جنگنده میگ 41 با شعار سرعت بیش از ماخ 4 قرار است جایگزینی برای میگ 31 باشد. روسیه با طراحی میگ 41 قصد دارد تهدیدات مدرن را از دو زاویه سلاح هایپرسونیک و پرواز در ارتفاع بسیار بالا پوشش دهد. این جنگنده قرار است در ارتفاع بالا (near-space) پرواز کند و قادر به حمل موشک های دوربرد باشد. در گزارش آمده که ممکن است میگ 41 بر اساس طراحی قرار است از تسلیحات ضدماهواره ای یا حتی سامانه های انرژی هدایت شده (مثل لیزر) استفاده کند.

بر اساس گزارش National Security Journal ، یکی دیگر از ویژگی های ادعا شده، داشتن نسخه بدون خلبان (unmanned) است که می تواند برای عملیات خطرناک یا نظارت بلندمدت به کار رود.در عین حال، روس ها این جنگنده را با طراحی رادارگریز و مواد پیشرفته معرفی کرده اند تا رادار دشمن نتواند آن را به راحتی ردیابی کند.

اگرچه ایده میگ 41 بزرگ و جاه طلبانه است، اما چند مانع مهم در مسیر توسعه آن وجود دارد. نخست این که تاکنون هیچ نمونه آزمایشی (پروتوتایپ) عمومی از این هواپیما دیده نشده است. دوم اینکه محدودیت های صنعتی روسیه از جمله تحریم ها، زنجیره تأمین ضعیف و محدودیت بودجه باعث شده اند توسعه این پروژه به کندی پیش رود.

زمان بندی اولیه برای اولین پرواز این جنگنده نیز به تعویق افتاده است. گفته می شود اگر همه چیز طبق اهداف پیش برود، یک نمونه آزمایشی ممکن است تا میانه دهه 2030 آماده شود. این نشان می دهد که پروژه ممکن است زمان برتر باشد و هنوز در مرحله تحقیقات مفهومی قرار دارد.

از این رو میگ-41 بیش تر از یک تهدید عملی فوری، سیگنالی برای نشان دادن جاه طلبی تکنولوژیک روسیه است که می خواهد به رقبا پیام دهد که در عرصه نسل آینده جنگنده ها نقشی فعال دارد. البته اگر این جنگنده به تولید برسد، می تواند وضعیت دفاع هوایی روسیه را متحول کند. ره گیری موشک های هایپرسونیک، و مقابله با تهدیدات نزدیک فضا، از جمله کاربردهای استراتژیک آن خواهد بود.

برای غرب به ویژه ایالات متحده میگ-41 یک هشدار راهبردی است حتی اگر فعلاً یک نماد باشد. نشان می دهد که روسیه تمایل دارد در نسل ششم جنگنده ها حضور پررنگ داشته باشد.