والیبال ایران یکی از درخشان ترین ستاره های خود را از دست داد. صابر کاظمی، ملی پوش جوان و محبوب تیم ملی، پس از روزها مبارزه میان مرگ و زندگی، سرانجام در 14 آبان 1404 در سن 26 سالگی چشم از جهان فروبست.

او متولد 3 دی 1377 در استان گلستان بود؛ جوانی آرام، محجوب و بی ادعا که از زمین های خاکی ترکمن صحرا تا سکوهای قهرمانی آسیا، مسیرش را با تلاش و پشتکار ساخت. در سال های اخیر، بسیاری از کارشناسان از او به عنوان آینده والیبال ایران یاد می کردند، پشت خط زنی که قدرت سرویس و پرش هایش، یادآور دوران طلایی ستارگان پیشین این ورزش بود.

از قهرمانی تا حادثه

صابر در کارنامه خود قهرمانی های متعددی دارد؛ از طلای بازی های آسیایی جاکارتا 2018 گرفته تا قهرمانی در مسابقات قهرمانی آسیا 2021 ژاپن که در آن عنوان ارزشمندترین بازیکن قاره آسیا را به دست آورد.

اما سرنوشت برای این ورزشکار جوان، پایانی تلخ رقم زد. در 25 مهر 1404 تنها 6 روز بعد از اخذ قرارداد با الریان صابر کاظمی که برای شنا به هتل محل استقرار باشگاه خود در قطر رفته بود به علتی نامعلوم دچار عارضه مغزی شد و به کما رفت و سپس به بیمارستانی در دوحه منتقل شد. شایعات بسیاری درباره برق گرفتگی یا سکته قلبی وی گفته شد که هیچ کدام به طور مستقل مورد تأیید مقامات رسمی باشگاه الریان و کشوری قطر قرار نگرفت. در نهایت پس از اینکه چند روز در بیمارستان قطر بود و پزشکان قطری از ادامه درمان او ناامید شدند با تصمیم خانواده اش صابر به ایران منتقل شد اما در نهایت پزشکان ایرانی از مرگ مغزی او خبر دادند و جامعه ورزش کشور را در شوک فرو برد.

وداعی غریب و تلخ

روزهای پس از حادثه، خانواده، دوستان و هم تیمی ها و مردم ایران با چشمانی نگران اخبار وضعیت او را دنبال کردند. امیدها بارها زنده شد و دوباره فرو ریخت. تا آنکه سرانجام در 14 آبان، قلب صابر برای همیشه از تپش ایستاد.

کاظمی نه فقط یک قهرمان ورزشی، بلکه الگوی نسلی بود که از رویاهای کوچک آغاز کرد و تا بزرگ ترین افتخارات آسیا رسید.

میراثی که باقی می ماند

پرش های صابر در زمین والیبال در این عمر کوتاه ورزشی اش، در خاطره مردم ایران جاودانه خواهد ماند. جامعه والیبال ایران امروز در غم از دست دادن صابر کاظمی عزادار است. اما در میان این اندوه، یاد و نام او همچنان زنده است؛ یادآور اینکه عشق و تلاش حتی با رفتن آدم ها هم از بین نمی رود.