محققان یک آلپاکا و یک لاما را با زهر مار واکسینه کردند و برخی از آنتی بادی های تولید شده را در یک کوکتل قوی ترکیب کردند. طبق مطالعه ای که منتشر شده است، این پادزهر با استفاده از آنتی بادی های یک لاما و یک آلپاکا می تواند زهر برخی از سمی ترین مارهای جهان را خنثی کند. این درمان هنگامی که روی موش ها انجام شد، در برابر سموم 17 گونه مار آفریقایی محافظت ایجاد کرد و آسیب پوستی ناشی از زهر را کاهش داد.

به گزارش ایسنا، مارگزیدگی یک مسئله بهداشت عمومی نادیده گرفته شده است که تخمین زده می شود سالانه تقریبا 20 هزار نفر را در کشورهای جنوب صحرای آفریقا می کشد. سالانه حدود 300 هزار مارگزیدگی در این منطقه رخ می دهد و مرگ بافت ناشی از زهر منجر به تقریبا 10 هزار قطع عضو می شود.

به نقل از نیچر، درمان های پادزهر فعلی با تزریق دوزهای کمی از زهر مار به حیوانات بزرگ مانند اسب ها انجام می شود. اسب ها آنتی بادی هایی علیه سم تولید می کنند و پلاسمای اسب استخراج شده و برای درمان گزش در افراد استفاده می شود. اما این پادزهرها عمدتا مختص یک گونه مار هستند.

آن لیونگارز، یکی از نویسندگان این مطالعه و مهندس زیستی در دانشگاه فنی دانمارک در کونگنز لینگبی، می گوید: شناسایی ماری که فرد را نیش زده می تواند دشوار باشد و این امر ارائه درمان به موقع را دشوار می کند.

پلاسمای اسب حاوی انواع آنتی بادی ها و پروتیین های دیگری است که توسط سیستم ایمنی بدن انسان به عنوان عامل خارجی شناخته می شوند و بنابراین می توانند پاسخ ایمنی نامطلوبی را در افراد ایجاد کنند. علاوه بر این، پادزهرهای معمولی قادر به جلوگیری از مرگ موضعی بافت که مارگزیدگی می تواند ایجاد کند، نیستند.

آنتی بادی های مشتق شده از شتر

برای توسعه پادزهر طیف گسترده، محققان یک آلپاکا و یک لاما را در معرض سم 18 گونه از خطرناک ترین مارهای الاپیده در کشورهای جنوب صحرای آفریقا قرار دادند. الاپیده ها مارهای سمی هستند که با نیش های افراشته در جلوی دهانشان مشخص می شوند و شامل کبرا، مامبا و رینکال می شوند.

این گروه نانوبادی ها که نسخه های کوچکی از آنتی بادی هایی که می توانند به بافت ها نفوذ کرده و به سموم تخریب کننده بافت متصل شوند را از شترسانان جدا کرد. هشت عدد از این نانوبادی ها در یک کوکتل واحد ترکیب شدند.

هنگامی که این پادزهر به موش هایی که زهر مار به آنها تزریق شده بود، داده شد، با موفقیت زهر 17 گونه از 18 گونه مار هدف را خنثی کرد. همچنین آسیب پوستی ناشی از زهر را به طور قابل توجهی کاهش داد.

پیش از این تصور می شد که توسعه پادزهر طیف گسترده به تعداد بسیار زیادی آنتی بادی نیاز دارد، زیرا زهر برخی از گونه های مار می تواند حاوی تا 100 سم از چندین خانواده پروتیینی باشد.

اما این گروه نشان دادند که ترکیبی از تنها هشت نانوبادی می تواند زهر بسیاری از گونه های مار را خنثی کند، که نشان می دهد پادزهرهای طیف گسترده مشابهی را می توان برای سایر مناطق گرمسیری که مارگزیدگی رایج است، تولید کرد.

محققان خاطرنشان می کنند که نانوبادی های موجود در پادزهر آنها به سرعت تجزیه می شوند و ممکن است در حیوانات بزرگ اثر پایداری نداشته باشند.