با گسترش رقابت تسلیحاتی در شرق آسیا و افزایش تهدیدات دریایی، ژاپن در حال برداشتن گامی تازه در عرصه فناوری های نظامی است. وزارت دفاع این کشور اعلام کرده که برنامه ای را برای آزمایش و توسعه موشک های ضدکشتی با قابلیت هوش مصنوعی مشارکتی آغاز کرده است؛ فناوری که قرار است حملات موشکی را از شکل سنتی تک هدف و تک موشک به عملیات های گروهی و هوشمند تبدیل کند.

بر اساس گزارش روزنامه یومیوری شیمبون، این پروژه بخشی از برنامه تحقیقاتی دولت ژاپن برای ارتقای سامانه های تسلیحاتی هوشمند است. بودجه اولیه این طرح حدود 200 میلیون ین برآورد شده و قرار است در سال مالی 2026، برای توسعه فناوری های ارتباطی ایمن، مقاومت در برابر پارازیت و الگوریتم های هماهنگی هوش مصنوعی صرف شود.

هدف اصلی، دستیابی به نمونه عملیاتی این سامانه ها تا حدود سال 2029 عنوان شده است.

در این سامانه جدید، موشک ها قادر خواهند بود تا در حین پرواز با یکدیگر در ارتباط باشند و بسته به تغییرات میدان نبرد، مسیر و نقش خود را اصلاح کنند. این هماهنگی باعث می شود که حتی در صورت بروز پارازیت یا از دست رفتن ارتباط، سایر موشک ها با تکیه بر اطلاعات پیش فرض و برنامه ریزی شده ماموریت را ادامه دهند.

به بیان ساده تر، هر موشک نه تنها می داند به کجا باید برود، بلکه از تصمیم هم تیمی هایش نیز آگاه است.

طرح جدید، مرحله ای فراتر از مفهوم یک موشک یک هدف است. در این ساختار، مجموعه ای از موشک ها با تقسیم وظایف و تبادل داده های لحظه ای، حملاتی هماهنگ و چندلایه را اجرا می کنند. برخی از آن ها وظیفه ایجاد پارازیت یا فریب دشمن را بر عهده دارند، در حالی که دیگر موشک ها مسیر دقیق حمله را تا هدف اصلی دنبال می کنند.

نتیجه، افزایش احتمال نفوذ به سامانه های پدافندی مدرن و پیچیده دشمن است.

هر موشک همچنان جستجوگر مخصوص خود را برای شناسایی نهایی هدف دارد، اما داده های پروازی و تغییر وضعیت خود را با سایر موشک ها به اشتراک می گذارد. این سیستم با مدل انسان در حلقه طراحی شده، به این معنا که تصمیم نهایی درباره حمله و شلیک همچنان توسط افسران انسانی صادر می شود.

وزارت دفاع ژاپن تأکید کرده است که همه مراحل آزمایش و به کارگیری، تحت کنترل مستقیم انسانی و مطابق با چارچوب های ایمنی ماموریت انجام می گیرد.

نمونه های محدودی از این فناوری در جهان وجود دارد. برای مثال،

اما طرح ژاپن یک گام فراتر است: ایجاد شبکه ای از موشک های هوشمند که همانند یک گروه زبده نظامی، به صورت خودکار تصمیم می گیرند و عمل می کنند.

این برنامه در واقع بخشی از رویکرد جدید توکیو برای بازدارندگی دریایی است. در شرایطی که تهدیدهای موشکی چین و کره شمالی افزایش یافته، ژاپن تلاش دارد تا توان تهاجمی خود را با فناوری های پیشرفته تقویت کند.

اگر این پروژه به ثمر برسد، موشک های ضدکشتی ژاپن نه تنها هوشمندتر از گذشته خواهند بود، بلکه در نبردهای آینده می توانند همانند یک تیم زنده و هماهنگ، به صورت جمعی تصمیم بگیرند و دشمن را غافلگیر کنند.