فراموش کردن نام افراد، حتی کسانی که به تازگی با آن ها آشنا شده ایم، پدیده ای رایج است که معمولاً نشانه ی بیماری نیست. طبق گفته ی دکتر رافائل ویلینو، متخصص مغز و اعصاب در دانشگاه ناوارا، یادگیری نام ها فرآیندی پیچیده است که شامل دریافت، رمزگذاری، ذخیره سازی و بازیابی اطلاعات می شود.

در افراد سالم، فراموشی نام ها معمولاً به دلایلی مانند خستگی، استرس، چندوظیفگی یا کم خوابی رخ می دهد. اما اگر فردی نام نزدیکان یا افراد آشنا را به طور مکرر فراموش کند، ممکن است نشانه ای از اختلال شناختی باشد.

همچنین، نام ها به عنوان اسم خاص در مغز در ناحیه لوب گیجگاهی ذخیره می شوند که در بیماری هایی مانند آلزایمر آسیب پذیرترند. با افزایش سن، توانایی مغز در بازیابی اطلاعات کاهش می یابد، اما این کاهش لزوماً به معنای بیماری نیست

تکرار فعال: هنگام شنیدن نام، آن را بلافاصله تکرار کنید: خوشحال شدم، سارا! این کار رمزگذاری را تقویت می کند.

تصویرسازی ذهنی: نام را با ویژگی ظاهری یا رفتاری فرد پیوند دهید: سارا با شال قرمز . این تکنیک حافظه تصویری را فعال می کند.

ارتباط معنایی: نام را با فردی آشنا یا واژه ای مرتبط در ذهن خود گره بزنید: سارا، دانشجوی سال بالایی .

یادداشت برداری یا ثبت دیجیتال: اگر در موقعیت کاری هستید، نام ها را در دفترچه یا اپلیکیشن ثبت کنید تا مرور آن ها آسان تر شود.

تمرین ذهنی و بازی های حافظه: استفاده از اپلیکیشن های تقویت حافظه یا بازی های کلمات می تواند حافظه کاری را تقویت کند.

فراموشی نام ها در اغلب موارد طبیعی است، به ویژه اگر فرد تازه وارد باشد یا شرایط ذهنی ما نامناسب باشد. اما تکرار این فراموشی در مورد افراد آشنا، نیازمند بررسی تخصصی است.