چند روز پیش نامه ای از سوی دفتر معاون اول رییس جمهوری خطاب به چند وزیر کابینه نوشته شد که در آن از آن ها خواسته شده بود در نمایشگاه و اجلاس بین المللی توسعه پایدار شرکت کنند و برای حضور فعال، اقدامات لازم را انجام دهند.

در نگاه اول، شاید این نامه یک اقدام عادی در راستای حمایت از توسعه پایدار به نظر برسد، اما در واقع این موضوع بوی رانت، اجبار و سوء استفاده از موقعیت دولتی را می دهد.

در شرایطی که کشور با بحران اقتصادی، تورم بالا، و مشکلات عدیده در حوزه تولید و خدمات شهری مواجه است، صدور چنین نامه ای از سوی معاون اول رییس جمهور برای حمایت از برگزاری یک نمایشگاه در فضای غیر استاندارد و موقتی مصلی تهران، سؤال های جدی را درباره انگیزه های پشت پرده آن مطرح می کند.

آیا معاون اول رییس جمهور از وضعیت نابسامان فعالان صنعت نمایشگاهی کشور خبر ندارد؟ آیا می داند بسیاری از این فعالان سال هاست برای دریافت حداقل حمایت های قانونی از دولت، صدها نامه نوشته اند و هیچ پاسخی نگرفته اند؟ پس چگونه است که حالا برای یک نمایشگاه خاص، دفتر ایشان به سرعت وارد عمل شده و دستور مساعدت صادر می کند؟

پیگیری ها نشان می دهد با این نامه حمایتی شهرداری های کشور مجاب به حضور در این نمایشگاه خواهند شد.
سؤال اینجاست: آیا خالی کردن جیب شهرداری ها و نهادهای عمومی در شرایط فعلی، نشانه ای از تدبیر و توسعه است؟ یا صرفاً تلاشی است برای پر کردن جیب عده ای خاص که پشت پرده این رویداد حضور دارند؟

این نمایشگاه در حالی در مصلی تهران برگزار می شود که بسیاری از فعالان صنعت نمایشگاهی نسبت به غیر استاندارد بودن این محل برای برگزاری رویدادهای بین المللی هشدار داده اند. نبود زیرساخت های لازم، ضعف در خدمات نمایشگاهی و نداشتن مجوزهای بین المللی باعث شده تا بسیاری از کارشناسان، برگزاری چنین نمایشگاه هایی را صرفاً نمایشی برای توجیه هزینه ها و کسب درآمد برای برخی شرکت های خاص بدانند.

منبع: عصرخبر