در روزهای اخیر همایشی با عنوان محاکمه ظریف و روحانی برگزار شد؛ تجمعی که هرچند تعداد حاضران در آن چندان چشمگیر نبود، اما بازتاب رسانه ای و سیاسی گسترده ای یافت. در حالی که بیش از چهار سال از پایان دولت حسن روحانی می گذرد، همچنان بخشی از جریان های سیاسی کشور بر طبل نقد و اتهام علیه او و محمدجواد ظریف می کوبند.

به گزارش خبرآنلاین، این پرسش اساسی را نمی توان نادیده گرفت که چرا چنین هجمه هایی پایان ندارد و چه زمانی قرار است فضای سیاسی کشور از تسویه حساب های جناحی فاصله بگیرد.

آیا تکرار این رفتارها در شرایط کنونی، که کشور با مسائل پیچیده اقتصادی، فشارهای بین المللی و نیاز مبرم به انسجام ملی مواجه است، نوعی کارشکنی در مسیر دولت مستقر محسوب نمی شود؟ در حالی که بسیاری بر لزوم عبور از منازعات قدیمی و تمرکز بر حل مشکلات مردم تأکید دارند، بازتولید چنین تجمعات و شعارهایی، بیش از آنکه به پاسخگویی یا شفافیت بینجامد، شائبه استفاده ابزاری از پرونده های گذشته را تقویت می کند؛ گویی رقابت های سیاسی هنوز از سایه گذشته رهایی نیافته و محاکمه بهانه ای تازه برای جدال های کهنه شده است.

نظر ناصر ایمانی، فعال سیاسی اصولگرا، را جویا شدیم؛ او درباره این اتهام زنی ها گفت: به نظر من شما موضوع را از زاویه درستی نگاه نمی کنید. واقعیت این است که کشور به دلیل برخی تصمیماتی که در زمان آقای روحانی و آقای ظریف اتخاذ شد، امروز با مشکلات بسیار زیادی مواجه است.

وی افزود: من در اینجا قصد ندارم درباره برجام صحبت کنم، بلکه موضوع مورد نظر من مسئله اسنپ بک است. اسنپ بک یک مسئله بسیار مهم برای کشور بود و همان طور که همه می دانند، حتی جریان های سیاسی حامی آقای روحانی و ظریف نیز در ماه های گذشته درباره آن اظهارنظر کرده اند. به هر حال، اسنپ بک اجرا شد؛ اجرای آن تقصیر مستقیم آقای روحانی و ظریف نیست، اما امضای توافق و مسئولیت آن بر عهده آن هاست.

او ادامه داد: کشور از این مسئله خسارت بسیار زیادی دیده و مردم ایران به دلیل آثار اجرای اسنپ بک متضرر شده اند. من فکر می کنم اگر چنین خسارتی در زمان دیگری رخ داده بود، اعتراضات بسیار گسترده تری علیه کسانی که این موافقت نامه را امضا کردند شکل می گرفت. به هرحال، هرکس سندی را امضا کرده باید مسئولیتش را بپذیرد. اما متأسفانه نه تنها شاهد پذیرش مسئولیت نیستیم، بلکه نوعی فرار به جلو از سوی آن ها دیده می شود.

ایمانی گفت: حتی اگر سکوت می کردند، بهتر بود. نمی گویم باید عذرخواهی می کردند، اما سکوت به مراتب شایسته تر از موضع گیری های فعلی شان بود. وقتی در این شرایط حساس، افرادی برخلاف منافع ملی کشور مثلاً علیه کشوری مانند روسیه سخن می گویند، این اقدام در تضاد با مصالح ملی است و طبیعی است که با واکنش های منفی روبه رو شود.

وی تأکید کرد: برای درک بهتر موضوع، فرض کنید توافق برجام را نه آقای ظریف بلکه آقای جلیلی امضا کرده بود. در آن صورت، جریان سیاسی حامی آقای روحانی و ظریف چه واکنشی نشان می دادند؟ قطعاً واکنش ها بسیار تندتر از امروز بود. همین مثال نشان می دهد که برخی برخوردها با نگاه جناحی انجام می شود نه ملی.

او افزود: کسانی که توافق را امضا کردند باید صادقانه بگویند مسئولیتش با ماست، چه درست بوده چه اشتباه. اما اینکه هیچ مسئولیتی نپذیرند و حتی ادعا کنند مقصر کشورهای دیگر بوده اند، رفتاری ناپسند و غیرمسئولانه در عرصه سیاست است.

ایمانی گفت: برای درک بی طرفانه تر ماجرا باید جای افراد را عوض کنیم. فرض کنید در زمان آقای احمدی نژاد یا آقای رییسی توافقی مانند برجام امضا می شد و امضاکننده آن مثلاً آقای جلیلی یا مرحوم امیرعبداللهیان بود. آن وقت جریان رسانه ای و طرفداران آقای روحانی و ظریف چه واکنشی نشان می دادند؟

وی خاطرنشان کرد: متأسفانه امروز هرگاه سخنی انتقادی درباره آقای ظریف یا آقای روحانی گفته می شود، بلافاصله عده ای از آنان دفاع می کنند و می گویند انسجام ملی به خطر افتاده است. اما کسی نمی پرسد چرا سخنان و رفتارهای همین آقایان در شرایط حساس کنونی کشور، انسجام ملی را خدشه دار نمی کند.

