احسان طهماسبی در عصرخبر نوشت: اکنون با گذشت پنجاه قسمت از تاک شو اکنون، می توان پارامترهای حائز اهمیت در تولید برنامه های مشابه به منزله بهره گیری از تجربیات برنامه های گفتگومحور فرهنگی موفق (که اغلب بر گفت وگوهای عمیق در حوزه های هنر، ادبیات، جامعه شناسی و مسائل انسانی تمرکز دارند) را شمرد و به جنبه های محتوایی، تولیدی و تعاملی این اثر توجه بیشتری کرد.

بر این اساس، پنج نکته کلیدی می توانند حائز اهمیت باشد:

یکی از نکات مهم در تولید تاک شوها، حسن سلیقه در انتخاب و دعوت از مهمان ها است. رویکردی که در بیست قسمت آغازین این مجموعه، همچنان در دیدگاه مخاطبان نهادینه نشده بود و این انتخاب ها با رویکردهای متفاوت، متشکل از بازیگران مشهور سینما تا اساتید گمنام دانشگاه متغییر و در مواردی غافل گیرکننده بود. اکنون با گذشت پنجاه قسمت از این برنامه می توان به درستی و با لحاظ نمودن بنیان ها و ریشه های فکری تولیدکنندگان، ضمن رسیدن به خط فکری غالب بر این مجموعه، به تحلیل دقیقی از روند غیرخطی و در عین حال هم راستا در حضور مهمان ها در این برنامه یافت.

مسئله قابل ملاحظه دیگر، تمرکز بر شناخت دقیق ابعاد زیستی مهمان و تعامل واقعی با او است. در واقع برنامه های گفت وگو محور این چنینی، بر پایه تعامل و شناخت استوار بوده و می بایست تا حد امکان از تبلیغ یا نمایش به دور باشد. در واقع هدف غایی میزبان می بایست مواجهه بی پرده با زندگی و افکار مهمان و تشویق او به گفت وگوی آزاد و بدون سانسور مانند رنج های انسانی یا تأثیر هنر بر جامعه باشد. هدفی که در اکنون تا حد زیادی تامین شده است.

انتخاب موضوعات جذاب و مرتبط با مخاطب در زمان بسط و گسترش مکالمات از سوی مجری نیز یکی دیگر از موضوعات قابل اهمیت این قبیل برنامه ها است. در واقع علاوه بر اینکه موضوعات می بایست دغدغه های روز جامعه را پوشش داده و به تجربیات انسانی، مسائل اجتماعی و فرهنگی نزدیک باشد، باید از سطحی نگری به دور بوده و برای مثال، ضمن تمرکز بر روی کتاب خوانی، فیلم ها یا چالش های فرهنگی، از ترندهای زودگذر اجتناب کرده و بدین شکل به عمق نزدیک شود. موضوعی که در اکنون به خوبی بدان پرداخته شده است.

هرچند که اغلب در برنامه های گفت و گو محور به گونه ای متفاوت از سایر برنامه ها به مسئله دکور و تجهیزات توجه می شود، اما بدون حفظ چارچوب های اصولی، ساختار حرفه ای و تولید با کیفیت یکی از نکات حائز اهمیت است که در اکنون با شناخت دقیق و بررسی جزییات بدان توجه شده و بهبود فنی مانند نورپردازی و صدا نیز در این برنامه حائز اهمیت است. هرچند که این قبیل برنامه ها نباید متکی به کیفیت میز و صندلی بوده و می بایست خروجی فرهنگی مفید داشته باشد!

حضور مدیربرنامه باتسلط و بادانش، یکی از نکات کلیدی این برنامه ها است. مجری، باید مصرف کننده حرفه ای فرهنگ و مسلط به گفت وگو بوده و به دیالوگ عمق بخشد و از سطحی نگری جلوگیری کند. در عین حال باید نقش راهبری فرهنگی ایفا کند و با ذوق و شناخت شخصی، مخاطب را ترغیب کند. اما به راستی سوال اینجاست که سروش صحت به عنوان مجری و میزبان اکنون آیا از ویژگی های لازم برای اداره و مدیریت این برنامه برخوردار است؟ آیا او کتاب خوان خبره است و یا در تلاش برای حقنه کردن کتاب باز بودن خود به مخاطب است؟ صحت، به عنوان مجری تاک شوهای فرهنگی کتاب باز و اکنون، در میان عوام مردم، به عنوان فردی کتاب خوان و علاقه مند به مطالعه شناخته می شود. هرچند که برمبنای برخی شواهد، در نوآموز بودن او در حوزه تخصصی و حرفه ای این مقوله می توان گمانه زنی کرد، اما در علاقه واقعی او به کتاب و مفاهیم مرتبط شکی وجود ندارد. او در خانواده ای اهل مطالعه به دنیا آمده و موضوع کتاب خوانی در دوران نوجوانی برای او دغدغه بوده و در زمینه فیلمنامه نویسی، قصه پردازی، بازیگری و کارگردانی حضور شایسته ای در هنر داشته و آثار متاخرش به جهان هنر نزدیک تر بوده است. هرچند که بنا بر اظهارات شخصی خود (که بیشتر در نیمه دوم مجموعه پنجاه قسمتی اکنون پیش آمده) کتاب خوان و کتاب باز حرفه ای نبوده و در حال مشق و یادگیری از اساتید خبره و متخصص این حوزه است.