پس از پزشکیان این بار نوبت به علی لاریجانی، دبیر شورای عالی امنیت ملی کشور رسید که به روش های مختلف از کنشگران سیاسی، احزاب و گروه ها بخواهد با درک شرایط حساس کشور از ایجاد حاشیه های غیر ضروری پرهیز کنند. لاریجانی ابتدا با خط و امضای خود، مرقومه ای برای فعالان رسانه ای ارسال کرد و از آنها خواست که برای مدتی از دامن زدن به دو قطبی ها و حاشیه های غیرضروری پرهیز کنند و سپس در جمع برخی فعالان سیاسی و حزبی اعلام کرد: فکر می کنم زعمای سیاست در ایران هنوز مساله حساس امروز ایران را به خوبی لمس نکرده اند. لاریجانی در ادامه یادآور شد: به محض اینکه حادثه ای رخ می دهد راحت به جان یکدیگر می افتند و فضای کشور را به هم می ریزند.این نشان می دهد که بزرگی صحنه را درک نکرده اند.

به گزارش اعتماد، این مقام امنیتی بلند پایه کشور در پایان تاکید می کند: خب بله اختلاف نظر در کشور وجود دارد، وقتی شما در عرصه جنگ مهمی هستید، باید خیلی چیز ها را برای روز دیگری بگذارید. خداوند گذشت را برای همین روز ها گذاشته است دیگر. این یک اشکال است که باید به زبان های مختلف گفت، زیرا اگر درک نشود به کشور لطمه می زند. این رویکرد لاریجانی در تداوم همان دیدگاهی است که پیش از این مسعود پزشکیان، رییس جمهور برای راهبرد حل مشکلات ارایه کرده بود.

ایده وفاق راهبردی است که رییس جمهور پزشکیان بلافاصله پس از تکیه زدن بر راس هرم اجرایی کشور در دستور کار قرار داد تا به زعم خود زمینه تحقق منافع ملی را فراهم سازد. ایده ای که رییس جمهور آن را به قیمت نقد اصلاح طلبان از خود در پیش گرفت و تلاش کرد رویکرد دعوا نکنیم را در عرصه سیاسی و عمومی کشور ترویج کند. پزشکیان و یاران نزدیک او به درستی با بررسی تحلیلی عملکرد همه دولت های پس از جنگ به این نتیجه رسیدند که برای رفع مشکلات بنیادین اقتصادی، دیپلماسی، ارتباطی، فرهنگی و... در کشور به مشارکت همه طیف ها، گروه ها و دستجات نیاز است و هیچ دولتی با تکیه صرف بر گروه های سمپات خود نمی تواند پروژه های دشواری چون توسعه اقتصادی، رفع تحریم ها، دستیابی به توافق، رفع فیلترینگ و... را ساماندهی کند.

پزشکیان برای ایجاد این هماهنگی ها و محکم کردن کمربند وفاق، پس از جنگ 12 روزه پیشنهاد حضور علی لاریجانی به عنوان دبیر شورای عالی امنیت ملی را مطرح کرد. چهره ای میانه رو که همواره در شمایل شاهین ترازو تلاش کرده توازن را به عرصه سیاسی کشور باز گرداند. اما اجرای ایده وفاق در عمل با مشکلاتی جدی همراه است. برخی طیف های تندرو که در انتخابات چهاردهم ریاست جمهوری، موفق به کسب حداکثر آرا نشدند، اندک زمانی پس از پایان انتخابات، علم مخالفت با دولت و ایده وفاق را بر افراشتند و به بهانه های مختلف هم به دولت تاختند و هم با ایجاد دو قطبی های کاذب موافقان برجام- مخالفان برجام ؛ حجاب- بی حجابی ؛ موافقان فیلترینگ-مخالفان فیلترینگ و... تلاش کردند فضای جامعه را ملتهب سازند.

به اعتقاد چهره هایی چون رییس جمهور و دبیر شورای عالی امنیت ملی اش مقابله با این رویکردهای رادیکال، چهره های سیاسی، دلسوزان کشور و افراد فرهیخته باید تلاش کنند وارد بازی تدارک دیده شده توسط این جریانات نشده و با بی تفاوتی نسبت به کنش های آنان زمینه افزایش وفاق در جامعه را فراهم سازند.

برای بررسی ابعاد گوناگون این راهبرد سراغ احمد فاطمی (اصلاح طلب - نماینده بابل) و علی بابایی کارنامه (اصولگرا-نماینده ساری) 2 نماینده از طیف های مختلف سیاسی در مجلس رفته ایم تا درباره راه های افزایش وفاق و هماهنگی برای حل مشکلات با آنها گفت وگو کنیم.

