"تروریسم و خشونت به ما تحمیل شده و شدت عمل ما واکنش تحریکات و تهاجم سرمایه داری جهانی برای سرنگونی حکومت شوروی است" این گفته لنین در رد انتقادات خارجی از خشونت و ترور در روسیه بود. به عبارتی لنین این چنین انتقاداتی را تبلیغات دروغ سرمایه داری می دانست که هدفشان سقوط نخستین حکومت سوسیالیستی جهان بود.

از جانبی روز های نخست تشکیل کشور شوراها بود و به زعم صاحبنظران، لزوم تاسیس سرویس های اطلاعاتی به خوبی احساس می شد. هر چند سیستم قبلی یعنی تزار ها خود سرویس اطلاعاتی داشتند ولی بلشویک ترجیح می دادند دستگاه اطلاعاتی خود را داشته باشند. از همین رو ولادیمیر لنین، ژرژینسکی را مسئول ایجاد یک سازمان پلیس مخفی کرد.

فلیکس ژرژینسکی ملقب به فلیکس آهنین، یک انقلابی مارکسیست، بلشویک و سیاستمدار اهل لهستان بود؛ همچنین او بنیان گذار و تنها رییس چکا بود. ژرژینسکی با اینکه از یک خانواده اشرافی بود و می توانست مسیر راحت و دیگری را در زندگی پیش گیرد ولی وارد جهان سخت سیاست آن روز شد تا بدانجا که بیشتر جوانی خود را در زندان های تزار سپری کرد. او تاثیر مهم و کلیدی در پیروزی انقلاب اکتبر به رهبری لنین داشت. ژرژنیسکی حتی قبل از اینکه رییس چکا باشد فرماندهی گارد محافظ مقر حکومت بلشویکی اتحاد شوروی را بر عهده داشت. او شخصیتی جدی و قاطع داشت و به هیچ وجه اهل مدارا با مخالغین نبود؛ همین ویژگی ها باعث شد تا مورد توجه لنین قرار گیرد و در جرگه نزدیکترین و معتمدترین افراد به لنین قرار گیرد.

در واقع اواخر سال 1918 میلادی بود که سازمان چکا به دنبال اعلام فرمان ترور سرخ مجاز شد تا مظنونین را با اختیار خود و و بدون دادگاه اعدام یا زندانی کند. این سازمان شامل یک اداره اسرار سیاسی و همچنین اداره ویژه نیز بود و برای امنیت شوروی بر حمل و نقل و ارتباطات هم نظارت داشت. گفتنی است سیستم مربوط به اردوگاه های کار اجباری در زمان چکا تشکیل شد. سازمان چکا در چند دوره تغییر نام نیز داد که از جمله آنها اداره سیاسی دولتی و همچنین اداره سیاسی دولت متحده بود. در نهایت ژرژینسکی رییس کمیسیون اضطراری کل روسیه برای مقابله با ضد انقلاب و خرابکاری شد که با حروف روسی با عنوان "چکا" شاخته می شد و نیروهای خبره خود را "چکیست" می نامیدند البته این واژه دست مایه ای نیز بود تا دشمنان آنان را به سخره بگیرد.

ژرژنیسکی افرادی را برای خدمت در چکا جذب کرد که نزدیک به شخصیت او بودند. طبق برخی اسناد، ژرژینسکی در هر یک از مراکز اطلاعاتی، محوطه ای را برای اعدام متهمان در نظر می گرفت و هر شب که قرار بود افرادی به جوخه آتش سپرده شوند در بیرون این محوطه و در اطراف آن کامیون هایی قراضه و پر سر و صدا بی جهت رفت و آمد می کردند تا از این طریق مردم متوجه اعدام های پی در پی نشود.

سرانجام ژرژینسکی در سال 1926 میلادی و پس از کارنامه پرباری که داشت به عنوان فردی متعصب، قاطع و فساد ناپذیر درگذشت. ناگفته نماند در طول سالیانی که او ریاست دستگاه امنیت شوروی را برعهده داشت چکا به نهاد های مختلف دولتی شوروی تبدیل شد که برخی از آن نهاد ها همچون کمیساریای خلق برای امور داخلی در فرهنگ جنگ سرد مشهور بودند.