قرار است دو شرکت دفاعی آلمانی روهد اند شوارتز و ترومف با همکاری یکدیگر یک سامانه ضدپهپاد اروپایی را ساخته و توسعه دهند. این سلاح ضدپهپاد ترکیبی از حسگرهای شناسایی و ردیابی، مانند رادار و سامانه پایش طیف فرکانسی، و یک سلاح انرژی هدایت شده با توان بالا است که برای خنثی سازی پهپادهای مهاجم طراحی شده است.

به گزارش یورونیوز، هدف از این پروژه، محافظت از زیرساخت های حیاتی و حریم های هوایی ممنوعه در برابر ورود پهپادهای بدون سرنشین، چه پهپادهای کوچک و چه احتمالا پهپادهای بزرگ تر، اعلام شده است.

این سامانه بر پایه مفهوم دفاع لایه لایه طراحی شده است: شناسایی، طبقه بندی و سپس درگیری با پهپاد از طریق سلاح انرژی هدایت شده. بنابر اعلام سازندگان، بخش حسگر این سامانه را شرکت روهد اند شوارتز و بخش لیزری آن را شرکت ترومف تأمین می کند.

اهمیت این پروژه در این است که پهپادهای روسی به تهدیدی فزاینده برای منطقه تبدیل شده اند. این پهپادها به سختی قابل شناسایی و انهدام با سامانه های پدافندی موجود هستند.

دولت های متخاصم می توانند از آن ها برای جاسوسی، حملات هدفمند، خرابکاری پنهان در زیرساخت های حیاتی و تحلیل توان دفاع هوایی کشورهای هدف استفاده کنند.

در واقع یک پهپاد ارزان روسی می تواند مدافعان اروپایی را وادار کند که از موشک های رهگیر بسیار گران تر استفاده کنند. از این رو سامانه ضدپهپاد مبتنی بر انرژی هدایت شده اروپا می تواند این نابرابری را کاهش دهد.

سامانه های لیزری مزایایی قابل توجه دارند: هزینه هر شلیک پایین تر است، هدف گیری مجدد بسیار سریع انجام می شود، و خطر آسیب جانبی ناشی از انفجارها کاهش می یابد. علاوه بر این، چنین سلاحی بالقوه قادر است با دسته پهپادهای بزرگ مقابله کند.

با وجود ضرورت چنین طرحی، هنوز ابهامات زیادی درباره آن وجود دارد. برای مثال، توان خروجی دقیق لیزر و برد مؤثرش مشخص نیست. یکی از عناصر کلیدی این سلاح باید توانایی درگیری هم زمان با چند هدف باشد، نه فقط یک پهپاد در هر لحظه، اما هنوز معلوم نیست آیا این هدف واقعا قابل تحقق است یا نه.

افزون بر این، لیزرها به شدت تحت تأثیر شرایط محیطی (مثل باران، مه، دود و غیره) هستند و هنوز روشن نشده که مهندسان اروپایی چه تدابیری برای مقابله با این محدودیت ها اندیشیده اند. با این حال، همکاری این دو شرکت بزرگ اروپایی نشان دهنده وجود بازاری واقعی و روبه رشد برای سلاح های انرژی هدایت شده ضدپهپاد است.

نکته قابل توجه این است که این فناوری ها فقط برای ارتش ها توسعه نمی یابند؛ بلکه به فرودگاه ها و زیرساخت های غیرنظامی نیز پیشنهاد می شوند. این خود نشانه ای است از آن که فناوری ضدپهپاد در مدت کوتاهی از عرصه صرفا نظامی به حوزه نیمه تجاری دفاعی وارد شده است.

این در شرایطی است که همچون بسیاری از پروژه های مشابه اروپایی، بخشی از این ماجرا هم می تواند سویه تبلیغاتی طرح باشد.

کارشناسان می گویند هرچند اروپا در نمایش توانایی خود برای تسلیح مجدد و بومی سازی صنایع دفاعی اش توانا نشان می دهد، اما در عمل پیشرفت این برنامه ها اغلب کند و ناپایدار است. با این وجود فعالان بخش نظامی امیدوارند این سامانه ضدپهپاد از این روند منفی مستثنا باشد و به واقع به نتیجه برسد.