اسعد الشیبانی، وزیر امور خارجه دولت سوریه مدعی مداخله تهران در امور سوریه در زمان جنگ علیه تروریسم شده و این موضوع را تنها مسئله اصلی گروه جدید حاکم بر سوریه در روابط با ایران دانست.

به گزارش ایسنا، وزیر امور خارجه دولت سوریه با حضور در جلسه پرسش و پاسخ گفت وگوهای منامه 2025 درباره روابط با ایران تحت مدیریت حاکمان جدید دمشق با ادعاهایی علیه رویکرد تهران نسبت به سوریه مدعی شد: داستان ما و ایران طولانی است. نمی دانم که سیاست آن ها در سوریه و منطقه سیاست درستی بوده است؛ این سیاست علیه مردم سوریه بود. آن ها در تمام مدت 14 سال جنگ (داخلی) با جانبداری از (بشار) اسد، (در امور سوریه) مداخله کردند.

ادعای الشیبانی در حالی مطرح می شود که ایران به دعوت دولت قانونی سوریه مستشاران نظامی خود را برای کمک به مبارزه با تروریسم، به ویژه داعش به این کشور اعزام کرده بود و بارها تاکید کرد که به دنبال استقرار نظامی و مداخله در امور داخلی این کشور نیست.

الشیبانی در ادامه اعاها علیه ایران گفت: ما با تهران به عنوان یک کشور مشکلی نداریم. مشکل با ایران مسئله مداخله است-مداخله ای که واقعا بر رنج مردم سوریه افزوده است. سوریه اکنون عاری از این مداخلات است.

وزیر امور خارجه سوریه افزود: اکنون مایلم ارتباط این موضوع با ذهنیت اسراییل در منطقه را بیان کنم. به نظرم هر کشوری که بخواهد سیاست خارجی و پایگاه های نظامی خود را بر تعصب بنا کند-چنان که ایران می گفت مسیر قدس از سوریه می گذرد و اسراییل هم می گوید گذرگاه داوود از سوریه می گذرد-به نظرم این به صلح و ثبات منجر نخواهد شد. سوریه متعلق به سوری هاست و گذرگاه کسی نیست. این کشور نقطه اتصال تمامی تمدن هاست، حاکمیت ملی مستقل دارد و ما هیچ گونه مداخله در سوریه را نمی پذیریم.

گذرگاه داوود طرحی راهبردی است که به نظر می رسد هدف آن ایجاد یک راهرو حمل ونقل و انرژی از اراضی اشغالی از طریق مناطق جنوبی سوریه به عراق است، که بخشی از یک رویای گسترده تر برای گسترش نفوذ رژیم اشغالگر از نیل تا فرات تلقی می شود. این پروژه نه تنها به مسائل اقتصادی بلکه به اهداف ژئوپلیتیکی گسترده تر، از جمله کاهش نفوذ ایران و تقویت روابط با کشورهای عربی مرتبط است.

طبق گزارش رسانه ها، حضور نظامی رژیم صهیونیستی در مناطق جنوبی سوریه می تواند به تشدید درگیری ها با گروه های مقاومت مانند حزب الله منجر شود. این پروژه همچنین ممکن است با ادعای حفاظت از مسیرهای حیاتی به بهانه ای برای حملات نظامی رژیم صهیونیستی به لبنان یا سوریه مبدل شود.