تیم ملی ایران در مقطعی قرار گرفته که از هر طرف زیر ضرب فشار و انتقاد است. نتایج ضعیف، جو سنگین شبکه های اجتماعی و حاشیه های ریز و درشت باعث شده حال و هوای اطراف تیم اصلاً طبیعی نباشد. این فضای سنگین فقط بیرون زمین نیست؛ از دل اردوی تیم هم خبر می رسد که آرامش چندانی وجود ندارد و استرس حتی روی باتجربه ترین بازیکنان هم سایه انداخته است.

چند نفر از چهره های اصلی تیم ملی هم این نگرانی را تأیید کرده اند. طارمی، بیرانوند و شجاع خلیل زاده توضیح داده اند که فضای مجازی تبدیل به منبع فشار دائمی شده و بسیاری از بازیکنان حتی قبل از شروع بازی نگران واکنش های تند کاربران هستند. شجاع امروز صریح تر از همیشه گفت فضای مجازی سمی شده و همین ترس از حمله های بی امان اجازه نمی دهد بازیکنان در زمین آن طور که باید بازی کنند.

توقعات مردم همیشه بالا بوده، مخصوصاً این روزها که تیم در آستانه حضور در جام جهانی است؛ اما هیچ چیز توهین، حمله شخصی و به خصوص وارد کردن خانواده بازیکنان به ماجرا را توجیه نمی کند. چنین فضایی می تواند تمرکز یک تیم ملی را از ریشه به هم بریزد.

هیچ راه واقعی برای کنترل شبکه های اجتماعی وجود ندارد؛ این فضا بی مرزتر از آن است که بشود مهارش کرد. اما یک راه عملی همیشه باقی می ماند: فاصله گرفتن. وقتی بازیکنانی با این سطح تجربه هم تا این حد تحت تأثیر جو مجازی قرار گرفته اند، منطقی است که برای مدتی درِ این دنیا را روی خودشان ببندند.

یک پیشنهاد ساده و کارآمد برای آرامش تیم ملی این است که بازیکنان تا پایان جام جهانی صفحه های شخصی شان را ببندند یا حداقل غیرفعال کنند. این کار بخش بزرگی از فشار روانی را از دوش آن ها برمی دارد و کمک می کند با ذهنی روشن تر و تمرکز بیشتر سراغ بازی های حساس پیش رو بروند. فضای آرام تر بیرون زمین، گاهی همان چیزی است که یک تیم برای بازگشت به شرایط ایده آل نیاز دارد.