لاماری اکو، جدیدترین محصول بازار خودرو، نه یک کراس اوور دیگر، بلکه یک سدان اسپرت و کشیده است که مستقیماً نسل جوان و علاقه مندان به خودروهایی با طراحی تهاجمی و دینامیک رانندگی جذاب را هدف قرار داده است.

به گزارش خودرو بانک، این خودرو که بر پایه پلتفرم دانگ فنگ آئولوس شاین (Aeolus Shine) به طور مشخص تر، نسخه های به روز و اسپرت آن مانند شاین مکس توسعه یافته است. در دورانی که بازار تشنه خودروهای جدید است، اکو با تکیه بر نام آشنای لاماری و ارائه ی مجموعه ای از ویژگی های طراحی و فنی، قصد دارد معادلات این بخش از بازار را به چالش بکشد.

برخلاف برادر بزرگترش (ایما) که طراحی الهام گرفته از کراس اوورهای کوپه و خطوط سیال داشت، لاماری اکو زبان طراحی کاملاً متفاوتی را به نمایش می گذارد. تمرکز اصلی در اینجا، همانطور که در درخواست های اولیه برای تحلیل این خودرو تاکید شده بود، بر ایجاد یک هویت بصری اسپرت، خوش استایل و منطبق بر ترندهای روز جهانی برای جذب نسل جوانِ عاشق سدان بوده است.

اولین چیزی که در مواجهه با لاماری اکو جلب توجه می کند، نمای جلوی بسیار تهاجمی آن است. جلوپنجره ای عظیم با الگوی هندسی پیچیده و تیز، بخش عمده ای از سپر را پوشانده و حسی از قدرت و جسارت را القا می کند. چراغ های اصلی، مطابق با مد روز، بسیار باریک و کشیده (Split-Design) طراحی شده اند و امضای نوری LED آن ها در ترکیب با دی لایت های عمودی در طرفین سپر، چهره ای مدرن و تا حدی خشن به خودرو بخشیده است. این سبک طراحی، فاصله زیادی با سدان های محافظه کار بازار دارد.

در نمای جانبی، تناسبات یک سدان اسپرت به خوبی رعایت شده است. اکو خودرویی کشیده با خط سقف شیب دار (نزدیک به سبک فست بک) است که به ضریب درگ پایین تر و ظاهر دینامیک تر کمک می کند. خطوط شخصیت قوی روی درها و گلگیرهای برجسته، تاکید بر پویایی خودرو دارند. ابعاد این خودرو (بر اساس مدل پایه آئولوس شاین مکس) با طولی در حدود 4.8 متر و فاصله محوری قابل توجه حدود 2.77 متر، نوید کابینی جادار را می دهد که یک مزیت رقابتی در این سگمنت محسوب می شود.

نمای عقب نیز هماهنگی کاملی با سایر بخش ها دارد. چراغ های سرتاسری LED که این روزها به امضای بسیاری از خودروهای مدرن چینی تبدیل شده اند، در اینجا با گرافیک داخلی جذابی همراه شده اند. طراحی سپر عقب، دیفیوزر اسپرت و در برخی مدل های پایه (بسته به تریم)، خروجی های اگزوز دوگانه، همگی بر هویت اسپرت اکو تاکید می کنند.

نقطه ضعف بالقوه این سبک طراحی، ریسک از مد افتادن سریع آن است؛ طرح های بسیار تهاجمی گاهی زودتر از طرح های کلاسیک و محافظه کار، جذابیت اولیه خود را از دست می دهند، هرچند در حال حاضر دقیقاً همان چیزی است که بازار هدف آن (جوانان) می پسندد.

فضای داخلی لاماری اکو، ادامه همان زبان طراحی اسپرت بیرونی است. کابین به وضوح راننده محور (Driver-Oriented) طراحی شده است. داشبورد با خطوط شکسته و زاویه دار، حس قرار گرفتن در یک کاکپیت مدرن را تداعی می کند. فرمان دی کات (D-Cut) اسپرت، صندلی هایی با طراحی یکپارچه (Integrated Headrest) و دربرگیرندگی مناسب، همگی نشان از تمرکز بر تجربه رانندگی دارند.

در مرکز توجه، دو نمایشگر دیجیتال قرار گرفته اند. یک نمایشگر بزرگ (احتمالاً 13 اینچی، مشابه آنچه در متن های اولیه اشاره شده) برای سیستم اطلاعات-سرگرمی و یک نمایشگر دیجیتال کوچکتر (حدود 7 اینچ) به عنوان کلاستر یا صفحه آمپر راننده. استفاده از نورپردازی محیطی (Ambient Lighting) و ترکیب متریال مختلف مانند چرم مصنوعی با دوخت متضاد و قطعات دکوراتیو طرح فلز، تلاشی برای ارتقای حس کیفیت در کابین بوده است.

با این حال، یک نقطه ضعف بالقوه در بسیاری از خودروهای مدرن با این سبک طراحی، اتکای بیش از حد به نمایشگر لمسی برای کنترل عملکردهای حیاتی (مانند سیستم تهویه) است. این موضوع می تواند در حین رانندگی، ارگونومی را تحت تاثیر قرار داده و حواس پرتی ایجاد کند، هرچند از نظر ظاهری بسیار مدرن و مینیمال تلقی می شود.

به جای استفاده از موتورهای ضعیف تر رایج در برخی سدان های چینی، اکو به یکی از پیشرفته ترین موتورهای توسعه یافته توسط دانگ فنگ مجهز شده است.

