تیم فوتبال پرسپولیس با حضور اوسمار ویه را در آستانه تجربه فصلی تازه از نظر سبک بازی و تفکر تاکتیکی است. سرمربی برزیلی سرخ ها تصمیم دارد بر خلاف وحید هاشمیان، سیستم و ساختار تیم را از حالت محافظه کارانه خارج کرده و با رویکردی تهاجمی تر وارد مسابقات شود.

وحید هاشمیان در 8 هفته ابتدایی فصل با آرایش 1-5-4 تیمش را روانه میدان می کرد؛ سیستمی که محور اصلی آن بر استحکام خط دفاع و استفاده از ضدحملات سریع متمرکز بود. در این ساختار، علی علیپور به عنوان مهاجم هدف وظیفه اصلی گلزنی را بر عهده داشت و توانست با 5 گل زده عملکرد نسبتاً موفقی از خود نشان دهد. با این حال، کم گل بودن پرسپولیس و ناتوانی در خلق موقعیت های متنوع، انتقاد هواداران را در پی داشت؛ موضوعی که در نهایت به جدایی هاشمیان از نیمکت سرخپوشان انجامید.

حالا اوسمار ویه را با تفکری متفاوت به میدان آمده است. او قصد دارد ساختار تیم را از 1-5-4 به 2-4-4 تغییر دهد؛ سیستمی که به پرسپولیس اجازه می دهد با دو مهاجم بازی کند و در فاز هجومی با نفرات بیشتری حمله ور شود. این تغییر علاوه بر افزایش فشار روی دفاع حریف، باعث می شود جریان چرخش توپ در میانه میدان روان تر و متنوع تر شود.

در مدل اوسمار، تمرکز تیم روی مالکیت توپ، بازی ترکیبی و استفاده از عرض زمین است، در حالی که هاشمیان ترجیح می داد تیمش با ساختار فشرده و تمرکز بر انتقال سریع از دفاع به حمله عمل کند. به بیان دیگر، هاشمیان به دنبال امنیت دفاعی بود، اما اوسمار به دنبال برتری تاکتیکی و هجومی است.

اوسمار در جلسات تمرینی اخیر روی هماهنگی میان دو مهاجم و پویایی بیشتر وینگرها تاکید زیادی داشته و می خواهد با بالا بردن ریسک در فاز حمله، چهره ای متفاوت از پرسپولیس ارائه دهد؛ تیمی که به جای ترس از گل خوردن، برای گل زدن بازی کند.

اگر این تغییرات به درستی جا بیفتد، پرسپولیس می تواند از تیمی محتاط و نتیجه گرا، به تیمی تماشاگرپسند و هجومی تبدیل شود؛ تغییری که هواداران سال ها منتظر آن بوده اند.

باید دید پرسپولیس در دیدار روز جمعه مقابل استقلال خوزستان می تواند با سیستم جدید هم خواسته های اوسمار را براورده کند و هم هواداران را نسبت به عملکردشان راضی کند.