احمد زیدآبادی، روزنامه نگار، در کانال تلگرامی خود نوشت: فردی برای گشودن چشمه ای به راهی می رفت و در مسیرش به دیوار بلندی برخورد کرد و متوقف شد. وقتی از او پرسیدند پس گشودن چشمه چه شد؟ پاسخ داد: من می خواهم آن را بگشایم، اما مگر این دیوار را نمی بینید؟ این مانع بزرگی است!

از بس این حرف را تکرار کرد، ناظران عاصی شدند و گفتند؛ خب اگر تو واقعاً می خواهی راه چشمه را بگشایی چرا این همه وقت، خود را اسیر این دیوار کرده ای؟ چرا تحرکی برای عبور از این مانع به خود نمی دهی؟ چرا مثلاً نقبی از زیر آن نمی زنی؟ روشن و صریح بگو، دنبال این کار نیستم و اهمیتی به آن نمی دهم خلاص!

حالا حکایت کسانی چون کمال خرازی و عباس عراقچی مصداق کار آن بنده خدا شده است! هر چند روز یک بار تکرار می کنند که ما می خواهیم به توافق برسیم اما با این شرایط نمی شود!

اگر واقعاً می خواهید پس چرا در جهت تغییر شرایط اقدامی نمی کنید؟ و اگر نمی خواهید، دیگر چرا با تکرار مکرر دو-سه جمله کلیشه شده، بر خستگی و سرخوردگی مردم می افزایید؟ بگویید نمی خواهیم خلاص!