وی افزود: ببینید، مسئله این نیست که مقامات قضایی کسی را محاکمه کرده باشند. مقامات قضایی که هنوز اقدامی نکرده اند. البته به اعتقاد من، قوه قضاییه باید خیلی چیزها را بررسی کند؛ مثلاً میلیاردها دلاری که در دوران آقای احمدی نژاد مشخص نشد کجا رفت، باید مورد پیگرد قرار می گرفت. همچنین درباره برجام و امضاکنندگان آن نیز باید قوه قضاییه ورود کند. من شخصاً از اینکه چنین بررسی هایی صورت نگرفته، انتقاد دارم.

او ادامه داد: از سال 1400 تاکنون عده ای در حال اعتراض اند، اما واقعیت این است که امروز دیگر دوران آغاز برجام نیست؛ زمانی نیست که رییس جمهور وقت اعلام می کرد همه چیز تمام شد و همه مشکلات حل شد . ده سال گذشته و ما نتایج برجام را دیدیم؛ افزایش تحریم ها، فشار بیشتر و حتی رویارویی های بین المللی. نمی گویم همه اینها نتیجه مستقیم برجام است، اما واقعاً جز خسارت برای کشور چه چیزی نصیب ما شد؟

وی گفت: اجرای اسنپ بک، علیرغم تلاش های دولت کنونی برای جلوگیری از آن، در نهایت انجام شد. آیا نباید از کسانی که برجام و اسنپ بک را امضا کردند، پرسشی مطرح شود؟ وقتی به تاریخ کشور نگاه می کنیم، می بینیم بسیاری از قراردادهای گذشته موجب خسارت به ایران شده اند. مگر نه اینکه ما امروز در مورد قراردادهای زمان صفویه، قاجار و پهلوی قضاوت می کنیم؟ پس این هم بخشی از تاریخ ایران است و آیندگان درباره آن قضاوت خواهند کرد.

ایمانی تأکید کرد: انتقاد جرم نیست. عده ای فقط می پرسند چرا چنین توافقی امضا شد که به این حد از خسارت منتهی شود. آیا این پرسش به معنای برهم زدن انسجام ملی است؟ در حالی که آقایان حاضر نیستند بگویند چرا و چگونه چنین توافقی را امضا کردند. نه تنها مسئولیت نمی پذیرند، بلکه فرار به جلو می کنند.

وی افزود: ببینید، پای امضای این توافق، نماینده ایران یعنی آقای ظریف بود، نه وزیر خارجه روسیه یا فرانسه. وقتی در مورد برخی قراردادهای دیگر مانند پروژه کرسنت، سال هاست اعتراض و تحقیق صورت می گیرد، چرا درباره برجام نباید پرسش شود؟ مگر نه اینکه آقای زنگنه در همان پرونده با صدای بلند گفت منافع ملی آسیب دیده است؟ پس چرا آن اعتراض مشروع است و این یکی نه؟

ایمانی گفت: من درستی یا نادرستی برجام را قضاوت نمی کنم، اما می گویم وقتی توافقی چنین مهم امضا می شود، باید پاسخ گویی وجود داشته باشد. حالا ده سال گذشته و این پرونده تاریخی شده است. همان طور که امروز درباره قرارداد دارسی حرف می زنیم، پنجاه سال دیگر هم درباره برجام و اسنپ بک سخن گفته خواهد شد.

او ادامه داد: البته امروز کشور در شرایطی نیست که بخواهیم در گذشته متوقف شویم یا چنگ به اختلافات قدیمی بزنیم. باید از این مرحله عبور کنیم، اما این عبور به معنای آن نیست که امضاکنندگان توافق مدعی شوند یا نقش خود را انکار کنند.

وی خاطرنشان کرد: متأسفانه برخی از همین آقایان امروز در مواضع خود، برخلاف منافع ملی سخن می گویند. شرایط فعلی کشور اقتضا نمی کند که علیه کشورهایی مانند روسیه و چین مواضع تند گرفته شود. ما از پرونده تاریک روابط روسیه با ایران دفاع نمی کنیم، اما واقعیت این است که در شرایط کنونی، همین دو کشور یعنی روسیه و چین بودند که در شورای امنیت سازمان ملل در برابر اجرای کامل اسنپ بک ایستادند و از تشدید بحران جلوگیری کردند.

ایمانی تأکید کرد: وقتی آقایان در چنین شرایطی مواضعی می گیرند که به روابط ایران با این کشورها لطمه می زند، این برخلاف منافع ملی است. آقای قالیباف هم در مجلس گفت باید مصالح ملی رعایت شود. اما متأسفانه در برخی رسانه های نزدیک به جریان خاص، شاهد حملات تندی علیه این مواضع هستیم.

او در پایان گفت: این رفتارها واقعاً تأسف آور است. ما باید از تجربه ها درس بگیریم، نه اینکه همچنان در فضای سیاسی و جناحی متوقف بمانیم. انتقاد کردن جرم نیست؛ اما بی مسئولیتی در قبال تصمیمات بزرگ، قطعاً ظلم به تاریخ و منافع ملت ایران است.