فرارو- عموم مردم ایران اکبر گلپایگانی را با لقب او، یعنی گلپا، به یاد می آورند. گلپا، در میان خوانندگان پیش از انقلاب 57 از جایگاه ویژه ای برخوردار است. او به سبب سبک ویژ و قدرت صدایی که داشت به یکی از خوانندگان بنام موسیقی ایران بدل شد.

به گزارش فرارو، اکبر گلپایگانی در 10 بهمن 1312 در تهران متولد شد و در 13 آبان 1402 دار فانی را وداع گفت. او علاوه بر خوانندگی، هرازگاهی به عنوان بازیگر نیز فعالیت می کرد. گلپا ازجمله خوانندگان ایرانی است که بعداز سال ها همچنان شنیده می شوند.

در بین افراد سرشناس در حوزه موسیقی، گلپا یکی از چهره های به یادماندنی به شمار می رود. او، باوجوداینکه بخش عمده فعالیتش را در دوران پیش از انقلاب 57 سپری کرد، همچنان به عنوان چهره ای مهم در حوزه موسیقی شناخته می شود. از اکبر گلپایگانی قریب به 300 اثر به جا مانده است که تعداد زیادی از آن ها همچنان شنیده می شوند.

در روزگاری که موسیقی همچنان منزلتی داشت و خوانندگان برای آنکه به اجرای زنده برسند سال ها تمرین و ممارست داشتند، اکبر گلپا سربرآورد و نامش را در کنار خوانندگان بزرگ زمانه اش قرار داد. گلپا، صدای خوبش را از پدرش -که مرثیه خوان بود- به ارث برده بود. علاوه بر پدر، برادر اکبر گلپایگانی، محمدعلی گلپایگانی معروف به محمد گلریز، هم خواننده است. گلپا در سن هشت سالگی به یادگیری موسیقی پرداخت. به سبب موقعیت پدرش، از همان کودکی با موسیقی دانان زیادی آشنا شد و خیلی زود استعداد ویژه اش را در این زمینه رونمایی کرد.

گلپا برای اولین بار در 14سالگی به عنوان خواننده اجرای زنده انجام داد و پس از آن برای به مدرسه نظام رفت و در آنجا با ایرج خواجه امیری آشنا شد. در ادامه و پس از شکوفایی استعدادش، با هنرمندان نامدار زمانه اش همکاری کرد. او که حالا موسیقی را به شکل علمی از نورعلی برومند و استادان دیگری آموخته بود، حالا به عنوان یک خواننده جوان و بااستعداد مسیر تازه ای را در پیش داشت.

صدای گلپا برای سال ها یکی از اصلی ترین صداهایی بود که از برنامه معروف گل ها شنیده می شد. او به مدت 17 سال به عنوان خواننده با این برنامه همکاری داشت. در ادامه و با روی کارآمدن هوشنگ ابتهاج به عنوان ریاست موسیقی رادیو ایران در اواخر دوران پهلوی، گلپا و تعداد دیگری از خوانندگان قدیمی برنامه گل ها، به شکل غیرمستقیم اخراج شدند. باوجوداینکه گلپا و محمدرضا شجریان در سال های پیش از انقلاب از دوستان نزدیک هم بودند، پس از انقلاب 57 رابطه آن ها تیره وتار شد.

در ادامه و با به وقوع پیوستن انقلاب 57، گلپا از فعالیت باز ماند. اجراهای گلپا در سال های پس از انقلاب به چند اجرای خارج از ایران محدود شد. بااین وجود در سال 1382، آلبوم هایی از او منتشر شد که به پرفروش ترین آلبوم های موسیقی ایران بدل شدند.

در نهایت اکبر گلپایگانی در 13 آبان 1402 درگذشت و پیکر او در قطعه هنرمندان بهشت زهرای تهران به خاک سپرده شد.