جریان اقلیتی در مجلس تقسیم کار کرده و به بهانه های مختلف به دولت پزشکیان حمله می کنند

احمد فاطمی، نماینده مردم بابل و عضو کمیسیون اجتماعی مجلس درباره اهمیت وفاق و هماهنگی درون سیستمی برای رفع مشکلات بنیادین کشور می گوید: دولت چهاردهم یک دولت استثنایی در طول همه دولت های پس از انقلاب است، چون دولتی است که به معنای واقعی کلمه به دنبال وفاق است و این موضوع را در عمل نشان داده است.حدود 70درصد مدیران کشور در استان های مختلف، مدیرانی هستند که از زمان دولت آقای رییسی روی کار آمده اند و همچنان نیز حضور دارند. بسیاری از مدیران کل، مدیران استانی و میانی کشور از دولت قبل سر کار هستند. بنابراین، این یک فرصت است برای اینکه در عمل وفاق و همراهی و یکی شدن رقم بخورد.

فاطمی در تشریح موانعی که امر وفاق را با مشکل مواجه می سازد، می گوید: تندروها نمی خواهند به این مساله به عنوان یک فرصت و امتیاز نگاه کنند و بی اعتنا از کنار ایده وفاق آقای پزشکیان عبور می کنند. آنها نمی خواهند بپذیرند که رییس جمهور پزشکیان یک فرصت در اختیار طیف های سیاسی قرار داده که در پروسه رشد پایدار و همه جانبه کشور مشارکت کنند. حتی جنگ 12 روزه اخیر هم فرصتی را ایجاد کرد تا انسجام و اتحاد ملی تثبیت شده و خودش را پیدا کند. اما برخی تندروها در داخل مجلس و خارج از مجلس روی مسائل و حاشیه هایی زوم می کنند که برخلاف منافع ملی و بر طبل تشتت و تفرق کوبیدن است. این دسته از سیاسیون در زمین دشمن بازی می کنند. به نظرم بحث انسجام، وفاق و اتحاد یک درک متقابلی نیاز دارد، به عقلانیتی نیاز دارد تا تمام جریانات سیاسی با هر گرایش و سلیقه ای مانند مردم که پای ایران و انقلاب و شهدا ایستادند همین محورها را داشته باشند. عده ای اما نمی خواهند بپذیرند و عناد می ورزند و کینه ورزی می کنند.

عضو کمیسیون اجتماعی مجلس در بیان مصداقی راه های افزایش وفاق و همراهی فعالان سیاسی، حزبی می گوید: تنها مسیر حفظ انسجام ملی، گفت وگوست. صدا و سیما و هم اصحاب رسانه می توانند نقش موثری در این زمینه داشته باشند، اما متاسفانه صدا و سیما آن گونه که باید و شاید این نقش را ایفا نمی کند. البته این به معنای بی اثر شدن امر سیاسی نیست، داوری نهایی درباره گفتمان ها باید به مردم سپرده شود. همه طیف های سیاسی، مدیران و... گفت وگو می کنند تا رویکرد مد نظر آنها مورد توجه قرار گیرد. این مردم هستند که نهایتا بین این گفتمان ها، رویکردی که به مطالباتشان نزدیک تر است را انتخاب می کنند.

فاطمی در پایان یادآور می شود: کنشگران سیاسی و حزبی نباید برخی حرف ها که باعث تفرق و شکست انسجام می شود را بزنند، نمایندگان برخی نطق ها را انجام ندهند، تذکرات هدفمند و مدیریت شده را بیان نکنند. متاسفانه جریان اقلیتی در مجلس تقسیم کار کرده و به بهانه های مختلف به دولت پزشکیان حمله می کنند تا دولت چهاردهم را به دروغ ناکارآمد جلوه دهند! در حالی که تندروها باید بدانند، مردم هر ناکارآمدی یا تصویر ناکارآمدی را به حساب کلیت نظام و طیف های سیاسی می گذارند. برای مردم اصولگرا و اصلاح طلب؛ راست و چپ تفاوتی ندارد. ناکارآمدی دولت از نظر مردم ناکارآمدی کل سیستم است و توفیق دولت، موفقیت کل ساختار حکمرانی کشور محسوب می شود، بنابراین همه باید در راستای وفاق و انسجام حرکت کنیم.

برخی افراد و گروه ها، منافع حزبی و جناحی را بر منافع ملی ارجح می دانند

علی بابایی، نماینده ساری و عضو کمیسیون اجتماعی مجلس ضمن ورود به این بحث در پاسخ به این پرسش که چگونه می توان با عبور از حاشیه سازی های تندروها، زمینه افزایش وفاق در کشور را ایجاد کرد؟ می گوید: بحث وفاق ملی یا همبستگی ملی برای پیشبرد کارهای مردم بین همه موثرین در حکمرانی چه در مجلس و چه در دولت و چه در سایر قوا و ارکان قدرت از ضرورت های کلیدی امروز ایران است. در طول تاریخ به خصوص دهه های اخیر در سیستم های اجرایی تمام خسارت هایی که متوجه کشور شده، ناشی از اختلافات بین مسوولان تراز اول کشور به عنوان نماد و الگوی رفتار درست حکمرانی بوده است.

