حداقل عیدی کارگران برابر با دو برابر پایه دستمزد است و حداقل میزان عیدی در سال 1405 نباید کمتر از 14 میلیون و 200 هزار تومان باشد.

به گزارش اقتصادآنلاین، در سال 1405 سقف عیدی نیز سه برابر حداقل دستمزد یعنی 21 میلیون و 300 هزار تومان تعیین شده است. البته کارفرمایان می توانند به دلایل مختلف، مانند پایین بودن دستمزد جامعه کارگری، مبلغ عیدی بالاتری پرداخت کنند که این موضوع ممنوعیتی ندارد و می تواند به انگیزه و رضایت بیشتر کارکنان منجر شود.

بر اساس ماده واحده قانون کار عیدی کارگران برای یک سال کار حداقل معادل 60 روز و حداکثر 90 روز است است. این مبلغ ربطی به حقوق و دستمزد ندارد و به صورت جداگانه باید پرداخت شود.

نحوه محاسبه میزان عیدی کارگران فرمول ثابتی دارد که برای افرادی مورد استفاده قرار می گیرد که حداقل یک سال سابقه کار داشته باشند. البته که برای افراد دارای کمتر از یک سال سابقه کار نیز فرمولی برای محاسبه عیدی مشخص شده است که در ادامه ذکر خواهد شد.

عیدی و پاداش سالیانه بر اساس کارکرد اشخاص در سال جاری (1404) محاسبه و پرداخت می شود؛ اما از آنجا که این پرداختی منتهی به نوروز سال 1405 است، گاهی در بیان عموم جامعه، به اشتباه عیدی و سنوات 1405 نامیده می شود.

همچنین مبلغ قابل پرداخت به عنوان حق سنوات1404، بر اساس آخرین حقوق دریافتی فرد محاسبه و پرداخت می شود و مبلغ ثابتی ندارد.

در ادامه با ما همراه باشید تا جزییات بیشتری در خصوص نحوه محاسبه عیدی و سنوات کارگران در شرایط کاری مختلف (مشاغل پاره وقت، ساعتی و…) در اختیار شما قرار دهیم. نکته: تنها کارگرانی که با انعقاد قرارداد کار مشمول قانون کار هستند، مشمول دریافت عیدی و سنوات هستند؛ در صورتی که قرارداد منعقد شده، تحت پوشش قرارداد کار نباشد، مانند قرارداد پیمانکاری کارفرما مسئولیتی در مقابل عیدی و سنوات طرف مقابل ندارد.

مطابق ماده واحده قانون مربوط به تعیین عیدی و پاداش سالانه کارگران شاغل در کارگاه های مشمول قانون کار مصوب سال 1370، کارفرما موظف است به هر یک از کارگران خود به نسبت یک سال کارکرد معادل 60 روز آخرین مزد روزانه، به عنوان عیدی و پاداش پایان سال پرداخت نماید. همچنین مبلغ پرداختی از این بابت به هر یک از کارگران نباید از معادل 90 روز حداقل مزد روزانه قانونی تجاوز کند. به عبارت دیگر برای عیدی و پاداش پایان سال هر کارگر داریم:

90 روز حداقل دستمزد دریافتی ≥ عیدی و پاداش پایان سال ≥ 60 روز حداقل دستمزد دریافتی

نکات مهم

1- مبنای محاسبه عیدی و پاداش کارگران بر اساس حقوق و مزایای آنها به صورت زیر است:

کارگران شاغل در کارگاه هایی که مشمول طرح طبقه بندی مشاغل هستند: مزد مبنا یا مزد گروه به علاوه پایه

کارگران شاغل در کارگاه هایی که طرح طبقه بندی مشاغل ندارند: مزد ثابت یعنی مزد شغل به علاوه مزایای ثابت پرداختی به تبع شغل

2- مطابق تبصره 2 ماده واحده قانون عیدی، در کارگاه هایی که مطابق رویه جاری کارگاه بیش از مبالغ فوق پرداخت می نمایند، عرف کارگاه معتبر خواهد بود. لازم به ذکر است، پرداخت مبالغ بالاتر به کارگران تحت عنوان عیدی و پاداش پایان سال، تنها با ارائه مستندات معتبر در خصوص رعایت رویه کارگاه امکان پذیر است. در غیر این صورت اضافه مبالغ پرداختی بابت عیدی، جزء هزینه های قابل قبول مالیاتی (موضوع مواد 147 و 148 ق. م. م) نخواهد بود.

حق سنوات و یا سنوات پایان خدمت، پاداشی است که پس از اتمام قرارداد کار از سوی کارفرما به مستخدمین مشمول قانون کار پرداخت می شود. از این رو حق سنوات را مزایای پایان کار یا پاداش پایان خدمت نیز می نامند. دقت کنید که حق سنوات با پایه سنوات متفاوت است؛ پایه سنوات مبلغی است که مطابق تصویب شورای عالی کار به حداقل حقوق کارگرانی که بیش از یک سال در یک کارگاه مشغول به فعالیت باشند، اضافه می شود. در حقیقت پایه سنوات جزیی از دستمزد دریافتی ماهانه بوده و به صورت مجزا پرداخت نمی شود.

