یک استارت آپ هلندی یک رحم مصنوعی را برای نجات جان نوزادانی که خیلی زود به دنیا می آیند و در غیر این صورت نمی توانند زنده بمانند، توسعه داده است.

به گزارش ایسنا ، یک استارت آپ مستقر در هلند موسوم به آکوا ومب (Aqua Womb) در حال توسعه یک سیستم پشتیبانی از حیات شبیه به رحم برای نوزادان بسیار نارس است.

این سیستم مصنوعی به گونه ای طراحی شده است که یک محیط امن و مداوم را برای سرپناه فراهم کند و نوزاد را از قرار گرفتن زودهنگام در معرض هوا محافظت کند.

هدف، پیشبرد مراقبت از نوزادان نارس از طریق توسعه یک رحم مصنوعی در سطح بالینی است که به عنوان انکوباتور پر از مایع نیز شناخته می شود.

نوزادانی که بین 22 تا 24 هفتگی متولد می شوند با خطرات بزرگی روبرو هستند. آنها در حال حاضر شانس کمی برای زنده ماندن و احتمال بالایی برای ابتلا به مشکلات سلامتی مانند بیماری مزمن ریه و آسیب عصبی دارند.

در ایالات متحده، هزاران نوزاد هر ساله در بازه زمانی 22 تا 24 هفتگی متولد می شوند و تولد زودرس دومین علت اصلی مرگ نوزادان در این کشور است.

یکی از دلایل اصلی ناتوانی نوزادان نارس در ادامه زندگی این است که ریه های آنها برای تنفس هوا بسیار نابالغ است.

دستگاه های تهویه مکانیکی فعلی می توانند خطر آسیب به ریه های شکننده و توسعه نیافته را به همراه داشته باشند.

این سیستم مصنوعی به گونه ای طراحی شده است که محیطی امن و مداوم را برای نوزاد فراهم کند و او را از قرار گرفتن زودهنگام در معرض هوا محافظت کند.

این سیستم می تواند به نوزاد اجازه دهد بدون تماس با هوا شناور شود، رشد کند و بالغ شود.

جالب اینجاست که این دستگاه جدید می تواند به نوزادان نارس اجازه دهد تا در یک محیط رحم مصنوعی غوطه ور شوند تا زمانی که ریه هایشان به اندازه کافی بالغ شوند و بتوانند کار کنند.

گاردین گزارش داد که این سیستم از یک مخزن شیشه ای پر از مایع آمنیوتیک مصنوعی در دمای نزدیک به بدن استفاده می کند.

این سیستم با یک لایه سیلیکونی بیرونی محکم طراحی شده است که در مقابل لگدهای نوزاد مقاومت می کند و در نتیجه به عضلات آنها کمک می کند تا کشیده شوند و قدرت پیدا کنند.

این رحم مصنوعی به نوزاد اجازه می دهد تا از طریق سزارین مستقیماً به یک کیسه پر از مایع منتقل شود و به یک جفت مصنوعی متصل شود.

سپس پزشکان به سرعت بند ناف را به سیستم پشتیبانی حیات خارجی یا جفت مصنوعی متصل می کنند.

جفت مصنوعی که تقریباً به اندازه مشت یک انسان بالغ است، به عنوان مرکز اصلی پشتیبانی حیات عمل می کند و عملکردهای تبادل جفت بیولوژیکی را تقلید می کند.

این دستگاه با دو نوع لوله مخصوص مهندسی شده است؛ کاتترهای بسیار ظریف برای استخراج آرام کربن دی اکسید و مواد زائد متابولیک از جریان خون نوزاد استفاده می شوند، در حالی که کانول های قوی تر به طور همزمان اکسیژن و مواد مغذی لازم را به خون تزریق می کنند.

این اتصال مجدد پیچیده و پرمخاطره، گردش خون و پایداری مداوم را تضمین می کند و به نوزاد نارس زمان گرانبهای مورد نیاز برای بالغ شدن اندام های داخلی بدون فشار مضر تنفس هوا را می دهد.

برای والدینی که از ویرانی ناشی از نارس بودن شدید رنج برده اند، این فناوری نشان دهنده یک معجزه مدت ها مورد انتظار برای دادن زمان بیشتر به نوزادان در رحم است.

در صورت موفقیت، این فناوری می تواند نوزادان آسیب پذیرتر را نجات دهد و آنها را از عوارض مزمن در امان نگه دارد.

یک مادر که فرزند 22 هفته ای خود را از دست داده بود، گفت که برای دسترسی به این دستگاه حاضر بود هر چیزی را امضا کند.

با این حال، این فناوری به این زودی ها از راه نمی رسد و با سؤالات عمیقی همراه است. نهادهای نظارتی سلامت ایالات متحده به طور فعال در این امر دخیل هستند.

طبق گزارش ها، سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) به طور فعال در حال بررسی داده ها و بررسی این است که آیا اولین آزمایش های بالینی این فناوری را تأیید کند یا خیر. این سازمان در سپتامبر 2023 یک کمیته مشورتی برای بررسی آزمایش ها تشکیل داد.

فراتر از موانع فنی، کارشناسان هشدار می دهند که رحم مصنوعی مرز اخلاقی جدیدی ایجاد می کند.

الیزابت کلویی رومانیس ، محقق حقوق پزشکی در دانشگاه دورهام به گاردین گفت: این نوع دستگاه مرحله جدیدی از رشد انسان را ایجاد می کند، چیزی که قبلاً هرگز مجبور به توصیف یا تنظیم آن نبوده ایم.

این فناوری هنوز آماده نیست، اما جهان منتظر این معجزه بالقوه است.

شرکت AquaWomb هنوز زمان شروع آزمایش های انسانی فناوری خود را فاش نکرده است.