هر سال، غریزه مهاجرت، هزاران گورخر، گوزن ایمپالا و گوزن یالدار را وادار می کند تا صدها، بلکه هزاران کیلومتر را در جستجوی چراگاه های سرسبزتر و آب تازه طی کنند.

به گزارش فرارو، برای رسیدن به مقصد، ناچارند از رودخانه هایی عبور کنند که میان این سرزمین ها قرار دارد، رودخانه هایی که در دل خود شکارچیانی باستانی و مرگبار پنهان کرده اند؛ تمساح های نیل، که گویی این رویداد سالانه را در تقویم شکار خود علامت زده اند.

در واقع، بخش قابل توجهی از تمساح های نیل بخش عمده تغذیه سالانه شان را از همین مهاجرت به دست می آورند. این شکارچیان بی رحم و نیرومند در بازه کوتاه عبور حیوانات، هرچه بتوانند شکار می کنند، زیرا فرصتشان محدود است.

در این صحنه، یکی از گورخرها در میان رود گرفتار شد و در حالی که تمساح پای جلویی اش را در دهان گرفته بود، با تمام توان برای نجات خود جنگید. او سرانجام توانست از چنگال مرگ بگریزد، اما بهایی سنگین پرداخت: وقتی از آب بیرون آمد، یکی از پاهای جلویی اش به طور کامل قطع شده بود.

با وجود درد و ضعف شدید، گورخر ناچار بود به راه خود ادامه دهد ، تنها با سه پا، اما با اراده ای که هنوز ایستاده بود. او باید می دوید، باید فاصله می گرفت، چون بقا فقط در حرکت معنا دارد.