به گزارش فرارو، فوتبال 360 نوشت: تیم ملی فوتبال ایران در شرایطی به کارش در فیفادی آبان پایان داد که نتوانست بردی در کارنامه ثبت کند. این تیم در 2 دیدار متوالی مقابل کیپ ورد و ازبکستان با نتیجه مساوی بدون گل، به کار پایان داد، تا حسرت گلزنی در این پنجره از فیفادی را بخورد. البته که این موضوع تنها یک روی سکه است؛ چراکه نمایش بحث برانگیز ایران در این 2 بازی، ادامه رو بازی های ضعیف این تیم در تقابل های اخیر بود تا مشخص شود ضعف های فنی موجود برطرف نشده هیچ، بلکه در بخش هایی، بدتر هم شده است. موضوع البته وقتی بدتر می شود که تعدادی از بازیکنان تیم به همراه سرمربی تیم ملی، از جملاتی در توجیه این ناکامی استفاده می کنند که فضا را بدتر جلوه داده و شکاف ایجاد شده بین مردم با این تیم را بیشتر می کند.

کلین شیت متقدارنه قلعه نویی مقابل کیپ ورد

برای بررسی بخشی از این موارد کافی است به اظهارات عجیب قلعه نویی پس از نمایش بحث برانگیز ایران در همین 2 بازی، پرداخت. او بعد از شکست تیمش در ضربات پنالتی مقابل ازبکستان، از دستاورد و کلین شیت های متقدرانه حرف زد و گفت: در این تورنمنت دنبال پیشرفت بودیم. این بازی ها برای این است که نقاط ضعف و قوت خود را شناسایی و برطرف کنیم. خوشبختانه با احتساب بازی تانزانیا، در 3 بازی اخیر کلین شیت های مقتدرانه ای کردیم .

بخش دیگر این اظهارنظرهای عجیب و غریب مربوط به جایی است که سرمربی تیم ملی، تعداد کرنرها را هم به پای پیشرفت تیم ملی ایران گذاشته و می گوید: کرنر های زیادی زدیم و موقعیت های بسیار خوبی ایجاد کردیم. این مسائل برای ما مهم است که توانستیم به این شکل پیشرفت کنیم .

جایی دیگر هم اخراج بازیکن رقیب را ذیل همین موارد تعریف و اشاره کرده که مدافع حریف هم تحت فشار بازیکن ما اخراج شد. در شرایطی که در دیدار قبلی 2 تیم، آریا یوسفی با یک اشتباه در وسط زمین اخراج شد، اما ما به حدی پرس خوبی انجام دادیم که بازیکن منچسترسیتی اخراج می شود .

وقتی سطح تحلیل ها به این اندازه پایین آمده، کلین شیت مقابل کیپ ورد دستاورد می شود و تعداد کرنرها و اخراج بازیکن ازبکستان نشانه ای از پیشرفت برای تیم ملی، روشن است نمی توان امید چندانی به آینده این تیم داشت. ضمن اینکه، مسئولان تیم ملی هرگز ذره ای به این موضوع فکر نمی کنند که ممکن است بیان چنین عباراتی سطح شعور مخاطبان را به چالش بکشد.

چقدر خوبیم ما!

در ادامه واکنش های عجیب وغریب نسبت به عملکرد تیم ملی، شجاع خلیل زاده به عنوان یکی از بازیکنان باتجربه تیم ملی از پست اهانت آمیزش خطاب به مردم در شبکه اجتماعی دفاع کرده و حتی تاکید دارد که از آن بدتر هم گفته. او تاکید دارد هرکسی که این حرف ها را به خودش گرفته، پس حتما منظور این جمله بوده و شاملش می شده!

باز شجاع تلاش کرد از زیر بار پاسخ های فنی فرار کند و بگوید کسی نیست که بخواهد نسبت به اتفاقات روز تیم ملی اظهارنظر کند. علیرضا بیرانوند ولی در ادامه اظهاراتش که اعضای این تیم را متوقع تر از همیشه جلوه می دهد، خواسته تا این تیم دوست داشته شود . او هم البته سطح توقع از تیم ملی را به تساوی مقابل ازبکستان تنزل داده و اینکه اورونوف کاری نکرده و یا اینکه ازبکستان در مقایسه با بازی قبلی ایران با این تیم، دقایق کمتری 10 نفره شده را دستاورد خوانده. بیرانوند البته پا را فراتر گذاشته و تساوی بدون گل مقابل ازبکستان را بهترین بازی تیم ملی در چند سال اخیر توصیف کرده است!

واضح است چنین تحلیل های یک طرفه ای فقط نزد تعدادی از بازیکنان تیم ملی وجود دارد و در دنیای واقعی، چندان مبتنی بر داده های درست نیست.

تیمی مردمی؟

اظهارات اخیر تعدادی از اعضای تیم ملی، در ادامه اظهارات خبرسازی است که باعث ایجاد شکاف بیشتر بین مردم و این تیم می شود. این فاصله حتی با وجود هشدار هر روزه رسانه ها، از طرف بازیکنان تیم ملی و کادر فنی نادیده گرفته می شود تا شرایط از قبل هم بدتر شود. جالب آنکه حالا کار به جایی رسیده که تعدادی از همین چهره ها گلایه دارند که چرا مردم به بازیکنان تیم ملی استرس وارد می کنند. شجاع خلیل زاده در این مورد می گوید: همه ما باید کنار هم باشیم و به تیم ملی کمک کنیم. در بازی دوستانه قرار است نقاط ضعف و قوت تیم بررسی شود اما شما کاری کرده اید که همه دچار استرس شده اند؛ حتی مردم نیز با رفتارشان به این فشار اضافه کرده اند .

بیرانوند هم با اشاره کم وبیش مشابهی به این واکنش ها بحث را سمت هواداران کشانده و گفته که همه باشگاه ها، هواداران، رسانه ها و افرادی که فضای مجازی را هدایت می کنند، باید تیم ملی را متعلق به کشور بدانند. این طور نباشد که اگر بازیکنی از باشگاهی خاص پنالتی را خراب کرد، فشارها صرفاً متوجه او شود. بازیکنان پرسپولیس، استقلال، تراکتور و سپاهان وقتی وارد تیم ملی می شوند، مثل برادر کنار یکدیگر هستند و هیچ رقابتی میان شان وجود ندارد. ما برای مردم و کشور می جنگیم. اگر همه متحد باشیم، کار خیلی راحت تر می شود و به موفقیت نزدیک تر خواهیم شد .

حالا سوال اصلی اینجاست که اگر مردم، جایگاه قابلی نزد اعضای تیم ملی دارند، آیا خواسته های آن ها مورد توجه است؟ یعنی مردم فقط کلمه ای است که در ادبیات بازیکنان جاری است و کاربرد دیگری ندارد؟ مردم نزد تعدادی از همین اعضا، یعنی افرادی که از شرایط کنونی نقدی ندارند و یا اینکه شامل منتقدین هم می شود؟ اگر چنین است پس بهتر است حرف های همین مردم درباره تیم ملی، با گوش شنواتری، شنیده شود.