری منصفانه داشت، می شناسد.

به گزارش ایرنا از آسیا تایمز، واشنگتن سالیان سال است که چین را به عنوان مهم ترین رقیب خود می شناسد اما سند راهبردی جدید امنیت ملی آمریکا که روز پنجشنبه 13 آذر در 33 صفحه منتشر شد حکایت از تلطیف چنین رویکردی دارد.

این تغییر موضع عامدانه که چینی ها مدت هاست انتظارش را می کشیدند پس از دهه ها دشمن سازی و رقیب سیستمی خوانده شدن پکن در اسناد پنتاگون اتفاق افتاد؛ با زبانی که تقابل ایدئولوژیک را کنار گذاشته و بر تعادل اقتصادی تاکید می ورزد.

این دگرگونی رویکرد، ناشی از رویارویی واشنگتن با این واقعیت است که جنگ تعرفه ای و تجاری به همان اندازه که بازرگانان چینی را هدف قرار می دهد به کشاورزان، تولیدکنندگان و مصرف کنندگان امریکایی نیز آسیب می زند. پکن نیز با خردورزی پیش از دگرگونی اوضاع داخلی هر یک از دوکشور این فرصت را غنیمت شمرده و فضای تعامل با واشنگتن را بازتر می کند.

گواه این تغییرات را می توان در دیدار روسای جمهوری دوکشور در بوسان کره جنوبی دید جایی که کنترل صادرات از یک سو و تعرفه ها از سوی دیگر به تعلیق درآمد. پکن واردات سویای آمریکایی و راه واشنگتن برای استفاده از عناصر خاکی کمیاب را تسهیل کرد و واشنگتن تعرفه های مربوط به فنتانیل را کاهش داد و معافیت صدها خط تولید چینی را تا سال آینده میلادی تمدید کرد.

اسکات بسنت وزیر خزانه داری آمریکا، معمار این تلطیف رویکرد انتشار این سند را تا قطعی شدن این توافق ها به تاخیر انداخت و آن را به گونه ای تنظیم کرد که تاکید آن بر تجارت دوجانبه باشد تا رقابت نظامی؛ تا حدی که دیپلمات های چینی آن را مطلوب ترین بیانیه راهبردی آمریکا در 15 سال اخیر خواندند.

از آن جا که تایوان حساس ترین موضوع برای چین است در این سند با احتیاط به آن پرداخته شده و اولویت را اجتناب از درگیری بر سر تایوان با حفظ برتری نظامی قرارداده؛ این مساله به پکن این پیام را می دهدکه واشنتگتن، قصد تحریک طرف چینی را ندارد و بر همکاری با متحدان و قوای اقتصادی تمرکز دارد.

این رویکرد جدید فضای تنفسی برای قدرت های میانه آسیا مثل سنگاپور و هنگ کنگ فراهم می کند و آن ها را از انتخاب یکی از طرفین معاف می کند. این راهبرد برای این کشورها متضمن دسترسی به بنادر و تاسیسات طرفین است به شرط روابط متقابل اقتصادی.

در همین حال نقش هنگ کنگ به عنوان گذرگاه تجاری و سنگاپور به عنوان انباری بی طرف حفظ می شود. سرمایه چینی از طریق پروژه کمربند و جاده بدون نگرانی از اقدامات متقابل آمریکایی به جنوب شرقی آسیا سرازیر می شود و کشورهای حوزه آسه آن بیشترین نفع را از این امر خواهند برد.

با این حال پکن همچنان نسبت به اقدامات واشنگتن برای تقویت قوای نظامی و فشار به متحدانش من جمله کره جنوبی، ژاپن و استرالیا برای سرمایه گذاری نظامی بیشتر هشیار خواهد ماند. مساله تایوان نقطه ضعفی برای آمریکا محسوب می شود و از این جهت است که ترامپ درگیری اقتصادی را به راهکار نظامی ترجیح داده است.

باید درنظر داشت که این سند، نامه عاشقانه به طرف چینی نیست اما نزدیک ترین نوشتار به چیزی است که چینی ها یک قرن است خواهان آنند. محتمل ترین اقدام آتی برای رهبران چین این است که با گسترش همکاری ها در زمینه های گوناگون من جمله انرژی پاک و هوش مصنوعی این پیغام را به واشنگتن مخابره کنند که چین شکوفا هیچ گونه تهدیدی برای ایالات متحده محسوب نمی شود.