مهم ترین فرق حق سنوات و پایه سنوات عبارتند از:

پایه سنوات مشمول پرداخت بیمه و مالیات است در صورتی که حق سنوات معاف از پرداخت بیمه و مالیات است

پایه سنوات به صورت ماهیانه پرداخت می شود، اما حق سنوات در پایان قرارداد پرداخت می شود

پایه سنوات مقدار مشخصی دارد که همه ساله از سوی وزارت کار تعیین می شود، اما حق سنوات بر اساس میزان حقوق و دستمزد افراد متفاوت است

در ادامه شما را با نحوه محاسبه سنوات 1404 آشنا خواهیم کرد.

کارفرما موظف است به کارگرانی که یک سال یا بیشتر در کارگاه آنها مشغول به خدمت بوده اند، به ازای هر سال (اعم از متوالی یا متناوب) معادل یک ماه آخرین حقوق دریافتی را بپردازد. (ماده 24 قانون کار)

بر اساس آخرین رای مربوط به حق سنوات اصلاحیه شماره 2-3328 مورخ 1400/6/14 دیوان عدالت اداری، مبنای محاسبه سنوات پایان کار بر اساس مواد 24 و 31 قانون کار، فقط مطلق حقوق و مزد کارگر است. در نتیجه فرمول محاسبه حق سنوات کارگران بر اساس مدت زمان کارکرد آنها به صورت زیر است:

فرمول محاسبه حق سنوات365 روز ÷ (30 × تعداد روزهای کارکرد در سال × (حقوق و مزد روزانه))

شاید برای بسیاری از مشمولان قانون کار این سوال مطرح باشد که “فرق سنوات با عیدی چیست؟ ” در پاسخ به این سوال باید گفت:

ماهیت: عیدی پاداش پرداختی به کارگر بابت سود یک ساله مجموعه اقتصادی است؛ در صورتی که حق سنوات، پاداش تسلط و مهارت کارگر در اجرای بهتر امور محوله است

نحوه محاسبه: فرمول محاسبه عیدی و سنوات با یکدیگر متفاوت است؛ که در ادامه نحوه محاسبه هر دو مورد بررسی قرار گرفته است

مزایای مشمول: مزایایی که در محاسبه عیدی موثرند با مزایایی که در محاسبه سنوات موثر هستند، متفاوت است

زمان پرداخت: در قراردادهای با مدت بیش از یک سال، عیدی لزوما در پایان سال به کارگر پرداخت می شود؛ اما حق سنوات می تواند در پایان قرارداد نیز پرداخت شود

یکی از مهم ترین مسائل در نحوه محاسبه عیدی و سنوات، تعیین عوامل موثر در میزان عیدی و سنوات است. بر اساس قوانین و مصوبات قانونی، عوامل موثر در محاسبه عیدی با موارد موثر در محاسبه سنوات متفاوت است. در ادامه به عوامل موثر در محاسبه هر یک به صورت مجزا می پردازیم.

کدام مزایا در محاسبه عیدی و پاداش پایان سال موثر است؟

بر اساس قانون تعیین عیدی و پاداش کارگران، محاسبه عیدی و پاداش کارگران، وابسته به دستمزد دریافتی و فوق العاده هایی است که کارگر به واسطه اشتغال در شغل مربوطه دریافت می کند. در واقع مزایای دریافتی بابت شغل، جزیی از شغل بوده در محاسبه عیدی و پاداش لحاظ می شود. مزایای مستمر در محاسبه عیدی و پاداش عبارتند از:

فوق العاده سختی کار

فوق العاده شغل

فوق العاده مسئولیت

و سایر مزایایی که به صورت مستمر به تبع شغل به کارگر پرداخت می شوند. به عنوان مثال، فوق العاده اضافه کاری در محاسبه عیدی موثر نیست.

کدام مزایا در محاسبه عیدی و پاداش پایان سال موثر نیست؟

اما مزایای رفاهی و انگیزشی جزء دستمزد محسوب نشده و در پرداخت عیدی و پاداش نیز لحاظ نخواهد شد؛ از جمله این موارد عبارتند از:

کمک هزینه عائله مندی

حق تاهل

کمک هزینه مسکن

کمک هزینه خوار و بار و یا بن کارگری

پاداش افزایش تولید

کدام مزایا در محاسبه حق سنوات پایان سال موثر است؟

بر اساس آخرین دادنامه دیوان عدالت اداری مورخ 1400/6/14 مربوط به حق سنوات، عوامل موثر در محاسبه سنوات پایان خدمت، مزد یا حقوق پایه و پایه سنوات است. در نتیجه حق سنوات به ازای هر سال، معادل 30 روز آخرین حقوق دریافتی کارگر به جز مزایای رفاهی و انگیزه ای خواهد بود.