قلب تپنده لاماری اکو، پیشرانه 1.5 لیتری توربوشارژر از خانواده "Mach" دانگ فنگ (DFM-Mach 1.5T) است. این موتور که با کد C15TDR شناخته می شود، برخلاف موتور 1.5 لیتری میتسوبیشی در لاماری ایما، یک واحد کاملاً مدرن با فناوری تزریق مستقیم سوخت (GDI) است. این پیشرانه قادر به تولید قدرتی در حدود 190 تا 194 اسب بخار و گشتاور قابل توجه 300 نیوتن متر است. (توجه: این اعداد با مشخصات کراس اوور ایما که 195 اسب بخار و 285 نیوتن متر گشتاور از موتور میتسوبیشی دارد، متفاوت و در زمینه گشتاور برتر است).

انتقال این قدرت به چرخ های جلو از طریق یک گیربکس 7 سرعته اتوماتیک دوکلاچه تَر (7-Speed Wet DCT) صورت می گیرد. استفاده از گیربکس دوکلاچه تَر (Wet) به جای انواع خشک (Dry)، خبر خوبی برای بازار ایران است، زیرا این نوع گیربکس ها تحمل حرارتی بالاتر و استهلاک کمتری در ترافیک های سنگین دارند. انتظار می رود این مجموعه فنی، شتاب صفر تا صدی در حدود 7.5 تا 8 ثانیه را برای این سدان فراهم کند که آن را مستقیماً در رده سدان های اسپرت بازار قرار می دهد.

نقطه ضعف بالقوه در این بخش، حساسیت پیشرانه های توربوشارژ مدرن (GDI) به کیفیت بنزین و همچنین هزینه های نگهداری بلندمدت گیربکس های دوکلاچه در قیاس با گیربکس های اتوماتیک معمولی (AT) یا CVT است.

لاماری اکو بر روی پلتفرم ماژولار دانگ فنگ (DSMA) ساخته شده است که نسخه توسعه یافته ای بر اساس پلتفرم CMP گروه پژو-سیتروئن (PSA) است. این پیشینه اروپایی می تواند نویدبخش کیفیت سواری و هندلینگ مناسبی باشد. در بخش سیستم تعلیق، استفاده از ساختار مک فرسون در جلو کاملاً استاندارد است، اما نقطه قوت اصلی در محور عقب نهفته است؛ جایی که اکو (در مدل شاین مکس) از سیستم تعلیق مستقل چند اتصالی (Multi-link) بهره می برد. این ویژگی در مقابل بسیاری از رقبای هم رده که از تعلیق نیمه مستقل تورشن بیم (Torsion Beam) استفاده می کنند، یک برتری فنی آشکار محسوب شده و به پایداری بهتر خودرو در پیچ ها و سواری راحت تر کمک شایانی می کند.

ورود لاماری اکو به بازار، بخش سدان های اسپرت زیر 2 میلیارد تومان (در صورت قیمت گذاری منطقی) را داغ تر از همیشه خواهد کرد. این خودرو با تکیه بر طراحی جسورانه و قوای محرکه قدرتمند، مستقیماً رقبای سرسختی را به چالش می کشد.

بر اساس لیست امکانات مدل پایه (دانگ فنگ آئولوس شاین مکس) و همچنین امکاناتی که در متن های اولیه به آن ها اشاره شده، لاماری اکو خودرویی پر آپشن خواهد بود. انتظار می رود امکاناتی نظیر سقف پانورامیک یا سانروف، صندلی های برقی جلو همراه با گرم کن، سیستم تهویه مطبوع اتوماتیک، شارژر بی سیم موبایل، کروز کنترل، ورود بدون کلید و استارت دکمه ای، ترمز پارک برقی (EPB) و اتوهلد در این خودرو به صورت استاندارد یا سفارشی حضور داشته باشند.

در بخش ایمنی نیز، علاوه بر 6 کیسه هوای استاندارد و سیستم های پایداری (ESC, TCS)، اکو به احتمال زیاد به مجموعه ای از سیستم های کمک راننده پیشرفته (ADAS) مجهز خواهد بود. مواردی چون رادار نقطه کور (BSD)، سیستم هشدار خروج از پارک (RCTA) و دوربین 540 درجه (ترکیب دوربین 360 درجه و نمایش سه بعدی زیر خودرو) از جمله این امکانات خواهند بود که سطح ایمنی خودرو را به شکل قابل توجهی ارتقا می دهند.

اصلی ترین و جدی ترین رقیب لاماری اکو در بازار ایران، بدون شک فونیکس آریزو 6 جی تی (Arrizo 6 GT) خواهد بود. این دو خودرو شباهت های فلسفی بسیاری دارند: هر دو سدان هایی با طراحی تهاجمی، موتورهای توربوشارژ قدرتمند (آریزو 6 جی تی با 197 اسب بخار و 290 نیوتن متر) و گیربکس های دوکلاچه هستند که بازار جوانان را هدف گرفته اند.

رقابت این دو بسیار نزدیک خواهد بود. آریزو 6 جی تی از مزیت حضور طولانی تر برند مدیران خودرو و شبکه خدمات گسترده تر بهره می برد. در مقابل، لاماری اکو با اتکا به موفقیت مدل ایما، پیشرانه مدرن تر (GDI در برابر MPI در آریزو 6) و گشتاور کمی بالاتر (300 در برابر 290 نیوتن متر) و همچنین سیستم تعلیق عقب مستقل (در صورت تایید نهایی)، برگ های برنده فنی مهمی در دست دارد. در این میان، خودرویی مانند KMC J7 نیز می تواند به عنوان رقیبی با طراحی فست بک مطرح باشد، هرچند از نظر قوای محرکه (172 اسب بخار) در سطح پایین تری نسبت به اکو و آریزو 6 جی تی قرار می گیرد.