این کارگردان سینما که به مناسبت بیست وششمین سالگرد تاسیس خبرگزاری دانشجویان ایران مهمان این خبرگزاری بود، درباره روند فعالیت این رسانه و نیز برخی مسائل روز سینما صحبت کرد.

به گزارش ایسنا، تبریزی همچنین در گفت وگو با خبرنگاران درباره ماجرای اشغال سفارت آمریکا در روزهای انقلاب و نقش خودش در آن روز توضیح داد و در پاسخ به اینکه با وجود سابقه هنری و فیلمسازی در برخی موقعیت ها از او به عنوان فردی یاد می شود که در ماجرای اشغال سفارت آمریکا حضور داشته و اگر الان به گذشته برگردد، آیا باز هم این کار را تکرار می کند؟ گفت: الان که دیگر نه، ولی چون در این مورد خیلی صحبت می شود باید این موضوع را توضیح بدهم که من در آن زمان دانشجوی کمیته فیلم و عکس دانشگاه پلی تکنیک (امیرکبیر فعلی) بودم. خیلی هم در حیطه های سیاسی وارد نمی شدم و در کمیته فیلم های هنری کار می کردیم. ما در مقابل گروه های چپ دانشگاه، جزء گروه های معتدلِ مسلمان دانشگاه بودیم، آن ها فیلم های شوروی سابق را نمایش می دادند و ما هم فیلم هایی که مفاهیم ضدکمونیستی و ضدسوسیالیستی داشت نمایش می دادیم. با هم تقابل داشتیم ولی رفاقت های خود را هم داشتیم تا اینکه این جریان سیاسی اتفاق افتاد و اگر در آن کمیته فیلم و عکس نبودم، هیچگاه از من دعوت نمی کردند که همراهشان شوم.

او افزود: من به همراه آقای حاجی میری، مسچی و تقی پور جزء کسانی بودیم که به خاطر توانایی و تسلط روی دوربین عکاسی و فیلمبرداری تنها آدم های قابل اعتماد دانشجویان بودیم که بتوانیم این لحظات را ثبت کنیم. در واقع به خاطر ثبت آن لحظات دعوت شده بودیم؛ محمد هاشمی (همسر خانم ابتکار) با ما تماس گرفت و گفت می خواهند کاری انجام دهند - که حتی نگفت چه کاری - و فقط خواست که فیلمبرداری و عکاسی کنیم و من هم با خیلی از گروگان ها مصاحبه کردم و از آن ها عکس گرفتم. بنابراین ما در دانشگاه افرادی هنری بودیم که برای دانشجویان دیگر، کار عکاسی و فیلمبرداری را انجام دادیم و الان اگر به گذشته برگردیم قطعا آن کار را انجام نمی دهیم، یعنی حتی کسانی که از دیوار سفارت بالا رفتند هم امکان ندارد این کار را انجام دهند چون بیش از 40 سال گذشته و همه چیز متفاوت شده است. اما اگر مشخصا به آن دوران برگردیم و بگویند همین کار را (فیلمبرداری و عکاسی ) انجام دهم، در "همان مقطع" دوباره انجام می دهم.

کارگردان مارمولک در ادامه با اشاره به سالگرد تأسیس این رسانه بیان کرد: ایسنا همیشه از جهت استقلالی که داشت برای من قابل اهمیت بود، یعنی از معدود خبرگزاری هایی بود که وابستگی سیاسی، حزبی و تشکیلاتی به هیچ جایی نداشت و به شکل مساوی و متعادل به مسائل نگاه می کرد؛ به همین دلیل (این خبرگزاری) موردپسندم بود و خیلی وقت ها برای انتشار اخبارم به ایسنا رجوع می کردم. البته الان نمی دانم ایسنا چقدر این ویژگی را دارد اما چون خاطره خوبی از استقلال و عدم وابستگی آن به گروه های مختلف دارم، برایم همچنان قابل احترام است.

تبریزی ادامه داد: با این حال فکر می کنم اگر ایسنا با توجه به تغییراتی که در دوره های مختلف در آن به وجود آمده، این موضوع را که بدون هیج وابستگی، استقلال خبری داشته باشد، جزء مانیفست خود قرار دهد و فقط از منظر مردم عادی به موضوع ها نگاه کند، می تواند به عنوان یک خبرگزاری نمونه مطرح شود و تفاوت جدی با خبرگزاری های دیگر داشته باشد. البته من بقیه خبرگزاری ها را تخطئه نمی کنم چون آن ها هر کدام از دلِ سیستمی به وجود آمده اند که برای آن سیستم هم کار می کنند ولی اینجا خبرگزاری دانشجویان بوده و دانشجویان هم همیشه از موضع مردم با سیستم و حکومت برخورد کردند و این امتیاز خبرگزاری ایسنا بوده است و امیدوارم به همین شکل ادامه پیدا کند، یعنی هر چقدر مدیرانش تغییر می کنند بای