حمید مرادی در روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: شرایط منطقه ای و بین المللی ایجاب می کند سیاست خارجی در اسرع وقت از رکود فعلی خارج شود و ما شاهد پویایی و تحرک لازم در دستگاه خارجی که بویژه بعد از جنگ 12 روزه زمین گیر شده است، باشیم.

کشورمان در دو دهه اخیر این حجم از رکود در تحرکات سیاسی را به خود ندیده بود. علی الظاهر دستگاه خارجی نیز گرفتار موضوع خشکسالی وعدم بارندگی و نشاط و سرسبزی شده است.

بررسی و آسیب شناسی علل این وضعیت بیانگر این واقعیت است که یکی از معضلات و مشکلات فعلی براساس سوابق و تجارب ثبت شده در تاریخ کشورمان، عدم اقدام جدی برای حفظ و تثیبت سیاست تعادل و توازن و یا همان اصل نه شرقی و نه غربی است.

همه می دانیم موقعیت ایران در منطقه اقتضا می کند برای تحقق وظایف دولت ها از جمله امنیت، آرامش، رفاه، معیشت اولا باید با کشورهای همسایه و منطقه روابط ویژه ای داشته باشیم و در مرحله بعد در روابط خارجی خود با قدرت ها و کنش گران بین المللی تعادل و توازن را حفظ کنیم و بگونه ای عمل نکنیم که این توازن به هم بخورد.

رضا شاه و محمد رضا، شاهان پهلوی هر دو این اشتباه را مرتکب شدند و سرنوشت نافرجامی داشتند. اینها ارتباطی به نظام های حاکم در کشورمان ندارد بلکه اصول و قواعد بین المللی هستند که رعایت آن ها الزامی است. آنچه درحال حاضر در کلام و مواضع مسئولین و متولیان سیاست خارجی در رابطه با علت نزدیکی به شرق و دوری از غرب گفته می شود با واقعیت های پشت پرده که قدرت های بزرگ از آن خبر دارند مطابقت ندارد.

ناظران و تحلیل گران مستقل معتقدند واقعیت ماجرای هسته ای، موشکی و منطقه ای کشورمان بهانه و اهرمی بیش نیست که بازیگران بین المللی از آن برای فشار بر کشورمان استفاده می کنند، از نظر آن ها مشکل اصلی ایران خارج شدن از ریل تعادل و نفوذ بی باکانه و متهورانه در حوزه های رقابت بین قدرت ها است. دستگاه دیپلماسی باید این پیام ها را رصد کند و از کنار آن ها به راحتی و بی خیالی نگذرد.

در این مرحله ما نیاز به اتخاذ تصمیم های شجاعانه و مهمی داریم. سیاست منطقه ای ما به واقع باید ترمیم و بازنگری شود. مثال بسیار واضح برای تبیین این موضوع سفر اخیر جولانی رییس جمهور انتقالی سوریه به مسکو است.

ما و روسیه برای نجات بشار اسد و نظام سوریه در این کشور حاضر شدیم و همکاری نزدیکی داشتیم. تفاوت سیاست ما و مسکو در سوریه اینست که بعد از سقوط نظام بشار، مسکو در سوریه باقی ماند، پایگاه های نظامی خود در طرطوس را حفظ کرد و به سفارت این کشور آسیبی وارد نشد. اما ما از سوریه اخراج شدیم، به سفارت ما حمله شد و آن را آتش زدند و صهیونیست ها در آن حضور یافتند و کل سرمایه گذاری که انجام داده بودیم مصادره و دود شد. حالا جولانی به مسکو رفته است و با پوتین دیدار می کند.

شرایط ایجاب می کند از این لاک و قالب و پیله ای که در اطراف خود تنیده ایم خارج شویم و این وظیفه رییس جمهور است که همانگونه که در مورد بی آبی و گرسنگی و ده ها مسئله داخلی هشدار می دهد در رابطه با معضلات و تنگناها و شرایط سخت اقتصادی خارجی و روابط خارجی هشدار دهد. یارا وقت تنگ است فکری باید کرد.