بابایی ادامه می دهد: ما به عنوان نماینده مردم وقتی میان مردم و آحاد جامعه می رویم مردم از ما و همه مسوولان و فعالان سیاسی همین توقع وفاق را دارند. یعنی سیاست گذاران، سیاستمداران و مسوولان در عین اینکه گرایش های سیاسی مختلفی دارند (که منافاتی با بحث رشد و پیشرفت کشور ندارد) اما در جامعه نباید مخرب باشند و علیه هم مواضع خصمانه و غیرمنطقی و غیراصولی اتخاذ کنند. سیاست هایی که کنشگران سیاسی اتخاذ می کنند باید در راستای منافع ملی کشور باشد، به خصوص این نوع رفتارها ازسوی کسانی که تجربه بیشتری نسبت به جوانان دارند، قابل قبول نیست.

عضو کمیسیون اجتماعی مجلس با دسته بندی کنشگران سیاسی یادآور می شود: در فضای حکمرانی کشور به طور کلی دو دسته حضور دارند؛ طیف هایی که دارای تجربه بیشتری هستند و در فضای سیاسی به قول معروف استخوان خرد کرده محسوب می شوند. طیف های دیگری از سیاستمداران هم جوانانی هستند که از نسل های جدید و طیف های جوان به جرگه حکمرانی تراز اول کشور وارد می شوند. این جوانان انقلابی چه چپ باشند و چه راست و چه اصلاح طلب باشند یا اصولگرا و میانه رو، باید ابتدا منافع ملی را شناخته و پس از آن در راستای تحقق آن تلاش و فعالیت کنند. وظیفه افراد باتجربه تر انتقال این تجربیات به جوانان انقلابی و پرشور است.

او یادآور می شود: در کنار این افراد برخی افراد و جریانات هم حضور دارند که همواره منافع جناحی و سیاسی و گروهی را بر منافع ملی ارجح می دانند. اینها در طول تاریخ همواره به دنبال تنش آفرینی و ایجاد معرکه های حاشیه ای بوده اند. معتقدم این افراد و گروه ها هم باید شرایط حساس امروز ایران را درک کرده و در راستای تحقق وفاق تلاش کنند.

بابایی با تاکید بر اینکه اولویت اصلی امروز کشور رشد اقتصاد و بهبود شاخص های معیشتی است، می گوید: مدل زندگی مردم و توجه به سبک زندگی آنها هم ازجمله اولویت هایی است که همه باید روی آن توافق کنند، ضمن اینکه ایران می تواند مناسبات ارتباطی خود در سطح جهان را بهبود داده و تحریم ها را از پیش پای اقتصاد و تجارت کشور بردارد. برای این هدف، باید از درون کشور صدای واحدی به گوش برسد و انسجام و مشارکت عمومی در بالاترین سطح وجود داشته باشد.

او ادامه می دهد: یکی از برکات جنگ 12 روزه هم همین اتحاد و انسجام بود؛ مردم با انسجام عمومی و مسوولان با اتحاد ملی توانستند یک پیوند نزدیک و هماهنگ ایجاد کنند و به عنوان نمادی برای حل مشکلات از آن استفاده شود. امروز باید از شخص محترم رییس جمهور پزشکیان و جناب آقای قالیباف تشکر و قدردانی کنیم؛ دیگران هم مانند این عزیزان باید کمک کنند تا کشور در مسیر رشد قرار گیرد. اکثریت نمایندگان مجلس هم تلاش می کنند به دولت برای تحقق این روند مساعدت کنند.

بابایی در پایان تاکید می کند: امروز مجلس تلاش می کند ایرادات برنامه هفتم را شناسایی کرده و به دولت کمک کند تا این نارسایی ها رفع شود. ازسوی دیگر برنامه هفتم، محاسن و مزایای زیادی هم دارد. نمایندگان باید تک تک بندهای برنامه هفتم را برای دولت چهاردهم شناسایی کرده و به گونه ای برنامه ریزی کنند که دولت برای اجرای آنها مشکلی نداشته باشد. باید به سمتی حرکت کنیم که سفره مردم رونق پیدا کند و چشم انداز روشنی برای آینده پیش روی این مردم فداکار و همراه گشوده شود. این چشم انداز با وفاق و هماهنگی و همراهی همه ارکان کشور اعم از دولتمردان، نمایندگان، مسوولان قضایی و نظارتی، فعالان سیاسی و حزبی و عموم مردم ایجاد می شود.