دکتر احمد نجاتیان، با بیان اینکه توجه به مؤلفه توزیع آموزشی از اهمیت فراوانی برخوردار است، اظهار کرد: پیش فرضی که درباره آموزش مطرح می شود، این است که اغلب دانشجویان یک دانشگاه از همان منطقه ای هستند که دانشگاه در آن قرار دارد. ما در سازمان نظام پرستاری با وزارت بهداشت جلسات متعددی برگزار کرده ایم و اجرای آمایش سرزمینی در حوزه آموزش را پیشنهاد داده ایم. هدف از این طرح، پاسخ به پرسش کدام مناطق کشور در حوزه پرستاری کمبود دارند؟ است.

به گزارش ایسنا، وی با بیان اینکه با سرریز آموزشی در برخی استان ها مواجه هستیم، افزود: متاسفانه در برخی مناطق کشور ظرفیت آموزش بیش از نیاز منطقه است، در حالی که فرآیند جذب نیرو در همان مناطق انجام نمی شود. این مسئله باعث افزایش شمار پرستاران بیکار شده است. از سوی دیگر، شرایط معیشتی موجب شده که بسیاری از پرستاران بیکار استان ها تمایلی برای حضور و کار در تهران نداشته باشند.

به گفته او، تربیت نیروی پرستاری باید براساس آمایش سرزمینی انجام شود؛ چرا که در حالی که استان هایی مانند خوزستان و هرمزگان با کمبود پرستار مواجه اند، برخی مناطق دیگر با مازاد نیروی آموزش دیده روبه رو هستند.

نجاتیان تأکید کرد: عدم تمایل برای حضور در چرخه خدمت و ماندگاری پرستاران، مسائلی هستند که پیش از آموزش باید مورد بررسی قرار گیرند.

رییس کل سازمان نظام پرستاری با اشاره به وجود اختلاف نظر میان این سازمان و وزارت بهداشت درباره ریشه های کمبود پرستار در کشور گفت: ما معتقدیم کمبود پرستار ناشی از کمبود آموزش نیست؛ چرا که در حال حاضر بیش از 220 دانشکده پرستاری در کشور فعال هستند و سالانه تعداد قابل توجهی پرستار تربیت می شود.

نجاتیان با تاکید بر اینکه مسائل منطقه ای باید در کانون توجه برنامه ریزی ها قرار گیرد، تصریح کرد: در مواجهه با کمبود پرستار نمی توان نسخه واحدی برای تمام کشور تجویز کرد. ممکن است در یک منطقه لازم باشد ظرفیت آموزشی افزایش یابد، اما در منطقه ای دیگر باید ظرفیت استخدام تقویت شود.

وی در پایان گفت: سازمان نظام پرستاری به وزارت بهداشت پیشنهاد داده است که رویکرد منطقه ای را در حل مشکلات پرستاری در دستور کار قرار دهد. پروپوزال این موضوع نیز به وزارتخانه تحویل داده شده است. باور ما این است که تنها با اتخاذ راهکارهای منطقه محور می توان به صورت واقعی بحران پرستاری را مدیریت کرد.