نخستین چیزی که در رقابت جهانی پنیر به شما برخورد می کند، بو است.

به گزارش فرارو، در سی وهفتمین دوره این رویداد — تلفیقی از رقابت و جشن پنیر — که در سوییس آغاز شد، برخی بازدیدکنندگان شاید آرزو کنند پنیرها سوراخ های بیشتری داشته باشند. با وجود توصیف هایی مانند جوراب بدبو و سگ مریض ، این جشنواره بدون شک انفجاری حسی است و چالش بوها بخش جدایی ناپذیر آن است.

علاقه مندان، متخصصان آشپزی و مصرف کنندگان کنجکاو به این رویداد سه روزه در کشوری آمدند که پنیر در آن هم غذاست و هم بخشی از فرهنگ. روز نخست با رقابت اصلی آغاز شد؛ رقابتی با حضور بیش از 5200 نوع پنیر که نزدیک به یک پنجم آن ها از سوییس بودند. مجموعاً 46 کشور — از استرالیا تا اتریش، و بلغارستان تا برزیل — شرکت کرده بودند که رکوردی جدید در تعداد رقبا محسوب می شود.

انبوه این پنیرها که همگی در یک سالن نمایشگاهی در برن جمع شده بودند، ترکیبی کم نظیر از بوها ایجاد کرده بود. اما پس از عبور از این ترکیب متراکم، ظاهر، طعم و رایحه های منحصر به فرد هر پنیر، جذابیت اصلی کار را آشکار می کرد.

ده ها داور با پیش بند زرد در میان ردیف های طولانی میزهای شماره گذاری شده حرکت می کردند پیش از آنکه کار را آغاز کنند. آن ها قطعه ای مثلثی از پنیرهای سفت می بریدند و به بینی نزدیک می کردند یا با کاردک از پنیرهای نرم نمونه برمی داشتند و قوام آن را بررسی کرده و با زبان می چشیدند.

برنده امسال یک پنیری سوییسی بود: گروییر از دامداری کوهستانی فوردرفولتیگن در 20 کیلومتری جنوب برن که 85 امتیاز کسب کرد. این پنیر از شیر خام گاو تهیه شده، یک شب آبکشی و سپس نمک سود شده و بیش از 18 ماه رسیدگی شده بود.

در رتبه دوم از روستای اتشالدیا در ناحیه باسک فرانسه قرار گرفت؛ پنیری خامه ای و آغشته به گل. رتبه سوم نیز به اپنتسلر سوییسی با 9 ماه رسیدگی رسید.