حادثه آذر سال 1401 و پس از مرگ راننده یک خودروی تیبا با شلیک گلوله مأمور پلیس آغاز شد.

به گزارش ایران، وقتی تیم جنایی به محل حادثه رفت مأمور پلیس گفت: نیمه شب بود و ما در حال انجام وظیفه بودیم که با خودروی تیبایی که در یک محل خلوت نزدیک پمپ بنزین پارک کرده بود روبه رو شدیم کنارش توقف کردیم و از راننده خواستم تا شیشه خودرواش را پایین بکشد اما او بدون توجه به ما دنده عقب رفت. من از خودرو پیاده شدم و اسلحه ام را از غلاف بیرون کشیدم و اخطار دادم اما او بازهم توجهی نکرد من 3 گلوله هوایی شلیک کردم که به یکباره راننده تیبا با خودرواش به سمتم آمد می خواستم فرار کنم که تعادلم را از دست دادم و گلوله ای شلیک شد.

وی در ادامه گفت: بعد از این ماجرا یک دستگاه ضبط سرقتی از داخل خودرواش پیدا کردیم که مشخص شددقایقی قبل با شکستن شیشه یک خودروی 206 آن را سرقت کرده است.

پس از آن سربازی که همراه این مأمور بود مورد بازجویی قرار گرفت و اظهارات همکارش را تأیید کرد. اما در ادامه تحقیقات این سرباز حرف های قبلی خود را نقض کرد و گفت: ما آن شب از داخل خودروی مقتول هیچ وسیله مسروقه ای پیدا نکردیم و مأموری که شلیک کرده بود قصد صحنه سازی داشت تا وانمود کند مقتول سارق بوده است.

با تکمیل تحقیقات پرونده برای رسیدگی به دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد.

در آن جلسه دادگاه اولیای دم درخواست قصاص کردند. پس از آن مأمور پلیس با تکرار اظهاراتش در مراحل بازجویی مدعی شد شلیکش ناخواسته بود و در اثر نداشتن تعادل گلوله به راننده تیبا اصابت کرده است. با پایان اظهارات متهم قضات وارد شور شدند و مأمور پلیس را به قصاص محکوم کردند.

با صدور حکم متهم اعتراض کرد و پرونده به دیوان عالی کشور رفت و قضات دیوان پس از بررسی موشکافانه پرونده حکم را نقض و مقرر کردند تا پرونده بار دیگر در دادگاه کیفری مورد رسیدگی قرار گیرد.

با تکمیل تحقیقات پرونده به شعبه 10 دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد.

در این جلسه نیز پدر و مادر مقتول بار دیگر خواستار قصاص متهم شدند. پدر وی به قضات گفت: پسرم در کار کشاورزی بود و آن وقت شب در حال بازگشت از محل کارش به خانه بود و تلفنی با همسرش حرف می زد که به او شلیک شد.

سپس مأمور پلیس به جایگاه رفت و گفت: من اتهام قتل عمد را قبول ندارم. من برای نجات خودم فرار کردم اما پایم به جدول خیابان خورد و اسلحه شلیک کرد و گلوله به راننده تیبا خورد. من خودم با دست های لرزان به اورژانس زنگ زدم و خودم تا بیمارستان همراهی اش کردم. آن شب من فقط به وظیفه ام عمل کردم. راننده با خودرواش به سمتم آمد آنقدر گاز می داد که صدای اخطار و فریادم را نمی شنید. حالا هم درخواست برائت یا حداقل اتهام شبه عمد دارم.

پس از آن وکیل متهم در دفاع از موکلش گفت: طبق نظر دیوان این پرونده از موارد لوث بوده و بایستی در این جلسه مراسم قسامه برگزار می شد. کمیسیون هم اعلام کرده که موکلم قصد تیراندازی نداشته و گلوله از سمت شاگرد وارد خودرو شده و بر اثر برخورد با شیشه تغییر مسیر داده است.

در ادامه نماینده فراجا به جایگاه رفت و گفت: تنها شاهد پرونده که یک سرباز وظیفه بوده اظهارات متناقضی را مطرح کرده است. وقتی شاهد اظهارات متناقضی را مطرح می کند اظهاراتش قابل استناد نیست.

این پرونده 3 بار به کمیسیون رفته و هربار هم کارشناسان غیرعمدی بودن شلیک را تأیید کرده اند. با اینکه در زمان بازسازی صحنه جرم باید یک کارشناس رسمی دادگستری حضور پیدا می کرد. حالا هم ما خواستار آن هستیم که اظهارات سرباز وظیفه مورد تحقیق بیشتری قرار گیرد و هم یک کارشناس رسمی دادگستری اظهارنظر کند.

با پایان جلسه قضات برای صدور رأی وارد شور شدند.