مهارت های نرم مجموعه مهارت هایی است که افراد می توانند در تمامی زمینه ها از آن استفاده کنند. تفکر انتقادی، مهارت حل مساله، هنر صحبت در جمع و البته کار تیمی نمونه هایی از مهارت نرم هستند. گفتنی است مهارت های نرم در نقطه مقابل مهارت های سخت قرار دارند که هر فردی در حرفه و شغل خود آن را کسب می کند. به عبارتی مهارت های نرم خصوصیات مطلوبی را شامل می شود که ارتباطی با دانش کسب شده در آن زمینه ندارد.

ضمن اینکه از مهارت های نرم تحت عنوان مهارت های ذهنی، فازی و غیرقابل اعتماد نیز یاد می شود. همچنین این مفهوم به مانند نوع سخت آن قابل ارزیابی صریح نیست و موضوعی مبهم است و اینکه مهارت های نرم پذیرش دقیقی ندارند. گفتنی است برخی از کشورها خصوصا کشورهای پیشرفته، سرمایه گذاری قابل توجهی نیز در این امر داشته اند. کیفیت بسیاری از صنایع در جهان امروز که با مهارت های نرم کارکنان در هم تنیده، نمونه بارز این مهم است.

از جانبی دیگر و با افزایش تحقیقات صورت گرفته، بیش از پیش ابعاد پنهان این موضوع روشن می شود. در حقیقت مهارت های نرم، بسترهای موفقیت در زندگی را فراهم کرده و به آن جامه عمل می پوشد. مهارت های نرم، مهارت های مهم مرتبط با شغل است که تاثیری جامع و کلی در کار را شامل می شود. در واقع آن طیف از کارکردهای شغلی که درباره آنها شناخت کافی وجود دارد مهارت های سخت و مواردی که بسیار کم روشن است، در دسته مهارت های نرم قرار می گیرد. نمونه ای مشابه به این مقوله، هوش اجتماعی و هوش کیفی است. ناگفته نماند مهارت های نرم در سه گروه مهارت های افراد، مهارت های اجتماعی و خصوصیات شغلی شخصی تقسیم بندی می شود.

در نهایت اینکه مهارت های نرم، افراد را قادر می سازد تا سازگاری بهتری داشته و مثبت اندیش باشند تا با چالش های زندگی حرفه ای و روزمره خود برخورد مناسب تری داشته باشند؛ در واقع مهارت های سخت و نرم مفاهیمی مکمل هستند و هر چند گونه سخت آن مفهومی اساسی است ولی اهمیت مهارت های نرم کمتر از نوع سخت نیست تا بدانجا که برخی صاحبنظران معتقدند نزدیک به هشتاد درصد دستاوردها، موفقیت های شغلی بلند مدت بر پایه مهارت های نرم هستند و ما بقی به مهارت های سخت مربوط می شود.